"อ.อรรถพล" โพสต์ สะเทือนใจ หลังอ่านข่าว นศ.ฆ่าตัวตาย เหตุเครียดสะสมจากการเรียนออนไลน์

อ่านข่าวนิสิตนักศึกษาหญิงทำร้ายตัวเองเสียชีวิตด้วยความเครียดสะสมจากการเรียนออนไลน์มาเทอมที่ 3 แล้ว​ชวนสะเทือนใจ

และน่าสะท้อนใจมากขึ้นเมื่อได้ทราบว่า นิสิตนักศึกษาในข่าวเป็น 'ลูกศิษย์ของลูกศิษย์'​ ของผมเอง

ภาวะเครียด ซึมเศร้า​ เปราะบาง​ อัตวินิบาตกรรม ฯลฯ​ ไม่ใช่เรื่องระดับปัจเจกเท่านั้น แต่มันคือพยาธิสภาพทางสังคมที่ยึดโยงกับโครงสร้างทางสังคมวัฒนธรรม​ เศรษฐกิจ​ การเมืองอย่างแนบแน่น

มหาวิทยาลัยต้องเร่งใส่ใจลงรายละเอียดดูแล well-being ของนิสิตนักศึกษา​ จะปัดไปทีแค่ว่าลดค่าเทอม 10% มีทุนสำหรับคนวิ่งเรื่องทำคำร้อง มีฮอตไลน์สุขภาพจิตให้แล้วคงไม่ใช่คำตอบสำเร็จรูปเดียว

นิสิตแต่ละคนต้องเรียนออนไลน์ลำพังกันคนละกี่วิชา

แต่ละวิชาสั่งงานกันแค่ไหน

ใครพักอยู่ลำพัง และอยู่ในเงื่อนไขที่เปราะบางบ้าง ฯลฯ​

มีอีกหลายคำถามที่ต้องช่วยกันหาคำตอบอย่างเร่งด่วน

ฝากถึงเพื่อนพี่น้องคณาจารย์ มอบหมายงานอย่างมีความหมาย​ อย่าหวังให้สมบูรณ์แบบจนเครียดกันไปทั้งคนเรียนคนสอน สอบออนไลน์จับเวลา​เปิดกล้อง​ 2 ตัว​ อะไรนี่ก็​เหมือนกัน​ เพลา​ ๆ​ กันบ้างเถิดครับ การประเมินผลการเรียนรู้มีวิธีการมากมายกว่าแค่วัดความรู้จากการสอบ Online​ Learning​ ไม่ใช่มีกล้อง มีไฟ มีฉากหลังเขียว ๆ มีไมค์ดี ๆ แล้วลุยอัดคลิป​บรรยาย​ หรือกะเกณฑ์ให้เข้าซูมมาเพื่อนั่งฟังบรรยาย 2-3 ชม.​ ผลักให้คนเรียนเรียนเดียวดายอยู่ท่ามกลางลิสต์งานมหาศาลไม่ได้พักผ่อน

สภาพสังคม​ เศรษฐกิจ​ การเมือง​ เครียดขนาดนี้ จะหวังให้เด็ก​ ๆ​ ลั้นลาเปิดกล้องยิ้มแย้มแจ่มใสเบิกบานคงเกินจริงไป

ณ​ ตอนนี้​ ไม่ว่าจะเลือก​ Blended Learning หรือ​ Semi-online Learning ที่แน่​ ๆ​ เราต้องพยายามพัฒนาให้คลาสเรียนทางไกลของเรา เป็น​ Quality Remote Learning ให้มากที่สุด โดยไม่ละเลยที่จะใส่ใจอารมณ์ความรู้สึกของลูกศิษย์เรา ตัวเรา และเพื่อนร่วมงานของเรา

ส่งเสียงวิงวอนไปยังผู้บริหาร ผู้กำหนดนโยบายในทุกระดับ เก็บตัวชี้วัด ผลประกอบการ ต้นทุน กำไรของมหาวิทยาลัยใส่ลิ้นชักไว้ก่อนเถิดครับ

ห้วงเวลานี้ การพยายามเข้าอกเข้าใจ การเกื้อกูลทั้งทางกาย วาจา อารมณ์ สังคม คือหัวใจสำคัญที่สุด