ผียายกลอน .!

สวัสดีครับวันนี้ผมจะมาเล่าประสบการขนหัวลุกให้ฟัง คืนวันนั้น ผมกับยายนั่งคุยกันริมระเบียงได้พูดถึงเรื่องในอดีต ในตอนนั้นผมอายุเพียง 15 ปี ทำให้ผมนั่งฟังยายเล่าได้ไม่นานมากนัก สักพักผมก็ยุกยิกอยากจะไปเล่นกับเพื่อน พอผมจะลุกไปเล่นทันใดนั้นยายก็คว้ามือผมไว้มือของยายนั้นเหี่ยวย่นน่ากลัวเหมือนหนังตายซากและสายตายายดุดัน แต่เหม่อลอยมองหน้าผม เหมือนไม่ได้มองในตอนนั้นผมนั่งข้างยายอย่างหวาดกลัวในกิริยา แล้วฟังเรื่องเล่าจากปากยาย

ตอนนั้นยายเล่าว่า สมัยก่อนเมื่อผู้ใหญ่ในบ้านตาย ผู้ใหญ่จะนำมะพร้าว ฝรั่ง มะม่วงในสวน มาบนเจ้าที่ ไม่ให้ผู้ตายมารับตัวเด็กๆในบ้านไปอยู่ด้วย แล้วยายถามผมว่าถ้ายายตายไปแล้วกลับมารับผม ให้ไปอยู่ในโลกอีกโลกด้วย ผมจะไปกับแกไหม ในตอนนั้นผมก็หัวเราะในความงมงายคนแก่ก็อย่างนี้แล้วผมก็พยักหน้าเสียหน่อยไม่ให้แกน้อยใจแล้วผมก็รีบเดินไปเล่นกับเพื่อน และยายหัวเราะอยู่คนเดียวเกือบครึ่งชั่วโมงได้อีก 7 วันต่อ มาแกก็เสียชีวิตแบบประหลาดและกลางดึกคืนสุดท้าย ยายลุกพรวดพราดขึ้นมาจากเสื่อที่ปูนอนปากก็ตะโกนเสียงแหบว่า ไม่เอา ฉันไม่ไป ไม่เอา ฉันไม่ไป ไม่เอา ฉันไม่ไป แล้วก็หวีดร้องเหมือนปีศาจ ทำให้พ่อกับแม่ของผมตกใจมาก

ต้องรีบจุดตะเกียงเป็นการใหญ่ในตอนนั้นยังไม่มีไฟฟ้าใช้ บ้านริมน้ำของเราใช้ตะเกียงเป็นดวงไฟ และใช้ยากันยุงแบบจุดม้วนเพื่อไล่ยุง หลังจากห่มผ้าให้ยายแล้ว ผมก็นอนอยู่ข้างๆตัวแกสั่นกุกกักผมเลยลองหันไปดูตาแกลืมโผลงขึ้นมา น้ำหมากไหลย้อยออกมาจากปากตอนนอนตัวยายก็เย็นชืดผมเลยทดสอบหยิกไปที่หลังมือ

ยายแกก็ไม่ตอบสนองผมเลยบอกทุกคนรีบมาดูอาการ แล้วลงความเห็นว่ายายจากพวกเราไปแล้วหลังคืนสวดศพ 3 วันผมได้นอนบนเสื่อกับพื้นกระดานลมแม่น้ำพัดตีเข้าบ้าน เย็นสบายกลุ่มดาวส่องประกายระยิบระยับและผมแว่วเสียงไม้กระดานลั่นเหมือนมีคนเดินในตอนนั้นผมรู้สึกว่าเหมือนมีใครเอาน้ำหนักมือกดลงบนหน้าอกผมขณะนอนหงายและได้ยินเสียงแหบแห้งของยายถามผมช้าๆไปอยู่กับยายนะหลายเอ๋ยร่างกายผมเกร็งแข็งพยายามยกมือมาพนมกลางอก เสียงก็ดังขึ้นไปอยู่กับยายนะหลายเอ๋ยเสียงแหบโหยดังแผ่วซ้ำมาอีกครั้งแล้วผมก็น้ำตาไหลอาบแก้มริมฝีปากหมุบหมิบสวดคาถานะโมสามจบสวดผิดสวดถูกเพราะความหวาดกลัวแล่นขึ้นสมอง น้ำหนักทับบนหน้าอกหนักขึ้นทุกทีที่สวดมนต์จบ น้ำหนักยายคงไม่เกิน50 กิโลแต่น้ำหนักที่ทาบทับบนหน้าอกตอนนี้ก็น่าจะปาเข้าไป 70-80 กิโลแล้ว กระดูกกับปอดตรงทรวงอกถูกบดทับจนรวดร้าว ผมเลยขอร้องยายว่าอย่าเอาผมไปเลยให้เวลาอีกนิดเถอะรอให้ผมสนุกกับเพื่อนฝูงจนเต็มคราบก่อนค่อยกลับมารับ 

