ยังจำ ป้าต้อย กะเทยสู้ชีวิต ได้มั้ย!! ล่าสุด แกป่วยหนักมาก สื่อสารกับใครไม่ได้ ญาติก็ไม่มี!!

ยังจำ ป้าต้อย กะเทยเก็บขยะ ล่าสุดแกป่วยหนักมาก สื่อสารกับใครไม่ได้ ล่าสุดสาวคนนี้รับไปดูแลแล้ว

-ก่อนอื่นผมขอท้าวความถึงเรื่อง “ป้าต้อย” ที่เคยเป็นข่าวกันโด่งดัง ที่มี “พริตตี้สาวสวย ชื่อนิกกี้ ” ซึ่งเป็นพริตตี้ 100 ล้าน ได้เข้าช่วยเหลือป้าต้อย…จนเป็นข่าวโด่งดังกันทั้งประเทศและทุกคนต่างชื่นชมคุณนิกกี้บ้างก็ชมและให้กำลังใจบ้างก็ด่าหาว่าสร้างภาพ แต่ตอนนี้ผมได้พบกับความจริงที่เป็นเรื่องราวดีๆ !!ล่าสุด ป้าต้อยได้เข้ารับการรักษาที่รพ.พระราม 2 (โดยศูนย์เอราวัณ) นำส่ง ด้วยเหตุ แขน-ขา อ่อนแรง และ โรคหลอดเลือดในสมอง (สโตรก) และป้าต้อยได้รับการรักษาจนอาการดีขึ้นและเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม แพทย์ทาง รพ.พระราม 2 จึงอนุญาตให้กลับบ้านได้แต่ปัญหาคือป้าต้อยไม่สามารถสื่อสารกับทางเราได้เนื่องจาก “ลิ้นยังชาอยู่ เพราะฤทธิ์ยา

ถึงได้ตามหาญาติให้มารับตัวกลับบ้านแต่ผมพอจะรู้ข้อมูล คร่าวๆคือป้าต้อยไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนแกมีอาชีพทำขนมไทยขายเลี้ยงชีพเพียงลำพัง…ในขณะนั้นผมซึ่งนึกได้ว่าป้าแกเคยออกทีวี รายการ “คนค้นฅน” และจากการช่วยเหลือของคุณนิกกี้ ผมจึงลองติดต่อไป ผลปรากฏว่า…

เป็นคุณนิกกี้ตัวจริงที่รับสายผมและได้ให้ข้อมูลแก่คุณนิกกี้ไป…คำตอบกลับมาคือ “ได้ค่ะ…เดี๋ยวนิกกี้จะช่วยป้าแกเองแต่ตอนนี้นิกกี้อยู่ต่างจังหวัดเดี๋ยวจะติดต่อทีมงานให้ไปรับตัวป้านะค่ะ ฝากดูแลป้าด้วยนะค่ะ คนไทยด้วยกันเดี๋ยวอีก 2 วันนิกกี้จะไปรับป้านะค่ะฝากป้าแกด้วยนะค่ะ…”

หลังจบจากการสนทนา ผมและพยาบาลที่ดูแลป้าต้อยต่างดีใจมากเพราะป้าแกจะได้ไม่ถูกทอดทิ้งและทำให้ผมรู้เลยว่าคนไทยที่มีนำใจมีอยู่จริงครับ และตัวผมเองที่ออกมาเล่าให้ฟังนี้ไม่ใช่เพราะอยากดังหรือแต่อย่างใด แต่เพียงเพราะผมก็เป็นคนไทยคนนึงที่อยากจะช่วยเพื่อนมนุษย์จริงๆ และผมคิดว่าคุณนิกกี้ก็คิดเหมือนผม คนไทยไม่ทอดทิ้งกัน ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป IG : nikkyfanclub555 ( IG ของคุณนิกกี้ครับ )

ตอนนี้ป้าต้อยทานอาหารได้เยอะขึ้นแกดีใจมากที่มีคนไปเยี่ยมเมื่อเช้าพยาบาลที่ดูแลป้าต้อยได้ให้ทานข้าวต้มหนูสับ

ประโยคสนทนาระหว่างผมกับป้าต้อย

ผม : สวัสดีครับป้าต้อย !! เป็นไงบ้างครับ ??

ป้าต้อย : (พูดไม่ชัดเนื่องจากลิ้นยังแข็งอยู่…พยายามแปล…แล้วก็แปลไม่ออก )

ผม : งั้นเรามาทานข้าวกันไหม ?? ผมซื้อข้าวต้มและผลไม้มาฝาก (ซื้อข้าวต้มมาซ้ำกับพยาบาล) อ่าว !!! ป้ามีข้าวต้มแล้วหลอครับงั้นอันที่ผมซื้อมาไว้ทานตอนเที่ยงละกันนะ..

“ทันใดนั้นป้าต้อยเห็นผมติดโบว์สีดำป้าต้อยเลยชี้นิ้วไปทางหน้าต่างของห้อง…ซึ่งขอบหน้าต่างนั้นป้าต้อยได้เอารูป

พระบรมฉายาสาทิสลักษณ์ ของในหลวง ร.๙ ซึ่งหลังจากนั้นป้าต้อยได้ยกมือไหว้ พระบรมฉายาสาทิสลักษณ์ และพระบรมฉายาสาทิสลักษณ์นี้ค่อนข้างโทรมเก่าแต่จะให้ผมเดาคือ ป้าแกคงพกติดตัวเอาไว้ตลอด…ซึ่งทำให้ผมหันกลับมาคิดได้ว่าแม้ตนจะลำบากแค่ไหนแต่รูปนี้มีค่ากว่าชีวิต ”

ผม: อร่อยไหมครับป้า ??

ป้าต้อย : ” อร่อย ” (พอจับใจความได้)

ผม : งั้นผมขอตัวลงไปทำงานก่อนนะครับ…

ป้าต้อย : ยกมือไหว้ผม ผมก็ยกมือไหว้ตอบ

ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป