อย่ารู้เมื่อสาย

อย่ารู้เมื่อสาย

หากเราตามหาความสุขมาทั้งชีวิต แต่ก็ยังไม่รู้สึกเป็นสุขสักที ลองกลับมาย้อนคิดดูสิ ความสุขที่เราหาอยู่นั้น เป็นความสุขที่อยากอยู่เหนือคนอื่นหรือเปล่า!
…
ที่หาคนดีมาเป็นคู่ชีวิตไม่ได้ เป็นเพราะคุณยังเลวร้ายอยู่หรือเปล่า?
...
เรื่องบางเรื่องที่คุณตัดใจไม่ได้ ไม่ใช่ว่าคุณโง่หรอก อาจเป็นเพราะคุณเป็นคนดีเกินไปก็ได้
...
เบื้องหลังความโชติช่วงในชีวิตของคนหลายคน คือคราบน้ำตาและสุสาน
...
บางครั้ง คุณคิดว่าคุณอยากตาย จริงๆแล้วคุณไม่ได้อยากตายหรอก คุณแค่อยากให้คนรอบข้างสนใจมากกว่าที่เป็นอยู่ก็เท่านั้นเอง
...
อย่าละทิ้งสิ่งที่คุณพยายามไขว่คว้าตั้งแต่ต้น คำว่าทุกข์จากการรอ เทียบไม่ได้เลยกับความทุกข์จากความเสียใจที่ละทิ้งสิ่งนั้นไป
...
ในวันที่คุณมากด้วยสติปัญญา คุณอาจพลาดอะไรมากมายในช่วงชีวิตวัยรุ่นเหมือนคนทั่วไป โลกนี้ ไม่มีอะไรหรอกที่ได้มาโดยไม่ต้องแลก
...
หากขาดการติดต่อทางโทรศัพท์ ทางเฟส ทางไลน์ จากเพื่อนเก่าๆ ไม่ต้องเรียกร้องความสนใจด้วยสเตตัสเจ็บๆแสบๆ และไม่ต้องรู้สึกเงียบเหงา เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นธรรมดาของโลก มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ เจริญ เลื่อม และดับสูญ
...
ยามมีลมหายใจอยู่ จงตั้งใจใช้ชีวิตให้ดี อย่าเบื่อเมื่อยังมีชีวิต เพราะเวลาแห่งความตายนั้น มันนานจนยากที่จะคาดเดา
...
คำสัญญาที่เป็นจริงมีน้อยมากบนโลกใบนี้ แต่คำโกหกที่ยังไม่ได้พูดกลับมีมากมายเท่ากับชีวิตที่ยังดำเนินไป
...
ที่ทำให้คนเราแก่ไม่ใช่เวลา แต่เป็นเพราะความสิ้นหวัง ดังนั้น คนบางคนถูกฝังตั้งแต่อายุไม่กี่ขวบ แต่คนบางคนกลับเริ่มต้นชีวิตในวัย70ปี ก็ยังมี
...
ข้อดีของวัยชราก็คือ สิ่งที่คุณอยากได้มาครอบครองมากในตอนเป็นวัยรุ่น ตอนนี้ คุณไม่อยากได้มันอีกต่อไปแล้ว