คดีเกาะเต่า!! เปิดคำให้การ ผู้ต้องหา "ถูกทรมานให้รับสารภาพ"!??

5 กันยายน 2558 (20:24)โพสท์โดย WhiteJester

จากรณี เมื่อวันที่ 1 และ 2 ก.ย. ที่ผ่านมา ศาลจังหวัดเกาะสมุยได้มีการพิจารณาคดีสังหารชาวอังกฤษสองคนคือ เดวิด มิลเลอร์ และฮันนา วิทเธอริดจ์ โดยผู้ต้องหาในคดีนี้มี 2 คนที่ถูกจับควบคุมตัว คือ นายซอ ลิน หรือโซ เรน และ นายวิน ซอ ตัน หรือเว พิว เป็นชายชาวพม่า ในการพิจารณาคดีและสอบปากคำนี้มีบรรดาสื่อให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก

ล่าสุด 4 ก.ย. เฟซบุ๊ค บีบีซีไทย - BBC Thai ก็ได้มีการเปิดเผยถึงบทความคำพูดบอกเล่าอย่างละเอียดของผู้ต้องหาโดยโพสต์ว่า..

ซอ ลิน จำเลยชาวพม่าเบิกความกับศาลหนนี้ผ่านการซักถามของทนายและการแปลของล่าม เขาเริ่มด้วยการเล่าว่าไปทำงานที่เกาะเต่าอยู่นานร่วมสองปี โดยทำงานในร้านอาหารและย้ายงานอยู่หลายร้าน เดือนสุดท้ายก่อนถูกจับทำที่ร้านชื่อ Brothers ตามเงื่อนไขของนายจ้างเขาจะได้หยุดช่วงกลางเดือนของทุกเดือนตามที่ตกลงกันเอง ดังนั้นเมื่อวันที่ 14 เดือนนั้นเขาจึงนัดแนะเพื่อนสองคนคือนายวิน ซอ ตัน หรือเว พิวและนายเมาเมาให้ไปสังสรรค์และซื้อเบียร์ไปดื่มกัน พวกเขาใช้มอเตอร์ไซค์ไปซื้อบุหรี่และเบียร์ และพากันไปนั่งที่ชายหาด เอากีตาร์ไปเล่นและร้องเพลง พวกเขาผลัดกันสูบบุหรี่ในระหว่างเล่นกีตาร์ ซึ่งก็ทำให้ปรากฏในเวลาต่อมา ว่าบุหรี่ที่เจ้าหน้าที่เก็บได้นั้นมีดีเอ็นเอของคนมากกว่าหนึ่งคนบนบุหรี่นอกจากเบียร์แล้ว เมาเมายังไปหาไวน์มาดื่มต่ออีก ช่วงหนึ่งเมาเมาต้องการไปพบกับแฟนและได้ขอเปลี่ยนจากเสื้อพนักงานเป็นเสื้อแขนยาวของเว พิวเพราะหนาว ก่อนที่จะขับรถมอเตอร์ไซค์ไป

ต่อมาซอลินและวินพิวไปซื้อเบียร์มาดื่มอีก แล้วก็มีฝนตกลงมาจึงคิดจะเดินกลับ รู้สึกมึนหัวเขาจึงไปลงน้ำเพราะหวังว่าจะได้รู้สึกดีขึ้น เขาไปลงทะเลเช่นเดียวกับเวพิวที่ถอดเสื้อผ้าและรองเท้า รวมทั้งนำกีตาร์เอาไปแอบไว้เช่นกัน แต่เมื่อพวกเขาขึ้นจากน้ำก็พบว่าของหายไปหมด พวกเขาก็บ่นเรื่องของหายแต่ก็ปล่อยให้เรื่องผ่านไป ทั้งหมดกลับไปนอนที่บ้านเมาเมา และไม่ได้ทำงานในวันที่ 15 ก.ย. วันต่อต่อมาก็ทำงานทุกวันเป็นปกติจนกระทั่งมาถูกจับเอาในเวลา 01.00 น.ของวันที่ 2 ต.ค.ที่บ้านพักของซอลิน

