ผีทางกลับบ้าน!

สวัสดีครับวันนี้ผมมีเรื่องราวจะมาเล่าให้ฟังครับ เริ่มเล่าเลยนะครับ มีอยู่ครั้งหนึ่งครับผมเพื่อนๆของผมเนี่ยจะไปกันไปเที่ยวงานวัดครับ ซึ่งอยู่ไม่ไกลมากนักจากหมู่บ้านของพวกผม ผมกับเพื่อนๆนัดกันว่าเดี๋ยวเย็นนี้มารวมตัวกันแล้วค่อยออกเดินทางไปเที่ยวด้วยกันครับ พอหลังเลิกเรียนแล้วผมก็ได้มาบ้านทำงานบ้านอะไรเสร็จแล้ว ผมก็บอกแม่ว่าเดี๋ยวไปเที่ยวงานวัดกับเพื่อนๆนะ แม่ก็บอกว่าได้ๆอย่ากลับดึกนะแล้วผมก็บอกแม่ว่าถ้ากลับดึกด้วยผมนอนบ้านเพื่อนเลยแล้วกัน เพราะตอนนั้นเป็นวันศุกร์ครับเลยไม่มีเรียน

แล้วพอตกเย็นเป็นเวลา 6 โมงเย็นได้ครับเพื่อนๆมันก็มารับไปครับ แล้วเรายังไม่ไปกันนะครับก็ได้มารวมกลุ่มกันนั่งเล่นอยู่บ้านเพื่อน จนเวลาได้ 1 ทุ่มกว่าๆก็ออกเดินทางไปกันครับ ตอนไปไม่มีอะไรหลอกครับก็คุยกันเฮฮากันไปตามปกตินี้แหละครับ 

พอไปจนถึงงานก็ได้เจอเพื่อนต่างโรงเรียนต่างหมู่บ้านครับ แล้วพวกผมก็ทักทายกันคุยกันเล่นไปเรื่อยๆ เดินเที่ยวดูวงดนตรีกันไป มีเพื่อนหลายคนบอกว่าดึกแล้วเดียวกลับบ้านก่อน ผมก็บอกว่าได้ๆ มันก็ดึกจริงๆแหละครับ 4 ทุ่มกว่าจะ 5 ทุ่มแล้วตอนนั้น พอพวกเพื่อนชุดแรกกลับไปได้สักพัก พวกผมกับเพื่อนๆอีกกลุ่มหนึ่งก็บอกว่ากลับกันเถอะเดียวงานก็เลิกแล้ว เพราะงานมันเลิกเที่ยงคืนครับ 

พอพวกผมออกมาจะกลับบ้านครับ ข้างทางที่พวกผมกลับนั้นแหละมันเป็นป่าใหญ่มากครับ มองไปมีแต่ต้นไม้เพราะพวกผมกลับคนละทางที่มาตอนแรก พอขี่ไปสักพักผมก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมา จากป่า แต่กลับว่าเธอไม่มีหัวครับ ผมเลยบอกเพื่อนว่ามึงเห็นเหมือนกูไหม เพื่อนผมมันก็บอกว่าเห็นดิครับแล้วมันก็รีบเร่งเครื่องเลยครับ แต่ผีนั้นก็ยังตามมาอยู่ครับ ผมก็รีบบอกเพื่อนว่าเร็วๆ มันตามมาแล้วจนมาถึงทางเข้าหมูบ้านครับ ผีหัวขาดมันก็ได้หายไปเฉยๆแบบนั้น พอมาถึงบ้านผมก็บอกว่าคืนนี้กูนอนบ้านมึงด้วยละกันเพื่อนมันก็บอกว่าได้ๆ แล้วก็รีบเข้านอนกันครับ ตื่นเช้ามาก็ได้ยินข่าวว่ามีคนพบศพที่ป่าไม้ที่พวกผมได้ขี่รถผ่านมาเมื่อคืนนั้นแหละ 

โดยเขาบอกอีกว่าศพที่พบนั้นไม่มีหัวครับ เหมือนที่เพื่อนกับผมเห็นเมื่อคืนเลยจากนั้นก็เล่าให้พวกญาติฟังครับแต่ดูเหมือนเขาไม่ค่อยเชื่อพวกผมเท่าไหร่แต่เขาก็บอกผมว่าไปทำบุญให้เขาด้วยนะผมกับเพื่อนก็พากันไปที่วัดในหมู่บ้านทำบุญให้กับเขาไปครับ ไว้มีเรื่องราวอะไรสนุกๆดีจะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