เตือนภัย! วัยรุ่นคึกคะนอง ยิงปืนดะ ใส่ผู้สัญจรที่หาดใหญ่ ยังจับตัวไม่ได้!!

วันที่ 25 ตุลาคม facebook ของคุณ Saksit Bensaiee ได้โพสท์กรณีมีชายวัยรุ่นคึกคะนองยิงปืนใส่ผู้ที่ขับรถผ่านบริเวณ สามแยกสนามกลางจิระนคร หาดใหญ่ โดยไม่สนว่าเป็นใคร ไม่รู้จักกันมาก่อน โดยคุณ Saksit กำลังขับรถมอเตอร์ไซค์ผ่านและถูกยิง 4-5 นัด แต่โดนตัวรถ เดชะบุญเพื่อนและคุณ Saksit ไม่ได้รับอันตราย แต่ก็เกือบไม่รอด เพราะหลังถูกยิงที่รถ จึงตัดสินใจทิ้งรถแล้ววิ่งไปหลบหลังตู้ควบคุมไฟจราจร แต่คนร้ายก็ตามมายิงอย่างบ้าคลั่ง

เหตุการณ์ครั้งนี้ถือว่าอันตรายมากๆ เหมือนบ้านป่าเมืองเถือน

หลังจากนั้นได้ไปแจ้งความและกำลังรวบรวมผู้เสียหายร่วมกันหาคนก่อเหตุ แต่ตอนนี้ยังไม่สามารถจับตัวได้

ขอให้ช่วยกันแชร์ กระจายข่าวเตือนภัย และหาตัวคนร้ายให้ได้ เพื่อจะไม่ได้ไปก่อนเหตุกับใครอีก

เห็นรูไหม?
คือรูกระสุนปืน
ผมกับเพื่อนเลิกงานเอารถกระบะไปเก็บที่บ้าน
ขับรถมอไซค์จะไปร้านข้าวแม่ เพื่อนเป็นคนขับ ขับถึง แยกสนามกลางจิระนครหาดใหญ่ !!
เห็นวัยรุ่นคนหนึ่งกำลังยิงปืนขึ้นฟ้า แล้วยิงใส่คนที่ขับรถผ่าน
แล้วอยู่ๆมันวิ่งมายิงใส่ผมกับเพื่อน ...ไม่ใช่ยิงนัดเดียวนะ...ยิงหลายนัดมากๆ
กูกับเพื่อนทิ้งรถกลางถนน วิ่งหนีกันสุดชีวิต !!
ตอนนั้นคือต้องวิ่งอะ
กูจำหน้าไม่ได้ว่า...คือใคร กูโกรธมาก รีบโทรบอกพ่อให้ดูด้วย เพระมันขับรถผ่านหน้าร้านแม่ พ่อเห็นแต่ตามไม่ทัน กูก็รีบไปเอารถยนต์ขับรถเวียนหา เผื่อเจอกูจะชนให้...นอนิ่งตรงนั้นแน่ แต่กูก็หา...ไม่เจอ
ตอนนี้กูพิมพ์ข้อความ กูโกรธมาก กูโกรธจนน้ำตาไหล ...คิดดูนะถ้าโดนกูหรือโดนเพื่อนกูแล้วเขาเป็นอะไรไป...เคยคิดไหม ? ไอพวกสัส จัญไรไอเหลือเดนสัส !! กูคิดตลอดนะ ถ้ากูเจอ...กูจะชน...แน่ไอเ...่ย !!
พ่อแม่...ตายแล้วหรอ? ถึง...ได้มาทำกับคนอื่นแบบนี้ !! กูกับ...เคยรู้จักกันไหม ไอแม่... ?
ตำรวจและกฏหมายเมืองไทยทำไมปล่อยให้วัยรุ่นสารเลวแบบนี้พกปืนได้แบบนี้วะ คนแบบ...ไม่นานก็ตายอีสัส

.................................................................................................

