ประเสริฐยิ่งกว่ามนุษย์อีกหลายคน!! สุนัขขาพิการ เร่ขออาหารกลับไปให้แม่ เห็นแล้วมีจุกสุดตื้นตันใจ

อีกหนึ่งเรื่องสุดประทับใจและเรียกน้ำตาจากผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก เมื่อเฟซบุ๊ก สมฤทธิ์เวียงสมุทร ได้เผยแพร่เรื่องราวของ เจ้าดำเป๋ ซึ่งเป็นสุนัขขาไม่สมประกอบตระเวนเดินขออาหารเพื่อเอากลับไปให้แม่ของมันกิน

ถึงแม้ว่าเรื่องราวนี้อาจฟังดูเหมือนละคร แต่บอกเลยว่านี่คือเรื่องจริงกับความรักของหมาที่เป็นลูก แม้ร่างกายไม่สมบูรณ์ตัวหนึ่งที่จะทำทุกอย่างเพื่อแม่ของมันเท่าที่ลูกจะทำได้

เจ้าของเฟซบุ๊ก คุณสมฤทธิ์ เวียงสมุทร เล่าว่าสุนัขขาไม่สมประกอบตัวนี้ตระเวนเดินขอทานอาหาร เพื่อเอากลับไปให้แม่ของมันกิน เรื่องเกิดขึ้นในขณะที่คุณสมฤทธิ์เดินออกจากบ้านเพื่อจะไปคลินิก ระหว่างนั้นคุณสมฤทธิ์ได้เจอเจ้าดำเป๋นั่งยิ้มอยู่หน้าบ้านมาขออาหาร จึงกลับไปเอาอาหารมาให้ มันนั่งเฝ้าแต่ก็ไม่กิน คุณสมฤทธิ์จึงคิดว่าอาหารที่ให้คงน้อยไปเลยเติมให้อีกอแต่เจ้าดำเป๋ก็ไม่กิน

เมื่อเห็นว่าไม่กินนก็เลยจะเก็บถาดอาหาร แต่เจ้าเป๋ดำก็ยังนั่งรออยู่ที่เดิมเหมือนจะขออาหาร เลยวางถาดอาหารไว้ให้อีกครั้ง แต่มันก็ยังนั่งเฝ้าเหมือนเดิม เลยถามมันว่าทำไมถึงไม่กินไม่หิวเหรอ มันก็นั่งยิ้มแล้วหันกลับไปตามเส้นทางที่มันเดินมาพร้อมกลับมามองดูว่ามีใครเดินตามมาไหม เลยถามมันเล่นๆว่ามาขออาหารไปให้แม่เหรอมันก็ยิ้ม เลยตัดสินใจเดินไปตามถนนไปในที่ที่แม่และน้องของมันอาศัยอยู่

มันก็รีบเดินด้วยขาหน้าที่มันมีตามมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เลยเดาว่ามันน่าจะต้องการความช่วยเหลืออะไรสักอย่างเกี่ยวกับแม่เเละน้องมันแน่ๆจึงกลับมาเอาอาหารแล้วเดินไปดูในที่ที่แม่และน้องมันอาศัยอยู่ ซึ่งระยะทางห่างออกไปประมาณ 100 กว่าเมตรไม่ไกลมากสำหรับคน แต่สำหรับมันที่ขาไม่สมประกอบเดินด้วยแค่สองขาหน้าและต้องหยุดพักหลายรอบก็นับว่าไม่ใช่ใกล้ๆเลย

กว่าจะถึงก็ต้องรอมันเป็นระยะๆ ช่วงท้ายๆมันพักนานเลยล่วงหน้าไปก่อน เมื่อไปถึงที่พักทุกตัวดูปลอดภัยดี เห็นเจ้าด่างแม่ของมันนั่งหอบให้ลูกดูดนม พอมันเห็นว่าคุณสมฤทธิ์เดินมามันไปรีบวิ่งมาที่ถาดอาหารเลยเทอาหารให้ มันกินใหญ่เลย สักพักเจ้าดำเป๋ก็ตามมาถึง มันนอนดูแม่กินอาหารอย่างมีความสุข เอาอาหารให้ก็ไม่กินได้แต่นอนดูแม่กิน สีหน้ามันดูมีความสุขมากกว่าแม่มันเสียอีก

คุณสมฤทธิ์และคุณยายอีกคนที่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่แรก รู้สึกทึ่งในสิ่งที่เจ้าดำเป๋ทำ ดูจากสีหน้าและรอยยิ้มคิดว่าแกก็คงเข้าใจเหมือนกัน ยืนดูพักนึงขณะนั้นมันมีหลายความรู้สึกเกิดขึ้นในหัว ทั้งซาบซึ้งทึ่งและสงสัยว่าสัตว์เดรัชฉานคิดแบบนี้เป็นด้วยเหรอ

ก่อนจะกลับเจ้าดำเป๋หันมายิ้มให้เหมือนมันจะสื่ออะไรบางอย่าง ถึงไม่รู้แต่ไม่ต้องขอบคุณหรอกเราต่างหากที่ต้องขอบคุณเขาในการเป็นตัวอย่างของความดีงามทั้งจิตใจและการกระทำ หากการจะเรียกใครว่าเป็นสัตว์ประเสริฐโดยดูที่จิตใจและการกระทำที่ดีงาม เจ้าดำเป๋ก็ควรจะถูกเรียกขานว่าเป็นสัตว์ประเสริฐเช่นกัน และทุกคนไม่ต้องห่วงเจ้าดำเป๋นะ เพราะคุณสมฤทธิ์ดูแลและรับอุปการะครอบครัวนี้ไว้เรียบร้อยแล้ว

Cr : Thai News.