"เฌอเอม ชญาธนุส" เปิดใจครั้งแรก หลังคว้ามงกุฏ The Miss Globe 2025

เฌอเอม ชญาธนุส ศรทัตต์ เจ้าของตำแหน่ง The Miss Globe 2025 ได้โพสต์ในเฟซบุ๊ก Cheraims Official โดยมีรายละเอียดดังนี้

ขอบคุณเป็นภาษาอังกฤษไปแล้ว ขอมาเล่าให้ฟังในภาษาแม่บ้างเพราะเรื่องที่อยากขอบคุณมีเยอะเหลือเกิน โพสต์นี้อาจจะยาวมากๆ แต่อยากให้ทุกๆ คนมาอ่านไปด้วยกันค่ะ

ก่อนอื่นเลยวันที่บอสบอกว่าเอมจะต้องไปประกวดต่อทั้งๆ ที่เราตั้งใจแขวนส้นสูงไปแล้ว เราช็อคมากและรู้สึกรับไม่ไหวกับแรงกดดันที่อาจจะเกิดขึ้นรวมถึงภาวะทางใจที่เราเป็นอยู่ แต่พี่ณวัฒน์ พี่แชมป์ พี่เต๋า ก็เป็นคนกลุ่มแรกที่รับฟังปัญหาของเอม และเข้าใจเอมโดยไม่ถืออะไร อีกทั้งยังส่งเสริมให้หนูมีความเชื่อมั่นในตัวเอง มันเป็นครั้งแรกที่เอมได้รู้ว่าทุกคนมองเอมอย่างมีคุณค่าขนาดไหนและตั้งคำถามว่าทำยังไงเราถึงจะเห็นคุณค่าของตัวเองบ้าง การเริ่มต้นประกวดมิสโกลบเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายอย่างที่ทุกคนรู้กัน แต่เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ทำให้เราได้เห็นความรักของครอบครัวแกรนด์ ขอบคุณ MGIO ที่เป็นบ้านอันอบอุ่นของเอมและส่งเอมออกไปหาสิ่งดีๆ ที่รออยู่ ขอบคุณสายตาอันเฉียบคมของบอสที่ไม่เคยลืมเอม แม้แต่ในเวลาที่เอมลืมตัวตนของตัวเอง

หลังจากตัดสินใจว่าจะทำหน้าที่อย่างเต็มที่โดยต่อสู้กับสภาพภายในหลายๆ อย่างไปด้วย เอมก็ติดต่อหาทีมขอนแก่น บ้านหลังแรกของมิสแกรนด์ในปีนี้ และได้ความช่วยเหลืออย่างล้นหลามจากข้าวโพด เพื่อนรัก (พูดจริงๆ) ที่อยู่ด้วยกันทุกสถานการณ์ พวกเราเริ่มวางแผนงานภายใต้การดูแลขององค์กรใหญ่ ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ อย่างการหาเสื้อผ้าไปจนถึงเรื่องการเรียนต่างๆ ขอบคุณทีมขอนแก่นทุกคน ทั้งทีมขาจรและทีมถาวร พี่บิ๊ก พี่โก้ พี่อาเดียว พี่บอม ลักยิ้ม มิเชล ที่คอยช่วยเหลือกันเสมอ แม้ว่าลูกสาวจะเดินออกจากบ้านมาไกลแล้วก็ตาม