เหตุการณ์เมื่อคืนประมาณตี 3 วันอาทิตย์ที่ 25 อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา
ทำให้เรารู้เลย ว่าเวลาเกิดเหตุการณ์แบบนี้ สิ่งที่คิดอันดับแรก คิดถึงหน้าพ่อแม่เลยครับ
คิดเลยครับ ว่าถ้าเราเป็นไรไป หรือโดนยิงเข้าจุดสำคัญทำให้เราบาดเจ็บหรือเสียชีวิต พ่อแม่คงเสียใจมากๆ
ถามว่าที่กลัว กลัวว่าเราและเพื่อนเราจะเป็นไรไป และพ่อแม่เขาและเราจะเสียใจแค่ไหน นี่แหละสิ่งที่กลัวที่สุด

ผมและเพื่อนเพิ่งกลับมาจากด่านนอก ขายของมา แล้วเอารถกระบะไปเก็บที่บ้าน ขับรถมอไซค์ออกมาเพื่อจะไปร้านข้าวแม่ ก็ถึงสามแยกสนามกลางจิระนคร เลี้ยวซ้ายไปโรงพยาบาลศิครินคร์หาดใหญ่ เลี้ยวขวาไปหน้าสนามกลางจิระนครหาดใหญ่ เพื่อนผมเป็นคนขับ ก็เลี้ยวขวาไปร้านแม่ ก็เห็นวัยรุ่นชายคนนึงกำลังยืนยิงปืนขึ้นฟ้า ตอนแรกเข้าใจว่ามันยิงเล่นๆ ยิงข่มขู่ใคร แต่พอนัดที่3-4 มันหันกระบอกปืนมายิงคนที่ขับรถผ่านแถวๆนั้น ยิงหมดทุกคน ผมอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับมัน (มันอยู่ฝั่งตรงข้ามสนามกลาง ผมอยู่ฝั่งสนามกลาง) ณ ตอนนั้นเพื่อนมันจะขับรถจะผ่านมันไปละนะ แต่พอเห็นท่าไม่ดี มันวิ่งตัดถนนมาหา แล้วเล็งปืนมาที่เพื่อนและผม มันยิงมาหาผมและเพื่อนประมาณ 4-5 นัด เพื่อนและผมก็รีบกลับรถ แต่ไม่ทัน เลยตัดสินใจทิ้งรถไว้กลางถนน แล้วก็วิ่งกันก่อนเลย ระยะที่ยิงมา ก็ประมาณ 10-20 เมตรเอง เพื่อนและผมวิ่งไปแอบหลังตู้ควบคุมไฟจราจร มันวิ่งตามมายิงอีกนะ !!
ยิงแบบไม่คิดเลย ยิงเหมือนผมกับเพื่อนเป็นศัตรูมันมาก่อน ยิงเหมือน...ทะเลาะกับเมียมา ยิงเหมือนคนบ้าคลั่ง
ถ้า...ทะเลาะกับคนอื่นมา...ก็ไปยิงคนนั้นหรือยิงหัวตัวเองซะ ตอนมันกำลังยิงคนแถวนั้น แฟนสาวมันก็ร้องห้ามอยู่ตลอดเวลานะ

ในชีวิตกู กูไม่เคยไปหาเรื่องใครก่อน แล้วกูไม่เคยรู้จัก... ...ยิงไม่ยั้ง ...ยิงแม้กระทั้งคนแก่ที่ขับรถมอไซค์รับจ้างผ่านมา โชคดีมากที่ไม่โดนใคร ส่วนใหญ่จะโดนตัวรถกัน
พอตั้งสติได้ อันดับแรกเลย โทรหาพี่ชายให้บอกพ่อและแม่ !! ให้ดูรถคันนั้นไว้ อยากให้พี่ชายรีบขับรถยนต์ตามมันไป ตอนนั้นมันขับรถไปอย่างชิว ขับช้าเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เลยโทรหาพี่ชายให้ดูไว้ แต่พี่ชายและพ่อก็เป็นห่วงเราก่อนแน่เลย เลยขับรถมาดูผมและเพื่อนก่อน

