"ความรักสุดยิ่งใหญ่...ที่ทำให้ใจต้องสั่นตาม" BY คุณหมออมยิ้ม
"ความรักสุดยิ่งใหญ่...ที่ทำให้ใจต้องสั่นตาม"
สัปดาห์ก่อน ผู้ป่วยหญิงวัยสี่สิบปลายๆ มาโรงพยาบาล
หมอวินิจฉัยว่าเป็นไทรอยด์เป็นพิษและไตวายฉับพลัน จำเป็นต้องนอนโรงพยาบาล
"คุณหมอ ขอบ่นอนได้บ่จ้า ลูกยังน้อยเป็นไข้บ่สบาย บ่มีคนเบิ่งให้ อยู่บ้านกันแค่สองคน บ่อยากถิ่มลูกไว้คนเดียว"
"บ่ได้ดอก..หมอว่าถ้ากลับไปอาการอาจจะแย่ลง ถ้าอาการทรุดหนักลงไปมากกว่านี้ เป็นอะไรขึ้นมา ต่อไปไผสิดูแลลูกล่ะ เอาให้หายดีก่อนค่อยกลับเนาะ"
คนไข้เริ่มนิ่ง หยุดคิด
"งั้นเอางี้ดีบ่ ให้ลูกมานอนโรงบาลด้วยก็ได้ เดี๋ยวให้พี่ๆพยาบาล คนในโรงบาลช่วยกันดูแลก็ได้"
หมอบอกคนไข้เพื่อจะได้สบายใจ และในที่สุดก็ยอมนอนโรงพยาบาล
ทุกเช้าเวลาไปราวน์วอร์ด
มองไปจะเห็นเตียงเบอร์หก มีคนสองคนอยู่บนเตียง คือแม่และเด็กชายอายุราวๆหกขวบ
หลายคนอาจจะคิดว่าคนเป็นแม่ต้องดูแลลูก...หมอก็เช่นกัน
แต่ความจริงแล้วเด็กชายคนนี้แหละที่ดูแลแม่
"คุณหมอครับน้ำเกลือหมดแล้วครับ"
"คุณหมอครับแม่ปวดท้อง"
"คุณหมอครับแม่อยากเข้าห้องน้ำ"
เสียงเด็กชายตัวเล็กๆ ที่คอยบอกคุณหมอคุณพยาบาล
เสียงที่เจ้าหน้าที่และญาติคนไข้เตียงข้างๆต่างก็เอ็นดูในความน่ารักที่คอยดูแลแม่
เช้าวันนี้เดินไปราวน์วอร์ดถึงกับอดขำไม่ได้
เตียงเบอร์หก มีคนใส่ชุดคนไข้นอนอยู่สองคน คือแม่และเด็กชายตัวน้อย
"อ้าววว วันนี้ทำไมเตียงนี้มีคนไข้สองคนน้อออ อีกคนป่วยเป็นหยัง คือได้เอาชุดคนไข้เด็กของคุณหมอมาใส่น้อออ" หมอถามอย่างเอ็นดู
เด็กชายตัวน้อยยิ้มเขินๆ
ถามไปได้ความว่า ชุดที่เอามาจากบ้านหมดแล้ว พี่พยาบาลเลยเอาชุดคนไข้มาให้ใส่
เห็นแล้วก็รู้สึกเลยว่า พยาบาลบ้านเราดูแลคนไข้ด้วยใจเหมือนญาติพี่น้องจริงๆ
บ่ายสองวันนี้....
ได้รับแจ้งจากพยาบาลในตึกว่าคนไข้ปวดท้องมาก พอไปตรวจท้องดู
หมอบอกว่าให้เอาคนไข้ไปห้องอัลตราซาวน์
"ไปด้วยครับ ผมไปด้วย แม่ไปไหนไปด้วย" เด็กชายบอก
พร้อมกับเดินตามติดแม่ที่เปลเข็นไปอย่างไม่ห่าง
หมอเดินตามไปด้านหลังติดๆ
ภาพที่คนไข้มีญาติเพียงลูกชายตัวเล็กมีไม่บ่อยเลย
เห็นแล้วก็อดคิดเป็นห่วงไม่ได้
เค้ามีกันแค่นี้ ถ้าวันนึงแม่เป็นอะไรขึ้นมา เด็กชายตัวน้อยจะอยู่ยังไงนะ?
หลังอัลตราซาวน์พบนิ่วในถุงน้ำดีและคนไข้ปวดท้องมาก
ทั้งนิ่วในถุงน้ำดี นิ่วในไต ไตวายฉับพลัน และไทรอยด์เป็นพิษ หมอต้องรีบส่งตัวแม่ไปโรงบาลจังหวัด
"หมอจะส่งแม่ไปโรงบาลใหญ่นะลูก"
หมอหันไปบอกเด็กชาย
"ไปด้วย แม่ไปไหนไปด้วย"
น้ำใสๆเริ่มไหลออกจากตาของเด็กชายตัวน้อย
หมอเห็นถึงกับอดสงสารไม่ได้
"ผมไปไม่ได้นะลูก โรงบาลใหญ่คนเยอะ ไม่เหมือนโรงบาลบ้านเรา เชื้อโรคก็เยอะ จะไปนอนเฝ้าติดเตียงกับแม่ตลอดแบบอยู่บ้านเราไม่ได้นะหมอว่า
อีกอย่างเผื่อแม่ได้เข้าห้องผ่าตัด ถ้าเข้าไปหลายชั่วโมง ผมจะรออยู่ข้างนอกคนเดียวได้ยังไง
ไม่ต้องไปหรอกเนาะ อันตราย แม่ไปไม่กี่วันเดี๋ยวก็กลับมา เชื่อคุณหมอเนาะ"
หมอพยายามปลอบใจ
เด็กชายตัวน้อยพยักหน้าเข้าใจแบบจำใจ
แล้วแม่ก็โทรบอกคนข้างบ้านมารับลูกชายไปช่วยดูแลให้
เด็กชายตัวน้อยร้องไห้หนัก โผเข้ากอดแม่อีกรอบ
"แม่...แม่สิกลับมามื้อได๋ แม่อย่าไปโดนเด้อ แม่สิมามื้อได๋"
เด็กชายร้องไห้พูดซ้ำไปซ้ำมา
หมอเห็นถึงกับแอบใจสั่น สงสารจับใจ
ความรักต่อแม่ของเด็กชายหกขวบ
ทำไมมันยิ่งใหญ่ขนาดนี้
หมอได้แต่ช่วยภาวนา...
ให้แม่ผมปลอดภัย หายไวๆ
แล้วรีบกลับมาหาผมนะลูก
#เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อน
#และเด็กชายคนนี้คือจิ๋วน้อย
#ป่านนี้แม่คงมองจิ๋วน้อยอยู่บนสวรรค์นะ