ขอบคุณผู้สนับสนุนทุกคนตั้งแต่ยาดมสมุนไพรหนุมาน, Chat Cosmetics, Natchaya Clinic, พี่ด๊อกเตอร์, Phatrawi Design, GL Garlate Design, Poem ไปจนถึงของทุกๆ ชิ้นจากทุกๆ คน และอีกหนึ่งสถาบันที่ไม่เล่าไม่ได้เลยก็คือ Star Maker ซึ่งเอมเคยกล่าวถึงไปแล้ว ตอนรู้ว่าต้องแสดงความสามารถพิเศษ คนแรกที่เอมยกหูหาคือข้าวโพด ด้วยคำถามว่า “ทำยังไงดี?” เลยมีโอกาสได้เข้าไปเทสต์เสียงแบบตั้งตัวไม่ทันที่โรงเรียน เพราะข้าวโพดให้กำลังใจว่าเอมน่าจะร้องเพลงได้ หลายคนคงสงสัยว่าทำไมไม่เลือกทำอย่างอื่นที่ถนัด คำตอบก็คือมันไม่มีอะไรที่เหมาะกับการแสดงในไม่กี่นาที การร้องเพลงจึงเป็นการเดิมพันเดียวของเรา และทุกๆ คน รวมถึงพี่เก่ง ธชยที่ทำดนตรีให้ทั้งสองเพลงก็ทุ่มสุดตัว เป็นอีกครั้งที่เอมพึ่งเคยเห็นคนที่เชื่อในตัวเรามากเหลือเกิน ทุกคนอดทนกับความไม่มั่นใจของเอมโดยไม่บ่นอะไรเลย มีแต่กำลังใจและคำว่า “เอมทำได้” เราเรียนกัน 2-3 วันต่อสัปดาห์วันละ 2-4 ชม. เป็นเวลากว่า 2 เดือน ตอนที่ร้องบนเวทีจริงเราก็ตื่นเต้นมากนะ เกือบจะทำไมค์ตกด้วยซ้ำ แต่พอนึกถึงทุกๆ คนที่ช่วยกันฝึกซ้อมมา เราถึงรู้สึกมั่นคงขึ้นในที่สุด เพราะเราต้องการสู้เพื่อพวกเขา

ขอบคุณครูปลาและครูดั๊กที่สอนเรื่องการเดิน การวางตัว และทัศนคติต่างๆ ในการเป็นนางงามให้กับเวทีระดับโลกเวทีแรกของเอม สิ่งที่เอมรับพลังมาจากครูทุกคนคือพลังงานบวกที่เราส่งผ่านตัวเองในตอนที่เราเพอร์ฟอร์ม มันคือความสุขที่เรารักในร่างกายของตัวเองไม่ว่ามันจะเป็นแบบไหน เดินยังไง สิ่งสำคัญคือเราจะทำให้คนอื่นรู้ได้ยังไงว่าเรารักตัวเองที่สุด และเอมทำทุกๆ วันตามคตินี้ แม้แต่ในเวลาซ้อมเอมก็ทำเต็มที่อยู่เสมอ เอมทำแม้ในเวลาที่ไม่มีใครเห็น เช่นการซ้อมคนเดียว การเดินรวม การเดินกลับเข้าหลังเวที เอมคิดตลอดว่า เดินให้มีความสุข ขานรับให้ไว เข้าที่ให้ทัน และยิ้มอยู่เสมอ แต่สิ่งที่มารู้ภายหลังคือสตาฟฟ์ทุกคนเห็นสิ่งนี้ และมันทำให้เราอยู่ในใจของเขา

ต่อมาคือเรื่องลุคมหัศจรรย์ที่คนถามว่าเอาช่างไปรึเปล่า คำตอบก็คือ ตอนแรกเอมอยากจะเอาไปเพราะอยากดูดีที่สุดในวันไฟนอล ด้วยความกลัวว่าตัวเองจะเดินไม่ตอบไม่ได้ อย่างน้อยขอสวยที่สุดก็ยังดี แค่ด้วยอุปสรรคและทุนทรัพย์ทำให้แผนนี้ต้องถูกพับไปในที่สุด ผนวกกับระหว่างทางที่เอมสามารถจับหน้าตัวเองได้แม่นยำเลยทำให้เรื่องการแต่งหน้าผ่านพ้นไปได้ ทุกๆ วันเอมจะตื่นแต่เช้ามาแต่งหน้า โดยมีรูมเมทถามคำเดิมๆ ว่า “เธอตื่นอีกแล้วเหรอ?” เป็นกิจวัตรประจำวันที่เราจะตื่นก่อนและเขาจะไปออกกำลังกาย แรกๆ คนที่นี่ไม่เข้าใจว่าทำไมเอมถึงใช้เวลาแต่งหน้าทำผมนานและทำทุกๆ วัน แต่ตอนหลังก็ชินกันไปเอง แม้แต่ในวันที่อากาศหนาวที่สุดและมีแค่แสงจากไฟเล็กๆ ต้องกอบกระเป๋าเครื่องสำอางค์ช่างขึ้นมานอนด้วยบนเตียงสองชั้น เอมก็จะลุกขึ้นมาเป็นคนแรก เพราะบอสเคยบอกว่าบอสไม่หวังอะไรนอกจากอยากให้เอมสวยทุกวัน และเอมเชื่อในคำพูดของบอสหมดทั้งใจ เชื่อว่าอาจจะมีคนคิดว่าเราบ้าไปแล้วที่หน้าเต็มทุกวันแม้แต่ในการเก็บมันฝรั่ง แต่ส่วนตัวคิดว่านี่คือวินัยที่ทำให้เราไปจนถึงมงกุฎเพราะความประทับใจแรกของทุกๆ วันกับทุกๆ คนคือการเห็นหน้ากัน

