ไม่น่าหยิบมาเลย !!

ไม่น่าหยิบมาเลย

 

เรื่องนี้เป็นเรื่องของคุณหมี เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับคุณหมีเอง และเพื่อนอีกคนที่ชื่อเต๋อ ย้อนกลับไปเมื่อสมัยพวกเขาอยู่ ม.1 โรงเรียนเป็นโรงเรียนวัด

 

ในวันหนึ่งขณะที่คุณหมีกำลังเล่นซ่อนแอบกับเพื่อน ๆ

คุณหมีได้ ข้ามรั้วสุสานเข้าไปในวัด ไปซ่อนในเมรุเผาศพ ขณะทีกำลังจะปิดประตู เต๋อก็วิ่งตามมา และก็ขอเข้ามาด้วย ก็เลยต้องให้เข้ามา แล้วจึงปิดประตูเมรุ

 

ผ่านไปสัก 5 นาที คุณหมีเริ่มรู้สึกแปลกๆ อย่างบอกไม่ถูก เหมือนข้างในนี้ ไม่ได้มีเพียงเขา กับเต๋อแค่ 2 คน

 

ทันใดนั้น คุณหมีเห็นเต๋อกำลังเอามือไปคุ้ยเขี่ยพื้น ขี้เถ้า ขี้ผง เหมือนหาอะไรสักอย่าง และก็ไปคุ้ยเจอลูกกลม ๆ เงา ๆ เห็นว่าแปลกดี เลยเก็บใส่กระเป๋าไป

 

จากนั้นคุณหมีก็เริ่มรู้สึกอึดอัด เหมือนมีคนนั่งเบียดอยู่ และก็ยินเสียงร้อง

 

 ‘แฮ่..’

 

เป็นเสียงแหบๆ มาจากด้านหลัง เหมือนมีคนมาพูดข้างๆ หู จนทำให้ ทั้งคุณหมี และเต๋อ เปิดประตูวิ่งหนีกันออกมา

 

พอออกมา เพื่อนๆ ก็ไม่อยู่กันแล้ว เลยเลิกเล่นกันไปหมดแล้ว ก็เลยกลับบ้านไป

 

คืนนั้น เต๋อก็ตามมานอนที่บ้าน แต่คืนนั้น เต๋อมดูแปลกไป เขานั่งกอดเข่า มองคุณหมีอยู่ทั้งคืน และไม่พูดไม่จา

 

พอเช้ามา แม่ของเต๋อก็มารับกลับบ้านไป ผ่านไปวัน สองวัน คุณหมีก็ไม่ได้เต๋อเลย จนวันไปโรงเรียน แม่เต๋อมาส่งเต๋อที่โรงเรียน

 

คุณหมีสังเกตุว่าเต๋อไม่พูดไม่จา ตาลอยๆ เวลาเดินเข้าโรงเรียน มือจะละรั้วกำแพง ที่รั้วจะปลูกพืชผักสวนครัวอยู่

 

เต๋อก็หยิบใส่ปากหมด เคี้ยวหน้าตาเฉย โดยไม่รู้สึกอะไร

 

ตอนเรียนก็ไม่พูดไม่จากับใคร มองหน้าเหมือนเป็นคนไม่รู้จักกัน ตอนเย็นชวนเตะบอล ก็ไม่ไป ซึ่งดูผิดปกติมากๆ ทั้งที่ปกติ เต๋อจะเป็นคนเฮฮาที่สุดในห้องก็ว่าได้

 

จนเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อคุณหมีมาโรงเรียน ก็มีลุงเจ้าของร้านขายของแถวนั้น ที่สนิทกัน มาถามว่า

 

“เมื่อคืน เจ้าเต๋อมันไปค้างบ้านเอ็งรึเปล่า?”

 

คุณหมีก็ตอบว่า

 

”ไม่ได้มาครับ”

 

ลุงแกก็เล่าให้ฟังว่า

 

‘เมื่อคืน ประมาณ 4-5 ทุ่ม เห็นเต๋อมาเดินอยู่แถว ๆ โรงเรียน เดินไปรำไป ไม่รู้มันเป็นอะไร ’

 

ซึ่ง 4-5 ทุ่มในสมัยนั้น คือดึกมาก ๆ คุณหมีจึงตัดสินใจเล่าให้คุณครูประจำชั้นฟัง ทุกคนก็เริ่มสังเกตุอาการของเต๋อ บ้างก็บอกว่า เต๋อแปลกไปมากจริง ๆ ชอบออกจากบ้านตอนดึกๆ และมีพฤติกรรมรุนแรงขึ้น

 