เหตุการณ์ก็ไม่ไกลจากร้านข้าวแม่เลย
ตอนนั้นพ่อกับพี่ชายก็เห็นและได้ยินเสียงปืนดังมาจากจุดเกิดเหตุ เห็นด้วยนะว่ามีรถล้มแถวนั้น พ่อยังพูดกับพี่ชายเลย ว่า "รถคันนั้นล้มแล้ว น่าจะโดนยิงแล้วแหละ"
ใครจะไปคิดว่าตรงนั้น ตรงที่พ่อเห็นอยู่ว่ามีมอไซค์ล้มอยู่ เป็นลูกชายตัวเองที่กำลังโดนไล่ยิงอยู่
ตอนที่โทรบอกพี่ชาย พี่ชายก็บอกพ่อและแม่ ตอนนั้นได้ยินเสียงผ่านสายโทรศัพท์ แม่กับพ่อตกใจเหมือนจะร้องไห้ กลัวเราเป็นอะไรไป เขาคงไม่คิดว่าที่พ่อยืนดูอยู่เมื่อกี้ จะเป็นลูกชายตัวเอง
ตอนนั้นพยายามบอกพี่ชายให้ตามรถคันนั้นไปก่อน แต่พี่ชายและพ่อก็ต้องมาดูเราก่อน เพราะ กลัวเราเป็นไรไป
ณ ตอนนั้น โกรธและแค้นมากๆ รีบกลับไปเอารถยนต์เพื่อจะขับเวียนหามัน เพราะตอนนั้นพอจำได้ว่ามันขับรถไร ใส่เสื้อสีไร มีผญ.ซ้อนท้าย แต่หาไม่เจอ ณ ตอนนั้น คิดไว้ในหัวตลอด กุต้องหา...เจอ แล้วกูจะชน...ให้นอนนิ่งอยู่ตรงนั้น รถกูใหม่กูก็ไม่เสียดาย ไม่เป็นไรประกันชั้นหนึ่ง ขอให้เจอ...แล้วทำให้...เจ็บ
ตอนนั้นพี่ชายขับเวียนหากับผม พี่กูขับช้า นี่ใช้ให้พี่ลงมาแล้วกูจะขับหาเอง พี่พยายามบอกให้ใจเย็นๆ พี่ก็ขับรถกลับ ตอนนั้นโกรธพี่มาก ทำไมต้องรีบกลับ ทำไมไม่หาต่อ
พี่บอกว่า อย่าเอาชีวิตเราไปแลกกับคนอย่างมัน เรามีค่ากว่าคนพันนั้นเยอะ พี่พูดจนเราพอใจเย็นลง

แล้วกลับมาดูว่าโดนยิงตรงไหนรึป่าว ตามร่างกายก็ไม่มี แต่พอไปดูที่รถ เห็นเป็นรูกระสุนปืน ไฟหน้าปัดมอไซค์เสียเลยครับ ผมก็ยิ่งโกรธไอคนยิงเข้าไปใหญ่ เราทำอะไรมันไม่ได้เลยหรอ? นอกจากไปแจ้งความ ลงบันทึกประจำวัน ‪#‎โกรธจนร้องไห้‬
คิดตลอดเวลานะ ถ้าเราหรือเพื่อนเราเป็นไรไปจริงๆ ใครจะมารับผิดชอบ ? วิถีกระสุนเชี่ยวหัวเข่าไปนิดเดียว
กลัวมากนะกับเหตุการณ์แบบนี้ ต่อให้เก่งมาจากไหน ลูกกระสุนปืนมันไม่ดูหรอกว่าคุณเป็นใครมาจากไหน

อยากให้เพื่อนๆทุกคนใช้ชีวิตให้ระวัง ถึงแม้เราไม่เคยมีปัญหากับใครก็ตาม ก็อยากให้ระวัง คนสมัยนี้ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีจัญญาบัณ ทำอะไรไม่คิด สักแต่จะทำให้สะใจตัวเอง ถ้ายิงโดนใครขึ้นมา แล้วเขาเจ็บหรือเสียชีวิต ...ไม่สงสารครอบครัวเขาหรอ? เขามีพ่อมีแม่มึความรู้สึกเหมือน...นั้นแหละ ...ต้องโดนครอบครัว... โดนคนที่...รักมากๆ หรือโดน...ใช่ไหม ...ถึงจะรู้สึก !!
‪#‎กดแชร์‬