ถ่ายทอดสด สถานีอวกาศเทียนกง1 โหม่งโลก 1 เม.ย. วันนี้แล้ว

ตอนนี้ 14.28 เวลาไทย กำลังผ่าน ทวีปอเมริกา  ด้วยความเร็วมากกว่า  28,002.59 กม. / ชม  ความร้อนที่สูงประมาณ 1500 องศาเซลเซียส 

ลูกเรือของภารกิจเซินโจว 9 ในเทียนกง 1

สำนักงานวิศวกรรมอวกาศจีนเคยออกแถลงการ์ณในปีพ.ศ. 2557 ว่าการทดลองของเทียนกง 1 นั้นประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี ข้อมูลที่ได้มาทำให้จีนสามารถใช้ประโยชน์ได้เป็นจำนวนมากในด้านต่าง ๆ ซึ่งรวมไปถึงการพัฒนาสถานีอวกาศรุ่นถัดไปอีกด้วย ทำให้หลังจากที่ลูกเรือกลุ่มสุดท้ายก้าวออกจากประตูของสถานีในปีพ.ศ. 2556 มันก็ถูกส่งเข้าสู่ Sleep Mode ในทันทีเพื่อให้มันได้ขยายเวลาการสำรวจโดยอุปกรณ์ที่มีอยู่บนสถานีออกไปอีก และถูกวางแผนไว้ว่าจะโดนบังคับเผาไหม้ลงในชั้นบรรยากาศในวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2559

แต่ว่าพวกเขาไม่สามารถติดต่อกับสถานีได้อีกแล้ว แถมในปัจจุบันระยะความสูงของสถานีจากผิวโลกนั้นต่ำกว่า 300 กิโลเมตร และยังคงตกต่อไปเรื่อย ๆ ในขณะที่ความหนาแน่นของชั้นบรรยากาศก็เริ่มเพิ่มขึ้นอีกเช่นกัน โดย ด.ร. โจนาธาน แมคโนแวล (Jonathan McDowell) จากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดกล่าวไว้ว่ามันน่าจะโหม่งโลกในปลายปีนี้ ไม่ก็ภายในต้นปีหน้า ซึ่งเหตุที่ทำให้การตกครั้งนี้น่ากลัวก็คือบางชิ้นส่วนที่มีขนาดใหญ่เกิน 100 กิโลกรัมจะสามารถรอดพ้นการเผาไหม้ในชั้นบรรยากาศและตกลงมายังพื้นโลก และทางการจีนคาดการณ์ว่าพวกเขาจะคำนวณตำแหน่งที่มันจะตกลงได้ก็ต่อเมื่อประมาณ 6 ชั่วโมงก่อนที่มันจะลงมายังโลกเท่านั้น และหากมันไปตกลงในเมืองใหญ่ ๆ ก็สามารถทำให้เกิดความเสียหายอย่างหนักได้เลยทีเดียว อย่างไรก็ตามโอกาสที่มันจะตกลงสู่ในเมืองใหญ่ หรือแม้แต่พื้นที่ ๆ มีมนุษย์อาศัยอยู่นั้นก็ค่อนข้างเป็นไปได้น้อย เมื่อเทียบระหว่างอัตราส่วนของพื้นน้ำกับพื้นดินของโลกเรา อย่างไรก็ดีการติดตามตำแหน่งของยานนั้นก็ยังจำเป็นที่ต้องได้รับการเฝ้าดูอย่างใกล้ชิดต่อไป

เทียนกง 1 จะกลับลงมายังพื้นโลก โดยผ่านความร้อนที่สูงประมาณ 1500 องศาเซลเซียส

ในกรณีที่สถานีอวกาศเทียนกงยังถูกควบคุมได้จากภาคพื้นดิน นักดาราศาสตร์จะทำการบังคับให้มันไปลงที่บริเวณที่มีชื่อว่า “สุสานยานอวกาศ” ซึ่งเป็นบริเวณที่ห่างไกลจากผู้คนในตอนใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิค โดยในปัจจุบันนั้นมียานอวกาศมากกว่า 250 ลำที่ได้ลงไปจบชีวิตของมันในสุสานแห่งนี้รวมถึงสถานีอวกาศเมียร์ของรัสเซียเช่นกัน เหตุผลที่ยานอวกาศพวกนี้ตกลงมาสู่โลกเป็นเพราะว่ามันมีขนาดที่ใหญ่เกินกว่าจะถูกเผาไหม้ได้หมดด้วยความร้อนในชั้นบรรยากาศ ในขณะที่ส่วนใหญ่ของมันนั้นถูกเผาไหม้ไปอย่างสมบูรณ์ก่อนที่จะตกถึงพื้นโลก