ความฝันหวงเหลียง...เรื่องเล่าสอนใจของชาวจีน
ความฝันหวงเหลียง...เรื่องเล่าสอนใจของชาวจีน
มีเรื่องเล่ากันมาช้านานเกี่ยวกับ “ความฝันหวงเหลียง” (黄粱美梦) ว่าในสมัยโบราณ มีหนุ่มคนหนึ่งชื่อ หลูเซิง เดินทางผ่านเมืองหานตัน เมืองหลวงของก๊กจ้าว สมัยจ้านกั๋ว เขาพักอยู่ที่โรงเตี๊ยมเล็กที่ หลุ่ยต้งปิน นักบวชลัทธิเต๋าก็พักอยู่เช่นกัน หลูเซิงคุยกับหลุ่ยต้งปินอย่างสนุก แต่ได้บ่นว่าตนเองยากลำบาก หลุ่ยต้งปินจึงหยิบหมอนอันหนึ่งออกจากระเป๋าพร้อมบอกกับหลูเซิงว่า "ใช้หมอนนี้หนุนนอน ก็จะร่ำรวยและเจริญรุ่งเรือง"
ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่นั้น เจ้าของโรงเตี๊ยมก็กำลังหุงข้าวฟ่างหวงเหลียงซึ่งเป็นพันธุ์ข้าวในท้องถิ่นอยู่พอดี หลูเซิงคิดว่า ข้าวยังไม่สุก ไปนอนก่อนสักพักดีกว่า ก็เลยใช้หมอนใบนั้นหนุนนอน และหลับไป ขณะหลับเขาฝันว่า ตนได้แต่งงานกับหญิงสาวที่ทั้งสวยและรวย เป็นที่นับหน้าถือตาในอำเภอชิงเหอ มีเงินมากมายจนใช้ไม่หมด ปีต่อไป สอบได้ตำแหน่งสูง และมีตำแหน่งสูงขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นขุนนางระดับสูงสุด แถมมีลูกชาย 5 คน แต่ละคนแต่งงานกับหญิงสาวของตระกูลดี มีตำแหน่งสูง ทุกคนเฉลียวฉลาดและมีฐานะดี ส่วนตัวเขาเองก่อนเสียชีวิตมีอายุยืนถึง 80 ปี แต่พอตื่นขึ้นมาเขาก็ต้องตกใจเมื่อพบว่ามันเป็นเพียงความฝันเท่านั้น ข้าวฟ่างหวางเหลียงยังไม่ทันจะสุกเลย
หลูเซิงคิดว่า ความร่ำรวยความเจริญรุ่งเรือหลายสิบปี ก็เป็นเพียงความฝันสั้นๆ เท่านั้น หลุ่ยต้งปินยิ้มและบอกว่า "ชีวิตของคนก็เป็นอย่างนี้เอง ต้องใช้ความพยายามของตน ไปสร้างชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี ไม่ใช่การบ่นและฝันกลางวัน" หลูเซิงตอบว่า "ความฝันเมื่อกี้นี้เป็นฝันดีและฝันหวาน ไม่ว่าจะยากดีมีจน จะได้หรือจะเสีย จะเป็นหรือจะตาย ผมได้สัมผัสทุกอย่างแล้ว ท่านทำให้ผมรู้ความหมายของชีวิตแล้ว ขอบคุณอาจารย์" แล้วก็ลุกขึ้น ไหว้ลาหลุ่ยต้งปินแล้วเดินทางต่อไป