ใบหน้าของหุ่น CPR เป็นใบหน้าของหญิงสาวที่ตกน้ำในศตวรรษที่ 19

หลายสิ่งหลายอย่างที่ทำให้เราประหลาดใจอย่างสิ่งของต่างๆในชีวิตประจำวันจำนวนมากก็มักมีเรื่องราวแปลกๆหรือมีต้นกำเนิดที่ขบขัน อย่างหูฟังทางการแพทย์! กลายเป็นส่วนหนึ่งที่แยกจากหมอไม่ได้  ย้อนกลับไปในวันที่ (ศตวรรษที่ 19 มีความแม่นยำ) เมื่อแพทย์จะฟังเสียงการเต้นของหัวใจ คุณหมอ René Laennec รู้สึกอึดอัดเมื่อต้องใกล้ชิตดผู้ป่วยหญิงทำให้หูฟังอันแรกขถูกสร้างขึ้น!

อย่างไรก็ตามบางเรื่องก็มีจุดเริ่มต้นที่น่ากลัวไม่ใช่น้อย “L ‘Inconnue de la Seine” เป็นหนึ่งในสิ่งที่เรียกได้ว่าน่ากลัวที่สุดในโลกศิลปะ ซึ่งเป็นใบหน้าที่ชวนให้ขนลุกเห็นแล้วอาจเกิดความรู้สึกแปลกๆแต่ก็ดูสงบสุขที่สุดไปอีกแบบ ซึ่งเป็นใบหน้าของหุ่น CPR

แม้ว่าต้นกำเนิดของเรื่องนี้อาจจะไม่แน่ชัดนัก แต่เชื่อกันว่าหญิงสาวคนนี้อยู่ในใจของหลายร้อยคนและช่วยชีวิตคนนับพัน ซึ่งเธอก็คือหน้าตาของหุ่น CPR ที่เรารู้จักกัน เรื่องราวมีอยู่ว่าร่างของเธอถูกดึงขึ้นจากแม่น้ำแซนในช่วงปลายยุค 1880 และไม่มีอาการบาดเจ็บ หรือร่องรอยใดๆทั้งสิ้น เมื่อพิจารณาถึงสภาพผิวของเธอผู้เชี่ยวชาญบางคนคาดว่าอายุของเธอว่าน่าจะไม่เกิน 16 ปีผู้ชำนาญพยาธิวิทยาที่ Paris Morgue เกิดความหลงใหลในความงามของเธอ เขาจึงทำหน้ากากขี้ผึ้งจากใบหน้าของเธอ

ไม่ได้มีเพียงคนเดียวที่หลงใหลในความสงบและความงามของเธอ ใบหน้าของเธอถูกสร้างขึ้นจำนวนมากในกรุงปารีส บางคนเปรียบเทียบใบหน้าของเธอว่าราวกับรอยยิ้มของ Mona Lisa

ภาพถูกแพร่กระจายออกไปอย่างกว้างขวาง สร้างแรงบันดาลใจในงานศิลปะเรื่องราวและนวนิยายมากมาย นักประวัติศาสตร์และนักวิชาการบางคนถึงกับเรียกเธอว่า“ผู้หญิงนิรนามแห่งแม่น้ำแซน”

Peter Safar และ Asmund Laerdal ผู้สร้างหุ่นปฐมพยาบาลจึงเลือกใบหน้าของผู้หญิงนิรนามแห่งแม่น้ำแซน ให้เป็นใบหน้าของหุ่นทำ CPR เนื่องจากนางแบบถูกใช้สำหรับหลักสูตร CPR หลายแห่งเธอจึงถูกขนานนามว่า” ใบหน้าที่ถูกจูบมากที่สุด “ตลอดกาล

เราทุกคนทราบว่านางแบบการทำ CPR ไม่ได้มีชีวิตอยู่จริงๆ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่าเธอจากไปแล้วจริงๆ มันก็เรียกว่าน่ากลัวไม่ใช่น้อย!

แต่อย่างไรก็ตามต้องขอบคุณเธอผู้ที่ทำให้ผู้คนทั่วโลกได้ฝึกฝนการทำ CPR เพื่อช่วยชีวิตผู้คนได้อีกมากมาย

การทำ CPR คือการนวดหัวใจผายปอดกู้ชีพ (Cardiopulmonary resuscitation) หรือ ซีพีอาร์ เป็นหัตถการฉุกเฉินทางการแพทย์สำหรับผู้ที่หัวใจหยุดเต้น หรือหยุดหายใจในบางกรณี อาจทำโดยบุคลากรทางการแพทย์ ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน หรือโดยคนทั่วไปที่ได้รับการฝึกก็ได้