สั่นสะเทือนชายแดน! แชร์ภาพทหารเขมรขอทาน หลังไทยปิดด่านจนขาดน้ำ-ไฟ-ข้าว-เน็ต

สะเทือนโซเชียล! คลิปทหารเขมรพนมมือ "ขอข้าว-ขอน้ำ" หลังไทยปิดด่านชายแดน ดราม่าระอุ ชาวเน็ตไทยเสียงแตก

กำลังเป็นประเด็นร้อนที่ถูกพูดถึงอย่างกว้างขวางในโลกโซเชียลมีเดียขณะนี้ เมื่อเพจเฟซบุ๊กชื่อดัง “ท่านเปา” ได้เผยแพร่คลิปวิดีโอเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2568 แสดงภาพของ ทหารกัมพูชา 2 นาย ที่ปรากฏตัวในลักษณะยืนพนมมือไหว้อย่างสุภาพ พร้อมพูดภาษากัมพูชาเพื่อ ร้องขอข้าวและน้ำดื่มจากประชาชน

ข้อความประกอบคลิประบุว่า

 “เขมรอ่วม!! หลังไทยปิดด่าน ตัดการขนส่ง อาหาร น้ำมัน ไฟฟ้า อินเทอร์เน็ต... ทหารกัมพูชาอัดคลิป ขอทาน ขออาหารจากประชาชน”

คลิปนี้กลายเป็นไวรัลทันที ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมงมียอดรับชมหลักแสนครั้ง และถูกแชร์ไปอย่างรวดเร็วในแพลตฟอร์มต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น Facebook, TikTok หรือ X (Twitter) เนื่องจากเนื้อหาในคลิปนั้นให้ภาพที่ไม่คุ้นตาสำหรับคนทั่วไป ทหารซึ่งปกติควรเป็นผู้รักษาความมั่นคง กลับยืนขอความช่วยเหลือด้วยท่าทีสุภาพอ่อนน้อม

สาเหตุเบื้องหลัง: ไทยสั่ง “ปิดด่าน” กระทบทั้งสองฝั่งชายแดน

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นหลังจากที่ กองทัพภาคที่ 2 ของไทย ภายใต้การบัญชาการของ พลโทบุญสิน พาดกลาง แม่ทัพภาคที่ 2 มีคำสั่งให้ ปิดจุดผ่อนปรนการค้าช่องสายตะกู ตำบลจันทบเพชร อำเภอบ้านกรวด จังหวัดบุรีรัมย์ ตั้งแต่วันที่ 21 มิถุนายน 2568 เป็นต้นไป

คำสั่งปิดด่านครั้งนี้มีสาเหตุจากความกังวลเรื่องความมั่นคงและการเคลื่อนไหวของพลเรือนกัมพูชาที่ข้ามแดนเข้ามาในเขตไทยโดยไม่มีการควบคุม รวมถึงกรณีที่นักท่องเที่ยวกัมพูชารวมกลุ่มร้องเพลงและบันทึกวิดีโอบริเวณปราสาทตาควาย อำเภอพนมดงรัก จังหวัดสุรินทร์

การปิดด่านส่งผลกระทบโดยตรงต่อชุมชนชายแดนฝั่งกัมพูชา เนื่องจากประชาชนในพื้นที่นี้ส่วนใหญ่พึ่งพาการนำเข้าสินค้าอุปโภคบริโภคจากไทย ทั้งอาหาร น้ำมัน ของใช้จำเป็น และแม้แต่บริการไฟฟ้าและอินเทอร์เน็ตจากฝั่งไทย

ภาพ “ทหารขออาหาร” สะท้อนความลำบาก หรือแผนปั่นกระแส?

เมื่อภาพของทหารกัมพูชาที่กำลังพนมมือขออาหารแพร่กระจายออกไป ชาวเน็ตไทยก็เข้ามาแสดงความคิดเห็นนับร้อยนับพัน เสียงสะท้อนที่ได้มีทั้ง เห็นใจ และ ไม่ไว้ใจ โดยหลายคนมองว่า อาจเป็นการจัดฉาก หรือแผนการเรียกร้องความสงสารจากประชาคมโลก

ตัวอย่างคอมเมนต์จากชาวเน็ตไทยมีเช่น:

“อย่าไปเชื่อ เป็นแผนมันแน่ ๆ ทำเป็นยกมือไหว้ ไว้ใจไม่ได้”

“กลลวงแน่นอน ทหารประเทศไหนจะมายืนขอทานต่อหน้ากล้อง?”