บ้างก็เห็นว่ามีคนแก่ กำลังจูงเต๋อเดินอยู่แถวโรงเรียน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นญาติ หรือว่าใครกัน

 

จนมีอยู่วันนึง เต๋อไม่ได้ไปโรงเรียน พอช่วงเย็น แม่ของเต๋อก็มาหาคุณหมีที่บ้าน แกร้องไห้มาเลย บอกว่า เต๋อออกจากบ้านไปไหนไม่รู้ วันนึงแล้ว และก่อนออกมา ก็ฆ่าแมวที่บ้านตายหมดเลย โดยจับแมวแขวนคอกับราวตากผ้า

 

พออีกวัน ในขณะที่คุณหมีกำลังเตะบอลกับเพื่อนๆ อยู่ที่สนามฟุตบอล อยู่ ๆ เต๋อก็เดินผ่านมา ตัวสกปรกมอมแมม

 

คุณหมีจึงวิ่งไปหา และถามว่า แม่ตามหา ทำไมไม่กลับบ้าน เต๋อก็ตอบมาว่า

 

‘บ้านกูไม่ได้อยู่ที่นั่น บ้านกูอยู่ที่นี่..’

 

แล้วก็เดินเข้าวัดไป และเข้าไปนอนในเมรุ คุณหมีกับเพื่อน รีบช่วยก็ลากเต๋อออกมา เพื่อจะพาไปหาพระ แต่

 

เต๋อกลับสะบัดมือวิ่งหนีไปอย่างเร็ว ไม่มีใครตามทัน

 

ในคืนวันเดียวกัน ในขณะที่คุณหมีกำลังนอนอยู่ที่บ้าน อยู่ๆ เต๋อก็มาหาที่บ้าน เขาเลยให้เข้ามา ให้ข้าวปลากิน แล้วให้มานอนด้วย

 

ในขณะที่กำลังหลับ อยู่ๆ ก็ต้องตื่น เพราะได้ยินเสียงคนเดินอยู่ในห้อง ลงเท้าหนักมากๆ คุณหมีรีบหันมามอง แต่ก็ไม่มีใคร ส่วนเต๋อก็นอนหลับอยู่ข้างๆ คุณหมีเริ่มรู้สึกไม่ค่อยไว้ใจ

 

สักพักยังไม่ทันหลับต่อ ก็มีเสียงเดินกลับมาอีกครั้ง คุณหมีเลยแอบหันไปมองช้า ๆ สิ่งที่เห็นคือ เป็นชายแก่ เดินเข้ามา แล้วมานั่งคร่อมเต๋อ เอามือจับหน้าไว้ แล้วก็มีเสียงร้อง

 

 ‘แฮ่..’

 

เป็นเสียงเดียวกัน กับตอนที่ได้ยินในเมรุ

 

คุณหมีถึงกับขนลุก คุณหมีหลับตาวิ่งออกมาจากห้อง สุดท้ายก็ต้องเล่าเรื่อง ที่ไปซ่อนแอบในเมรุให้ผู้ใหญ่ฟัง จนโดนดุด่ากันไป

 

วันต่อมา คุณหมีและคุณตาก็ไปที่บ้านเต๋อกัน เมื่อเข้าไปก็เจอเต๋อนอนอยู่ และในมือกำอะไรบางอย่างไว้

 

คุณหมีก็กล้าๆ กลัวๆ พยายามแงะมือเต๋อออก ปรากฏว่าสิ่งที่อยู่ในมือมันคือ ฟันปลอมสีเงิน สมัยโบราณ ที่ทำจากตะกั่ว หรืออะไรสักอย่าง เลยคิดว่าจะไปตามหลวงพ่อมาจากวัด

 

และจู่ๆ เต๋อที่นอนอยู่ก็พูดขึ้นมาว่า

 

 ‘ไม่ต้องไปตามหรอก เดี๋ยวกูก็กินมันจนหมดแล้ว!!!!’

 

พอคุณตาเห็นแบบนั้น ก็รีบจับมือคุณหมี และพาออกมาจากห้อง เหมือนไม่อยากให้ไปยุ่งแล้ว

 

จากนั้นพวกเขาก็ไปตามหลวงพ่อมา พอหลวงพ่อเข้าไปในห้อง หลวงพ่อก็บอกว่า

 

 ‘ไม่ทันแล้ว..’

 

เพราะเมื่อทุกคนเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นเต๋อนอนเสียชีวิตในสภาพ ตาค้าง อ้าปากค้าง คางชิดติดกับหน้าอก ลักษณะคล้ายถูกจับฉีกปาก!

ว่ากันว่า เป็นวิญญาณของชายแก่มาเข้าสิง และกัดกินร่างของเต๋อจนหมด