ป้ามาลา !!

สวัสดีครับวันนี้ผมมีเรื่องราวจะมาเล่าให้ฟังครับ เริ่มเล่าเลยนะครับ ประสบการณ์ขนหัวลุกในครั้งนั้น ผมจำมันได้ติดตาเลยครับตอนนั้นผมอยู่ ม.1 ครับ ถ้าผมจำไม่ผิดจนตอนนี้ผมอายุได้ 20 แล้วยังจำไม่เคยลืมเรื่องในวันนั้นเลยครับเรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั้นที่บ้านผม มีงานเลี้ยงกันคืองานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ครับ แล้วญาติพี่น้องทั้ง ฝ่ายพ่อฝ่ายแม่ ก็พากันมาที่บ้านหมดเลยครับแล้วในวันนั้นเองครับ ผมก็ชวนเพื่อนๆ มาที่บ้านเหมือนกัน ก็ต่างคนก็ต่าง กินอาหารกันอย่างอร่อย แต่คนที่มาในงานสุดท้ายเลยคือ ป้าสาวครับ ป้าสาวมางานผมแต่ผมดูหน้าตาป้าแกแล้ว ไม่ค่อยจะสดชื่นเลยครับ เหมือนเพิ่งตื่นมายังงั้นแหละ ทุกครั้งแกเป็นคน อารมณ์ดี ชอบหัวเราะครับแต่วันนี้ดูแกไม่ค่อยสดชื่นเลยครับ

แล้วแกก็เดินเข้าไปที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ แล้วแม่ผมก็ เรียก อิสาวๆ มานี่ๆ กูอยู่นี่ แต่เหมือนป้าแก จะไม่ได้ยินแล้วแกก็เลยเดินต่อไป แล้วก็ไปหยุดที่เก้าอี้ใต้ต้นไม้ครับ แล้วก็นั่งลงไป แต่ที่ผมมองแก เหมือนแกกำลังนั่งก้มหน้าอยู่ แล้วตอนนั้นเพื่อนผมเรียกผมพอดี มากินน้ำโค้กเร็วๆ แต่พอผมหันไปอีกที ไม่เห็นป้าแกแล้ว เป็นไปได้ยังไง ผมหันไปคุยกับเพื่อนไม่ถึง 10 วิเอง แต่พอหันมาดูป้าแกอีกทีแกกลับหายไปแล้ว ผมจึงตกใจมากผมก็เลยไปหาเพื่อนแบบ งงๆ อยู่เหมือนกันจากนั้นมาถึงค่ำพอดีสัก 1 ทุ่มกว่าๆ พวกผมก็หิวเพราะเริ่มอยากกินข้าวละ ผมก็เลยอาสาไปเอากับข้าวที่หลังบ้าน เพราะโรงครัวที่ตั้งอยู่หลังบ้าน ก็เลยไปหาแม่บอกแม่ว่าหิวแล้ว กับข้าวได้ยัง

แม่ก็บอกว่าอยู่ในตู้ พอเอากับข้าวเอาไรมาเสร็จ จะไปหาเพื่อน ทันไดนั้นเองผมกลับเห็นเงาสีดำๆ มันอยู่ใต้ต้นไม้ครับมันดำ แต่ที่ผมเห็นเพราะมันขยับได้ผมก็ตกใจ เพราะรู้ร่างมันเหมือนคนมาก ตัวเล็กๆเหมือนป้าสาวแกเลยครับขนาดตัวน่าจะเท่ากันเลย ผมจึงไปหาแม่แล้วเรียกแม่มาดูว่าเงาอะไรดำๆ นั้นมันคือเงาอะไร แต่พอเรียกแม่ผมมาดูกลับไม่เห็นมีอะไร นอกจากเก้าอี้ที่อยู่ใต้ต้นไม้ แม่จึงว่าผมตาฝาดเห็นอะไรก็ไม่รู้ประสาทไปเล่นกับเพื่อนๆไป

แล้วผมก็มานึกได้ว่าตั้งแต่ตอน เย็นที่ป้าแกมาผมยังไม่เห็นแกเลยตั้งแต่แกหายตัวไปครับ แต่ผมก็คิดว่าแกคงกลับบ้านไปล่ะครับ พอเวลาผ่านไป 4 ทุ่มเพื่อนๆ ผมก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เพราะเป็นหมู่บ้าน บ้านพวกเพื่อนๆ ผมเลยไม่ไกลกัน แค่เดินไปก็ถึงครับแล้วผมก็ไปส่งเพื่อนที่หน้าบ้านครับพอผมส่งเพื่อนๆเสร็จ คราวนี้ผมเห็นป้าสาวแกอีกแล้ว แกเดินออกมาจากซอย 3 ครับ คือแถวหมู่บ้านผมเป็นซอยครับ คือซอย 5 ต่อมาก็อ ซอย 4 ต่อมาก็ซอย 3 ครับ เห็นแกเดินออกมาจากซอย 3 เดินอย่างช้าๆ แต่ดูๆ ไปแล้วแกเหมือนไม่ได้เดินครับ เหมือนแกกำลัง ลอยอยู่เลย เพราะแกไม่ได้ขยับตัวเลยเวลาเดินพอผมดูขาแกเห็นเลย ขาแกไม่ได้ขยับแต่แกกำลัง ลอยอยู่ เท้าแกไม่ได้แตะพื้นด้วยซ้ำผมแทบช๊อคครับตอนนั้น

เมื่อได้เห็นอย่างนั้นแล้ว ผมก็รีบวิ่งเข้าบ้านทันทีด้วยความกลัวจึงรีบไปบอกแม่ครับ พอรุ่งเช้ามาแม่ผมก็ได้รับโทรศัพ และคนที่โทรมาหาแม่ผมก็คือ สามีของป้าแกนั้นแหละครับ เขาโทรมาบอกแม่ผมว่า ป้าสาวแกมันตายล่ะนะเมื่อตอนเที่ยง เมื่อวานนี้เองมันไปตลาด พอมันจะกลับบ้านถูกรถยนต์มันหลับในมันขับมาชนตาย

ตายคาที่เลยสิ้นคำพูดแม่ผมร้องไห้ใหญ่เลย แต่ผมกลับไม่คิดเช่นนั้นผมกลับมาคิดเรื่อง เมื่อวานนี้ว่าป้าแกตายไปตั้งแต่ ตอนเที่ยงของเมื่อวานแล้วแต่ผมกลับเห็นป้าแกมาที่บ้านตอน เย็นสัก 4 โมงเย็น แต่ป้าแกถูกรถชนตอนเที่ยง หรือว่าสิ่งที่ผมเห็นนั้น มันไม่ใช่ป้าแต่มันคือผี

ผมก็เลยรีบบอกแม่ว่า ผมเห็นป้าสาวมาที่บ้านแต่แม่กลับไม่เชื่อ แม่ก็บอกว่าแม่จะไม่เชื่อได้ยังไง ในเมื่อแม่ก็เรียกป้าแกให้ไปหาแม่อ่ะ นี่ก็คือเรื่องที่ผมจะไม่ลืมเลย ไว้มีเรื่องราวอะไรสนุกๆดีจะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