จุดกำเนิด"กุ้งล็อบสเตอร์"เป็นอาหารคนจน!?

  รู้หรือไม่!? ในช่วงยุคอาณานิคมของอเมริกา กุ้งมังกรหรือกุ้งล็อบสเตอร์แทบไม่ถูกนับเป็นอาหาร และส่วนใหญ่แล้วคนที่กินกุ้งล็อบสเตอร์ก็มักจะเป็นคนจน นักโทษ และคนรับใช้ที่ถูกเกณฑ์มา และชนเผ่าพื้นเมืองใกล้ชายฝั่งมักจะใช้กุ้งชนิดนี้เป็นปุ๋ยหรือเหยื่อล่อมากกว่าที่จะกินมัน

  ผู้คนบางกลุ่มถึงกับซ่อนเปลือกกุ้งล็อบสเตอร์เพื่อปกปิดความยากจนถึงขั้นที่ว่าคนรับใช้ที่ถูกเกณฑ์มาในรัฐแมสซาชูเซตส์ได้ฟ้องร้องเพื่อขอจำกัดมื้ออาหารที่มีกุ้งล็อบสเตอร์ของตนให้เหลือเพียงสามครั้งต่อสัปดาห์ และยังชนะคดีอีกด้วย ในเวลานั้นกุ้งล็อบสเตอร์มีอยู่มากมายและหาได้ง่ายจากชายฝั่ง และถือว่าเป็นอาหารสัตว์สำหรับสัตว์ที่กินของเหลือ

  คนมักจะบริโภคกุ้งชนิดนี้ในรูปแบบของเปสต์(paste)หรือสตูว์ ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 กุ้งมังกรมีราคาถูกกว่าถั่วอบบอสตันบางครั้งก็ใช้เป็นอาหารเลี้ยงแมว

  อย่างไรก็ตามในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 เมื่อเส้นทางรถไฟเริ่มแพร่ขยายและมีการเสิร์ฟกุ้งล็อบสเตอร์บนรถไฟ ผู้คนที่ไม่คุ้นเคยกับกุ้งชนิดนี้ก็พบว่ามันอร่อย!!

  สิ่งนี้ทำให้มีความต้องการกุ้งล็อบสเตอร์เพิ่มขึ้นและเป็นจุดเริ่มต้นของกุ้งล็อบสเตอร์กระป๋องในช่วงทศวรรษที่ 1920 เนื่องจากกุ้งชนิดนี้มีน้อยลงแต่ความต้องการกลับเพิ่มขึ้น สุดท้ายกุ้งล็อบสเตอร์จึงกลายเป็นอาหารเลิศรสซึ่งเป็นที่นิยมในหมู่คนดังและคนร่ำรวยในช่วงทศวรรษที่ 1950 ในที่สุด!