ตอนนั้นก็ได้ยินเสียงยายหัวเราะข้างหูผมขนลุกไปทั่วตัวกลิ่นน้ำหมากของยายคละคลุ้งจนเสียวสันหลังแล้วน้ำหนักที่อัดแน่นลงบนทรวงอกก็ค่อยถ่ายออกทีละน้อย ที่ยายหัวเราะในตอนนั้นหมายถึงว่าตกลงเวลาผ่านไปสองปี การเล่นกับเพื่อนคงลดน้อยลงผมก็หันไปอ่านหนังสือมากขึ้นเพื่อพัฒนาผลการเรียนตอนนั้นผมลืมเรื่องยายไปเสียสนิทมาเมื่อคืนวาน ผมปิดไฟนอนหลับตาสวดมนต์แล้วแผ่ส่วนกุศลให้ผู้ล่วงลับ พอลืมตามองเพดานในห้องมืดนั้นหางตาผมก็มองเห็นยายนั่งอยู่ข้างๆยายก็พูดว่าไปอยู่กับยายนะหลานเอ๋ยเสียงแหบโหยดังแผ่วซ้ำกับเมื่อครั้งอดีต ตอนนั้นผมแทบเป็นบ้าร่างของยายเต็มไปด้วยน้ำเลือดน้ำหนองดวงตายายก็หลุดหายไปหนึ่งข้าง น้ำหมากกับเศษฟันหักร่วงหยดแหมะๆเปรอะที่นอนเต็มไปหมดกลิ่นเหม็นของผีตายซากอบอวลเต็มห้องในตอนนั้นผมคิดในใจคราวนี้ยายเอาจริงแน่ๆ

ผมไม่ไปกับยายหรอกผมส่ายหัวมือประกบพนมไหวผมไม่ไปกับยายหรอกผมส่ายหัวมือประกบพนมไหวผมไม่ไปกับยายหรอกผมส่ายหัวมือประกบพนมไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ยายนั่งนิ่งตาของยายข้างที่ยังเหลืออยู่มองผมอย่างรวดร้าวเจ็บช้ำไม่มีเสียงหัวเราะจากปากแกเพียงเสี้ยววินาทีแกก็ขึ้นมานั่งทับอกผมบนเตียงมือยายก็งุ้มบีบคอผมและพยายามล้วงเข้าไปในปากผมเรี่ยวแรงผมนั้นตอนนั้นไม่มีเลยเหมือนผีสิงผมแทบสู้แกไม่ไหวผมเลยพูดขึ้นมาว่ายายเอาคนอื่นไปแทนได้ไหม เอาเพื่อนผมไปแทนได้ไหมผมเอ่ยถามทางดวงจิต ยายแกนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง 

ผมพูดว่ายายเอาตัวเพื่อนผมที่เข้ามาอ่านบทผมพูดว่ายายเอาตัวเพื่อนผมที่เข้ามาอ่านบทผมพูดว่ายายเอาตัวเพื่อนผมที่เข้ามาอ่านบทผมพูดว่ายายเอาตัวเพื่อนผมที่เข้ามาอ่านบทความนี้ไปนะถ้าอ่านแล้วไม่ชอบหรือด่าว่าผมและในตอนกลางคืนเค้านอนหลับยายเข้าไปล้วงปากกินเครื่องในกินวิญญาณเค้าเลยนะยายก็เงียบ แล้วก็ได้ยินเสียงยายก้มลงมาหัวเราะริมหูผมยาวและนาน เหมือนกับว่าสะใจในข้อเสนอของผม ก่อนจะหายตัวไป นี่คือเรื่องเล่าจากผมชอบไม่ชอบก็บอกได้นะครับ ไว้มีเรื่องราวอะไรสนุกๆดีจะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