ซอลินเล่าว่า ในคืนวันนั้น มีคนที่เข้าใจว่าเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจแต่ไม่ใส่เครื่องแบบเข้าไปในห้องเช่าที่มีพวกเขาใช้ร่วมกันทั้งหมด 7 คนและจับกุมพวกเขา พวกเขาถูกใส่กุญแจมือ และถูกพาไปยังตึกแห่งหนึ่งซึ่งต่อมารู้ว่าคือโอเชียนวิลล์ สถานที่พักใกล้ที่เกิดเหตุฆาตกรรม เมื่อเข้าไปในห้องมีการเปลี่ยนเป็นใส่กุญแจมือไขว้หลัง แล้วให้ถอดเสื้อไปติดไว้ที่แขนด้านหลัง ถูกสั่งให้ถอดกางเกงรวมทั้งกางเกงชั้นใน แล้วก็มีการนำถุงพลาสติกครอบหัว มัดปากถุงด้านหลัง เขาถูกถามว่า ได้ฆ่าฝรั่งหรือไม่ แต่ซอลิน บอกว่าขณะนั้นตนหายใจไม่ออกก็ได้กัดถุงพลาสติกขาดไปหนึ่งใบ แต่ก็มีใบที่สองมาสวมทับอีก แล้วก็มีคำถามตามมาอีกว่า ได้ฆ่าหรือไม่ เขาตอบไปว่าไม่ได้ฆ่า ก็มีผู้นำถุงพลาสติกใบที่สามมาครอบไว้ ทำเช่นนี้ติดต่อกันหลายครั้ง จนเกือบขาดอากาศหายใจและล้มลง

ซอลินเล่าอีกว่า ต่อมามีคนเอาผ้ามาผูกปิดตา แล้วก็ให้ใส่เสื้อผ้า เขาถูกขู่ว่าถ้าไม่รับสารภาพก็จะถูกฆ่าตายด้วยการถ่วงด้วยหินแล้วโยนทิ้งทะเล เขาได้รับการบอกเล่าว่าเพื่อนๆ ที่ถูกจับมาพร้อมกันนั้นถูกเจ้าหน้าที่ส่งกลับประเทศพม่าไปแล้วและจะไม่มีใครรู้ว่าเขาถูกฆ่าตาย หากเขายอมรับสารภาพก็จะติดคุก 4-5 ปี มีคนพูดกับเขาว่าจะติดคุกหรืออยากจะถูกฆ่าตาย

ต่อมาเขาถูกถีบที่หน้าอก ถูกตบ ชกที่หน้าหลายครั้ง จนปากแตกและเลือดไหล ในระหว่างที่ถูกทรมานและบังคับให้สารภาพ เขาได้ยินเสียงของคนไทยพูดคุยกับล่าม บางครั้งก็ไม่ใช่เป็นการแปลแต่เป็นล่ามพูดเอง บางครั้งก็จะเป็นการแปลภาษาจากภาษาไทย

ในที่สุดซอลินบอกว่า เขาทนความเจ็บปวดไม่ไหวและยอมบอกไปว่าจะรับว่าได้ฆ่าฝรั่ง

ซอลินถูกจับช่วงเช้าตรู่คือ 01.00 น.ของวันที่ 2 ต.ค. เจ้าหน้าที่อ้างว่าเป็นการจับกุมโดยอาศัยอำนาจตาม พ.ร.บ.คนเข้าเมือง ถือว่าเป็นบุคคลที่เข้าเมืองผิดกฎหมาย โดยทนายจำเลยได้ระบุว่าซอลินมีหลักฐานการเข้าเมืองโดยถูกกฎหมายพร้อมหนังสือเดินทาง ระหว่างการควบคุมตัวพบว่าไม่มีการทำบันทึกสอบสวนในฐานความผิดพ.ร.บ.คนเข้าเมืองดังกล่าว แต่ได้จัดทำเป็นบันทึกสอบสวนพยาน โดยมีการบันทึกในทำนองว่า ซอลินได้สารภาพว่ากระทำความผิดข้อหาฆ่าและข่มขืนนักท่องเที่ยว ทางฝ่ายทนายจำเลยได้ซักถามนายซอลินในชั้นศาลพบว่า ในระหว่างที่มีการเข้าจับกุม ผู้ถูกจับไม่ได้รับแจ้งสิทธิ ไม่มีการระบุข้อหา และในระหว่างการสอบสวนก็ไม่มีทนายไปนั่งฟังการสอบสวน รวมทั้งขณะที่มีเจ้าหน้าที่ตำรวจนั่งพิมพ์เอกสารซึ่งให้นายซอลินลงชื่อนั้นก็ไม่มีการสอบถามใดๆ เพียงแต่ให้นายซอลินนั่งลง แล้วล่ามและตำรวจก็พูดคุยกัน พิมพ์เอกสารจนเสร็จแล้วให้นายซอลินลงลายมือชื่อโดยไม่ได้อ่านและไม่ได้แปลให้ฟังแต่อย่างใด