ฝุ่น กทม. ไม่ใช่ปัญหาธรรมชาติ แต่เกิดจาก "นโยบาย" ที่เห็นแก่ผลประโยชน์

ฝุ่น กทม. ไม่ใช่ปัญหาธรรมชาติ แต่เกิดจาก "นโยบาย" ที่เห็นแก่ผลประโยชน์ 
....
๑. นโยบายเร่งปรัปรุง/สร้างระบบคมนาคม/ถนนพร้อมกัน ทุกสาย (เร่งเซ็นพร้อมกันนี้เงินทอนเท่าไหร๋?) ในเขตเดียวกันในเวลาเดียวกัน/ไล่เลี่ยกัน คือ ศรีนครินทร์ รามคำแหง ลาดพร้าว พหลโยธิน วิภาวดีรังสิต ก่อให้เกิด

๑.๑ ฝุ่นจากการก่อสร้างถนน
๑.๒ ฝุ่นจากรถติดทุกเส้นทางในแถบนี้พร้อมกันทั้งกลางวันและกลางคืน 
๑.๓ ฝุ่นจากการก่อสร้างของเอกชน ที่ฉวยโอกาสสร้างอาคารรองรับธุรกิจทุกเส้นทางเมื่อคมนาคมสะดวกขึ้น

โดยผู้มีอำนาจกำหนดและอนุมัตินโยบายดังกล่าว มิได้ใช้สามัญสำนึกต่อมาตรการการคุ้มครองด้านสุขภาพและสิ่งแวดล้อม ในการตัดสินใจ

๒. นโยบายการขนส่งสาธารณะ การใช้รถยนต์ และระบบเชื้อเพลิงของยานยนต์

๒.๑ ไม่ทำระบบขนส่งมวลชนที่ดี เพื่อจูงใจให้คนใช้บริการสาธารณะ

๒.๒ ไม่ทำระบบเชื่อมต่อคมนาคมทุกระบบที่ดี ทำให้คนไม่ได้รับความสะดวก

๒.๓ ไม่กำหนดนโยบายควบคุมปริมาณรถในเขตเมือง ในขั้นของการอนุมัติ อนุญาตทุกขั้นตอน

๒.๔ ไม่กำหนดมาตรการด้านมลพิษจากเชื้อเพลิงรถยนต์ ปล่อยให้ใช้พลังงานสกปรกที่ผลิตและจำหน่ายโดยกลุ่มทุนใหญ่ ที่จ่ายเบี้ยประชุมและอุดหนุนกิจกรรมให้คนของรัฐ

๓. การปล่อยให้มีอุตสาหกรรมในพื้นที่ขนาดใหญ่ จนสิ่งแวดล้อมเสียความสมดุล จาก มาบตาพุต ระยอง บ้านฉาง ชลบุรี ฉะเชิงเทรา สมุทรปราการ กทม. สมุทรสาคาร เรียกว่า ปล่อยให้มีแหล่งปล่อยมลพิษล้อมรอบ เมืองหลวง ทุกทิศทาง มิหนำยังมีนโยบายขยายเขต EEC ทุกจังหวัดตะวันออก และลามเข้ามาในเมืองจนถึงมักกะสัน กลางกรุง อีกด้วย

ข้อมูล ความจริง หรือความรู้เหล่านี้ คนในภาครัฐ ต่างก็รู้แก่ใจมิใช่หรือ