“ขอร้องให้ผู้นำท่านหยุดได้แล้ว เลิกเล่นกับชีวิตประชาชน”

ขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งกลับรู้สึก สงสารและเห็นใจ โดยเฉพาะเมื่อเห็นสีหน้าท่าทางของทหารในคลิปที่ดูจริงจังและไม่ได้แสดงท่าทีคุกคามแต่อย่างใด บางรายแสดงความเห็นว่า:

“ทหารเขาก็เป็นคน ไม่ใช่เครื่องจักร จะหิวก็ไม่แปลก”

“คนธรรมดาเจ็บก่อนเสมอ เรื่องของผู้นำ กลับมากระทบประชาชนกับทหารชั้นล่าง”

“อย่าลืมว่าเด็กรุ่นใหม่เขาก็ไม่ได้อยากทะเลาะกับใคร”

สงครามข่าวสารหรือความจนจริง? เมื่อภาพลักษณ์ถูกนำมาเล่นในยุคดิจิทัล

หลายฝ่ายตั้งคำถามว่า เหตุใดทหารซึ่งเป็นหน่วยงานด้านความมั่นคงจึงเลือกวิธี “อัดคลิป” ร้องขออาหารแทนที่จะรายงานขอความช่วยเหลือผ่านช่องทางปกติ

นักวิเคราะห์ด้านสื่อบางคนมองว่า อาจเป็น สงครามข้อมูลข่าวสาร (Information Warfare) รูปแบบหนึ่ง ที่พยายามใช้ภาพความสงสารจากประชาชนมาเป็นเครื่องมือกดดันรัฐบาลไทยให้กลับมาเปิดด่านโดยเร็วที่สุด

ในอีกด้านหนึ่ง การตัดน้ำมัน อาหาร และพลังงานอย่างเฉียบพลัน ทำให้กลุ่มทหารประจำการที่อยู่แนวชายแดนขาดแคลนสิ่งจำเป็นจริง และอาจไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากออกมาขอความช่วยเหลือผ่านสื่อสังคม

เมื่อ “ด่านปิด” กระทบเศรษฐกิจและศักดิ์ศรีระหว่างประเทศ

การปิดด่านระหว่างไทย-กัมพูชาไม่ใช่แค่เรื่องทหารหรือการเมืองเท่านั้น แต่ยังส่งผลสะเทือนในระดับรากหญ้า เพราะประชาชนชายแดนสองฝั่งพึ่งพากันและกันในหลายมิติ

ฝั่งไทย ได้ประโยชน์จากการจำหน่ายสินค้าให้ประชาชนกัมพูชา โดยเฉพาะสินค้าอุปโภคบริโภค เช่น ข้าวสาร น้ำมัน พืชผัก ผลไม้

ฝั่งกัมพูชา นำเข้าสินค้าจำเป็นเกือบทั้งหมดจากไทย เพราะขาดโครงสร้างพื้นฐานที่มั่นคง

การปิดด่านจึงเท่ากับตัดเส้นเลือดเศรษฐกิจของพื้นที่ชายแดน และทำให้ความเดือดร้อนกระจายไปอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่แม่ค้าหาบเร่ ชาวไร่ชาวนา ไปจนถึงทหารที่ต้องอยู่เวรยามโดยไม่มีเสบียง

ทางออกคืออะไร?

หากสถานการณ์ยังคงดำเนินไปเช่นนี้โดยไม่มีการเจรจาอย่างสร้างสรรค์จากทั้งสองประเทศ ผลลัพธ์ที่ตามมาอาจไม่ใช่แค่ภาพทหารพนมมือขอข้าว แต่คือความร้าวลึกของความสัมพันธ์ระหว่างประชาชนไทย-กัมพูชาในระยะยาว

ข้อเสนอแนะจากหลายฝ่ายรวมถึงนักวิชาการด้านชายแดนมีดังนี้:

1. จัดตั้งคณะเจรจาระดับท้องถิ่น ระหว่างผู้ว่าฯ นายอำเภอ ผู้นำชุมชน และทหารสองฝั่ง เพื่อสร้างความเข้าใจร่วมกัน

2. กำหนดพื้นที่ช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม ที่สามารถส่งอาหารและน้ำโดยไม่ต้องเปิดด่านการค้าเต็มรูปแบบ

3. ใช้กลไกอาเซียนหรือสื่อมวลชนเป็นสื่อกลาง เพื่อเผยแพร่ข้อเท็จจริงและลดความเข้าใจผิดจากคลิปหรือข่าวลวง

ความหิวไม่เคยมีพรมแดน แต่ความเชื่อใจนั้นต้องใช้เวลา

คลิปทหารเขมรขออาหารอาจดูเหมือนเรื่องเล็กในยุคคลิปไวรัล แต่ในเชิงภูมิรัฐศาสตร์ นี่คือสัญญาณของ “ความเปราะบาง” ระหว่างประเทศที่พึ่งพากันแต่ไร้ระบบสำรองที่มั่นคง

ในที่สุดแล้ว สิ่งที่สังคมต้องถามคือ

เราควรปล่อยให้ประชาชนชายแดนตกอยู่ในความลำบากจากการเมืองระดับสูงหรือไม่?

หรือควรหาทางสร้างสมดุลระหว่างอธิปไตย ความมั่นคง และมนุษยธรรม?

เพราะในขณะที่ด่านยังปิดอยู่ และกระแสออนไลน์ยังร้อนระอุ ทหารสองนายในคลิปอาจเป็นเพียง "เสียงแรก" ของอีกหลายพันเสียงที่ยังไม่มีใครได้ยิน