ขอบคุณพี่แมนสรวงที่สอนหนูแต่งหน้าและให้คำแนะนำเอมแบบไม่หวงวิชา ถ้าไม่มีพี่ เอมก็คงไม่สามารถขึ้นไฟนอลได้ ขอบคุณพี่ฟิว พี่โชกุนที่ร่วมงานกันมาตลิดและคอยให้กำลังใจ คอยดูหน้าดูผมผ่านวีดิโอคอลตลอดช่วงเวลาที่อยู่อัลเบเนีย ขอบคุณพี่ไอซ์ ครูสอนทำผมและช่างผมที่หนูรักที่สุด พี่ฐา พี่โหน่ง จาก Tarra Hairstylist กับพี่ปลั๊กเจ้าของอลิซาเบธที่ดูแลวิกและแฮร์ต่างๆ ให้เอม ทุกคนไม่เคยปฏิเสธเลยทุกครั้งที่เอมโทรหา ขอบคุณพี่เม่น พี่เจมส์ดาว พี่ดล พี่นิน แตงกวาสำหรับโปรดักชั่นทุกๆ อย่าง ตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบ เราทำกันตั้งแต่เดินซื้อของ ฟิตติ้งลุคบุค ไปจนถึงถ่ายพอร์ตใหญ่ ทำให้กระแสของเอมไม่เคยหายไปจากหน้าโซเชียลเลย

ขอบคุณพี่ๆ สื่อทุกๆ คน สำนักข่าวทุกๆ ช่องที่ช่วยกันลงข่าวและเอาใจช่วยสายสะพายไทยแลนด์คนนี้อยู่เสมอ โดยเฉพาะสื่อของแกรนด์ทั้งหลายที่มาส่งหนูถึงสนามบิน ทำให้ภาพการออกเดินทางของเอมสวยงามที่สุด รวมถึงเพื่อนๆ ที่คอยเชียร์ คอยส่งกำลังใจให้ทางแพลตฟอร์มต่างๆ และแฟนคลับทุกคนที่มาคอยเอมที่สนามบิน มันเป็นวันที่เอมจะไม่ลืมเลยว่ามีแรงผลักดันที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหนและการสวมสายสะพายของประเทศมีความหมายลึกซึ้งเพียงใด

