ฉันกำลังจะโดนเลย์ออฟ

ในอดีตกาลนานปี ฉันมั่นใจมาก ว่าฉันน่าจะเป็นพนักงานคนหนึ่ง ที่สนองความต้องการของบริษัทได้อย่างถึงพริกถึงขิง ด้วยความอรรถประโยชน์อย่างมหากาฬ ที่ผ่านมาตลอด 5 ปี หรือนับตั้งแต่ฉันจบโทมาใหม่ๆ

ตอนนี้ฉันก็อายุ 30 ปี ฉันขยับตัวเอง จาก 0 สู่คนที่เรียกได้ว่าเป็นโลโก้ของบริษัท ฉันทะนงตนมาก พอกับเชื่อว่าบริษัทฉันจะไม่มีทางปลดฉัน เพราะบริษัทเอง ก็มีเจ้าของที่รวยละระดับหมื่นล้าน ติดท๊อปเท็นคนที่รวยที่สุดในประเทศไทย ส่วนฉันก็สนอง Need ได้ทุกครั้งไป

แต่ล่าสุด บริษัทในเครือเดียวกับฉันเพิ่งมีการปลดคนไป ประมาณ 1 ใน 8 ของพนักงานที่มี ด้วยพูดเรื่องของการปรับโครงสร้าง (จริงๆ น่าจะเกี่ยวกับเรื่องเศรษฐกิจ)

ทั้งทีบริษัทนั้น มีขนาดความใหญ่โต ใหญ่กว่าบริษัทฉันนับ 10 เท่า เป็นบริษัทที่มีทุนจดทะเบียนกว่า 2 พันล้านบาท และทุกคนในบริษัทก็ล้วนแต่เป็นหัวกระทิ จบ จุฬา มหิดร เชียงใหม่ มธ จบนอก ไปนู่นเลย

แน่นอน ทุกคนก็คิดว่าอยู่ในเซฟตี้โซน แม้ปีที่แล้วจะเพิ่งขาดทุนไป 300 ล้าน แต่ก็มีการอัดฉีดทันที 800 ล้าน ทันที เรียกว่าตอนนั้น ก็เรียกเสียงปรบมือให้พนักงาน ทุกคนต่างยกนิ้วโป้งให้ผู้บริหาร ว่า นายแน่มาก

การปลดคนออก ทำให้พนักงานทั้งบริษัทโน้นเสียใจ ตกใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะคนที่โดนปลด หลายคน ก็เป็นตัวท๊อปของที่นั่นเหมือนกัน และแรงสั่นสะเทือนนั้น มันก็มาถึงบริษัทของฉัน  

บริษัทที่ฉันอยู่ตอนนี้ระส่ำระสายมาก ฉันกลัวว่า ฉันอาจจะเป็นคนที่โชคร้าย

ทุกวันนี้ ฉันพยายามไม่คิดอะไร และทำงานของฉันอย่างเต็มที่ ซึ่งฉันก็ทำแบบนี้มาโดยตลอด แต่ตอนนี้ ฉันเพิ่มเรื่องวินัยเข้ามาด้วย เพราะสมัยก่อน ฉันไม่เคยแสกนนิ้วเลย ด้วยทรนงว่า "ฉันแน่ ฉันเหนือ" แต่มาตอนนี้ ฉันสำเหนียกแล้ว ว่าก็แค่พนักงาานคนหนึ่ง

จะบีบก็ตาย จะคลาย ก็รอด

ฉันพยายามทำใจดีสู้เสือให้ไม่กลัว และคิดว่าหากมันเกิดขึ้น ฉันก็ได้แต่ขอบคุณบริษัท และเจ้านาย ที่ให้ความไว้เนื้อเชื่อใจ ให้โอกาสอันแสนวิเศษกับฉัน

แต่ใจลึกๆ ก็กลัวแสนกลัว ฉันรู้สึกขอบคุณที่บ้านมาก ที่เขาพร่ำบอกให้ฉันอดทน และอดออม เพราะทุกครั้งที่หันกลับมามองหนี้สิน = 0 ฉันก็ยังรู้สึกโชคดีทุกครั้ง

หากฉันโดนเลย์ ออฟ ขึ้นมา ฉันคงไปบวช และเรียนกฏหมาย เพราะเป็นสิ่งที่ฉันอยากทำมานาน

มาถึงบรรทัดนี้

ฉันว่าฉัน เริ่มคลายความกังวลแล้ว

มีใครเคยอยู่ในสถานการณ์ เรื่อง "กลัว" จะโดนเลย์ออฟ เหมือนฉันบ้าง