กองทัพแดงผ่านการเดินทัพไกลหลายหมื่นลี้อันแสนหฤโหดมาได้อย่างไร？

บนเส้นทางการเดินทัพของกองทหารชาวนาและกรรมกรแห่งพรรคคอมมิวนิสต์นั้นเต็มไป ด้วยอุปสรรคนานัปการ ยังไม่รวมถึงการตามติดเข้ามาล้อมรอบของกองกำลังฝ่ายศัตรู และการสู้รบอันหฤโหดครั้งแล้วครั้งเล่าเสมือนเป็นบททดสอบอันเหี้ยมโหดที่ ตัดสินระหว่างความเป็นกับความตาย

การเดินทัพที่ต้องใช้สองเท้าก้าวผ่านภูเขาสูง หน้าผาชัน ที่เต็มไปด้วยอันตรายลูกแล้วลูกเล่า ข้ามผ่านกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวของแม่น้ำสายแล้วสายเล่า ความยากลำบากเหล่านี้เราคงนึกภาพตามได้ไม่ยาก และสิ่งที่ตอกย้ำถึงความทุกข์ยากของพวกเขาที่อาจแตะหัวใจของใครหลายๆคนก็คือ ความหิวโหยในยามเดินทัพข้ามผ่านกองหิมะ ทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ที่ทำให้คนไม่มีทางเลือกใดนอกจากต้องแทะกินเปลือกไม้ใบ หญ้าเพื่อประทังความหิว

รสชาติของความเหนื่อยยากระหว่างการเดินทางนั้นเป็นสิ่งที่ทหารแดงทุกคนล้วน แต่เคยลิ้มรสมาแล้วทั้งสิ้น แต่ทว่าพวกเขาไม่เคยย่อท้อต่อความยากลำบากหรืออันตราย สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณแห่งความกล้าหาญในยุคสมัยแห่งการปฏิวัติรวม ไปถึงการยืนหยัดต่อสู้อย่างเกรียงไกรของทหารในสมัยนั้น

ท่ามกลางการเดินทางไกลหลายหมื่นลี้ กองทัพแดงเคยมีประกาศบทหนึ่งเขียนไว้ว่า “เราจะต้องเตรียมเดินผ่านทั้ง ทางกว้าง ทางแคบ ทางตรง ทางเลี้ยว ทั้งในเวลากลางวันและกลางคืน ข้ามผ่านราตรีมาได้ก็จะเข้าสู่เส้นทางยามกลางวัน และจะต้องเตรียมพบกับทางตัน ข้ามผ่านทางตันไปได้ ก็ยังต้องเตรียมรุดหน้าเพื่อไปต่อให้ทัน！”ความหมายที่ซ่อนอยู่ระหว่างบรรทัด ของข้อความข้างต้น คือความฮึกเหิมและจิตวิญญาณในการยืนหยัดต่อสู้อย่างไม่ลดละของทัพทหารแดง

เหตุใดพวกเขาจึงยอมอดทนกับความทุกข์ทนอันใหญ่หลวงเหล่านี้？นั่นเป็นเพราะว่า ความลำบากยากเข็ญเหล่านี้เชื่อมโยงกับความเชื่อและรากลึกของจิตวิญญาณ ดังที่เคยมีผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์ของพรรคคอมมิวนิสต์ได้กล่าวไว้ว่า “ข้ามผ่านการเดินทัพไกลมาได้ก็เหมือนการท่องผ่านนรก อดทนเหน็ดเหนื่อยกับทุกข์ยากลำบากที่ใหญ่หลวงมาได้ขนาดนั้น ยังจะมีสิ่งใดอีกที่พรรคคอมมิวนิสต์เอาชนะไม่ได้？ หรือยังจะมีข้อเสียหรือความผิดพลาดใดที่แก้ไม่ได้เล่า？

วันนี้เราจะพาไปดูร่องรอยแห่งประวัติศาสตร์บางส่วนที่กองทัพแดงได้ทิ้งไว้ ให้อนุชนชาวจีนได้รำลึกถึงความกล้าหาญของบรรพชนของพวกเขาไปพร้อมๆกัน