สุดท้ายนี้เอมขอขอบคุณตัวเองในสิ่งที่หลายคนอาจจะไม่รู้ว่าเอมกังวลมากแค่ไหน นั่นคือขอบคุณที่กล้าตอบคำถาม ตอนแรกเอมวางแผนจะหาล่ามบินมาด้วย แต่การติดต่อต่างๆ เป็นไปค่อนข้างยาก และจนวินาทีสุดท้ายทางกองเดอะ มิสโกลบก็ไม่สามารถหาล่ามภาษาไทยในอัลเบเนียได้ เขาถามเองในห้องดำว่าถ้าไม่มีล่ามคุณจะทำยังไง? เอมได้แต่ตอบว่าทำให้ดีที่สุดเท่าที่เคยทำมา เขาเลยถามต่อว่า แล้วก่อนหน้านี้คิเว่าตัวเองทำได้ดีหรือยัง? มันทำให้เอมนึกถึงวันแรกที่ตัวเองเริ่มเรียนภาษาอังกฤษกับฟ้าใส เอมไม่สามารถตอบอะไรได้เลย เรียกได้ว่าช็อตไมค์สุดๆ เอมไม่ใช่คนเก่งภาษาและสามารถพูดได้น้อยกว่าภาษาไทยมากๆ จนเคยเกือบร้องไห้ที่พูดออกไปไม่ได้อย่างที่ใจต้องการ เอมวิตกจริตว่าการตอบคำถามไฟนอลจะทำลายภาพลักษณ์ทุกอย่างที่เคยมีมา นั่นยิ่งทำให้เรากลัวที่จะยืนใน Top 5 แต่เอมก็พยายามอย่างมากในการทำการบ้าน เราเรียนกันหลักเดือนและทุกๆ ครั้งเอมจะอ่านหนังสือทั้งที่น้ำตาคลอ เป็นวิขาที่กดดันที่สุดตั้งแต่เคยผ่านมา

ย้อนกลับมาที่คำถามของกอง เอมตอบไปว่าเอมเชื่อว่าพรุ่งนี้เอมจะทำได้ดีกว่าวันนี้ และทุกๆ วันเอมจะทำได้ดีขึ้นเพราะเอมจะไม่หยุดเรียนรู้และพยายาม ดังนั้นวันนั้นเอมทำดีที่สุดในเวลาของมัน แต่วันนี้เอมทำได้ดีกว่า ตอนนั้นเอมไม่มั่นใจเลยว่าเราทำห้องดำได้ดีเพราะเรารู้ว่ามันจะดีกว่ามากแค่ไหนในภาษาไทย ประโยคแรกที่เอมพูดกับพี่บิ๊กคือ ”เอมล่มแน่“ และเอมก็รู้สึกผิดกับฟ้าใสที่พยายามช่วยเหลือเรามาตลอด ขอบคุณฟ้าใสมากๆ ที่เป็นทั้งเพื่อนและครูในเวลาเดียวกัน เธอเป็นบุคคลที่ให้แรงบันดาลใจและมีไหวพริบ รวมถึงละเอียดอ่อนมากที่สุดคนหนึ่งที่เอมเคยพบมาก สิ่งที่ฟ้าใสเคยบอกถึงการสื่อสารว่านอกจากคำพูดที่สวยหรูคือความจริงใจและความพยายามนั้นถูกต้อง เพราะห้องดำที่เราไม่มั่นใจนั้นคือที่ที่เขาเห็นตัวตนของเรามากที่สุด

ขอบคุณตัวเราเองที่กล้าล้มและกล้าลุก หลายคนขำในวันที่เอมย่ำแย่ที่สุด มันคงจะสบายดีถ้าเราเลือกที่จะหายไปอย่างเงียบๆ หรือประกวดให้จบๆ โดยไม่กระเสือกกระสนอะไร เก็บภาพในไทยไว้เป็นภาพสุดท้ายที่สวยงาม แต่เราก็พยายามในทุกอย่างที่ไม่ถนัด เพื่อที่จะเป็นแรงบันดาลใจให้คนที่ต่อสู้กับบททดสอบต่างๆ ได้เห็น ว่าความพยายามจะพาเราไปไกลกว่าที่เราคิด และเราเป็นคนเดียวที่เลือกได้ว่าจะพาชีวิตไปอยู่ที่ตรงไหน ไม่ว่าเราจะมีข้อจำกัดอะไรหรืออยู่ในสถานการณ์แบบไหน เราคือพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตัวเอง ตอนที่จับมือเอมไม่ได้คิดถึงตำแหน่งมากนัก เราแค่รู้สึกอิ่มใจกับทุกอย่างที่เราทำ ถึงขั้นที่เราไม่ได้ยินชื่อประเทศด้วยซ้ำ เพื่อนเป็นคนบอกว่า “นั่นคือเธอ” เราถึงได้รู้ว่ามันเป็นชื่อประเทศไทย

I’m The Miss Globe 2025 and this is my story.