สถานการณ์ ชาวบ้านอพยพ ล่าสุด !!

เข้าวันที่ 2 กับชีวิตในศูนย์อพยพชายแดน ค่ำคืนที่ผ่านมา เรียกได้ว่า ‘ข่มตานอน’ ก็ไม่ค่อยจะหลับ เสียงปืน เสียงระเบิดที่ดังรอบบ้าน ยังติดหู...

“น้องดูสิ แต่ละคนใส่ชุดซอมซ่อ บางคนมาจากนาจากไร่ เอามาได้แค่เสื้อผ้าที่ใส่อยู่นี่แหละ” ชาวบ้านจากศูนย์อพยพ บอกกับอีจันแบบนี้ ได้ยินแล้วก็จุกอก วินาทีนั้น ทุกคนคงหวาดกลัวกันมากๆ

ที่นี่มีตั้งแต่เด็กทารก วัยรุ่น คนแก่ ผู้ป่วย ไปจนถึงสัตว์เลี้ยง ทุกชีวิตต้องปลอดภัยไว้ก่อน รักบ้านแค่ไหน ก็ต้องออกจากบ้าน !

แม้ทางศูนย์จะจัดเตรียมที่หลับที่นอน ห้องน้ำ ไว้เป็นอย่างดี แต่การจะข่มตานอนในคืนที่ต้องจากบ้าน คืนที่ต้องระแวงเสียงระเบิด มันข่มตานอนยากยิ่งนัก แม้ตอนที่ลืมตาตื่นตอนเช้า ยังวิตก

หมอน ผ้าห่ม สบู่ ยาสีฟัน ของใช้จำเป็นยังขาด หลายคนคว้ามาไม่ทัน เอาชีวิตรอดออกจากพื้นที่ความรุนแรงได้ ก็ดีแค่ไหนแล้ว

“ครั้งนี้มันหนักจริงๆ หนักกว่าครั้งก่อน รอบนั้นมันเสียงดังแค่แป๊บเดียว“ เสียงสะท้อน ที่ทำให้เราเห็นว่า ชาวบ้านที่นี่มีประสบการณ์กับเหตุแบบนี้มาแล้ว มีการซ้อมแผนอพยพมาก่อน แต่ต่อให้เคยเจอ จะให้ชิน หรืออยู่เฉย คงทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะพวกเขาบอกเราว่า ”ไม่ได้อยากให้เกิดความรุนแรง“

ความห่วงใยยังเปี่ยมล้น บางคนเป็นห่วงบ้าน จะเป็นอย่างไร พังไหม? บางคนเป็นห่วงสัตว์เลี้ยง ที่ยังพามาด้วยไม่ได้ บางคนก็ห่วงคนในครอบครัว เพราะหัวหน้าครอบครัว เลือกปักหลัก ดูแลบ้าน

แต่ภาพที่เกิดขึ้นที่นี่ยังมีรอยยิ้มนะคะ กำลังใจที่ชาวบ้านส่งถึงกันยังมีตลอด พวกเขาเข้มแข็งมาก พอเห็นเพื่อนๆ ญาติพี่น้องที่มาใหม่เข้ามาที่ศูนย์ฯ ก็มีเสียงโห่ดีใจ ดีใจที่คนรู้จัก ยังปลอดภัย ^^

พ่อแม่พี่น้องชายแดน ที่อยู่ในศูนย์อพยพนี้ ปลอดภัยดีค่ะ แต่ก็หวังว่าสถานการณ์นี้ จะสงบโดยเร็ว เพราะชาวบ้าน ยังรอกลับบ้าน 🤍