บางทีเหตุการณ์ Live & Learn เดิมๆ ก็ยังวนมาย้ำเตือนเราเสมอ.....
มีหลายครั้งตอนเด็กๆ ที่เพื่อนสนิทที่คบกันอยู่ในปัจจุบัน มักจะเริ่มต้นจากคนที่เราไม่ชอบขี้หน้า หรือแม้คนทั่วไปรอบตัว ที่มักจะเริ่มจากความคิดอคติบางอย่างแต่พอได้รู้จักจริง กลับรู้สึกว่าเขาหรือเธอคนนั้นช่างเป็นคนดีเหลือเกิน หลังจากเรียนรู้ชีวิตมาพักใหญ่ จึงตัดสินใจพับอคติใส่กระเป๋า ใช้ชีวิตโดยไม่มองใครผ่านอคติของตัวเอง
แต่ก็ไม่ใช่ทุกวันที่ทำได้... เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา งานหนักประหนึ่งไปออกรบ ร่างกายบอบช้ำทั้งกายใจ เย็นวันนั้นเดินโซซัดโซเซเข้าไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวเหงาๆ อยู่คนเดียว สักพักมีชายคนหนึ่งเข้ามาสะกิดขอตังกินข้าว นาทีนั้นเราหันกลับไปมอง สำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า พลันคิดในใจว่า “หน้าตามีโหงวเฮ้ง แถมดูจากรูปร่าง น่าจะกินดีอยู่ดีกว่าตูอีก ตูเครียดอยู่เห็นไหมเนี่ย” เลยโบกมือส่ายหน้าให้ชายคนนั้นเดินออกไป
ทีนี้ไคลแม็กซ์อยู่ตรงที่ผมลุกเดินไปจ่ายตังป้าขายก๋วยเตี๋ยว ลูกชายป้าแกกำลังเอาก๋วยเตี๋ยวใส่ถุงพร้อมจัดถ้วยโฟมและอุปกรณ์การกินให้เสร็จสรรพ แล้วเดินไปยื่นให้ผู้ชายคนหนึ่ง (คนละคนกับที่มาขอเงินผม) ชายคนนั้นคุกเข่าก้มลงไหว้เด็กชายรุ่นลูก ซึ่งเด็กชายคนนั้นก็รีบเอามือรับแล้วยกตัวลุงขึ้น พร้อมกับพูดว่า “ไม่เป็นไรลุง ยังไม่ตายก็ต้องสู้กันต่อไป ...สู้ๆ” พลางตบไหล่คุณลุง 2 ที คุณลุงแกน้ำตาไหลออกมา พูดขอบคุณไม่หยุดเลย
ส่วนผมเองก็รีบเดินออกจากร้านไปเพราะน้ำตาจะไหลตาม ใจหนึ่งก็รู้สึกว่าน้ำใจในสังคมยังมีให้เราเห็นอยู่ตลอด อีกใจหนึ่งก็โกรธอคติที่ไม่เกิดประโยชน์กับตัวเอง ถัดจากร้านก๋วยเตี๋ยวผมเดินเข้าร้านสะดวกซื้อในปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง เพื่อซื้อของกลับห้อง ผมเห็นคุณลุงนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ข้างๆ ห้องน้ำในปั๊มเหมือนคนไม่ได้กินอะไรมานาน ตาแกยังแดงจากการที่เพิ่งร้องไห้มา ผมได้แต่เดินไปหยิบน้ำที่ซื้อมาให้คุณลุง 1 ขวด คุณลุงยกมือไหว้กล่าวขอบคุณ ผมรีบยกมือรับไหว้โดยไม่ได้พูดอะไร แล้วกลับห้อง
ผมรู้สึกว่า Live & Learn ในชีวิตคนมีเยอะมาก และบางครั้งด้วยสถานการณ์ที่ไม่อำนวย เราก็หลงลืมความตั้งใจ หรือสิ่งที่ได้เรียนรู้มา อย่างตัวผมเองที่ตัดสินใจจะไม่มีอคติกับใคร เพราะผมรู้สึกว่าเจ้าอคติเป็นอารมณ์ที่ไม่ได้เกิดประโยชน์ใดใดในชีวิตเลยแต่ก็ขอขอบคุณบางสิ่งบางอย่างที่คอยย้ำเตือนตัวเราไม่ให้ลืม Live & Learn ของตัวเองอยู่เรื่อยไป #LiveandLearn
ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก "กลุ่ม Live and Learn... อยู่ที่เรียนรู้ " ที่ทำให้ผมเกิดมุมมองใหม่ๆ ว่าจริงๆแล้วสังคมเราก็มีทั้งคนที่เขาเดือดร้อนจริงๆและกลุ่มคนที่เขามาในรูปแบบของผลประโยชน์
แต่บางครั้งน้ำใจเล็กๆน้อยๆ ถ้ามันไม่มากจนเกินไปก็หยิบยื่นให้กันเถอะครับ