5 ประเภทหลักๆของราเม็ง

โชยุ (醤油) หรือซีอิ้วญี่ปุ่นนั่นเอง โชยุราเม็ง (醤油ラーメン) เป็นราเม็งแบบพื้นฐานของโตเกียว กับการใช้เส้นบะหมี่เหลืองเส้นหยักกับน้ำซุปที่ผสมจากโชยุ เป็นอาหารที่คนญี่ปุ่นเองก็ไม่แน่ใจว่าเป็นอาหารจีนหรืออาหารญี่ปุ่นกันเน่ เพราะมีการนำเข้ามาจากจีนแต่ก็มีการผสมสูตรน้ำซุปขึ้นใหม่จนเป็นแบบญี่ปุ่นไปแล้ว

ทงคตสึ (豚骨) แปลว่ากระดูกหมู　ทงคตสึราเม็ง ( 豚骨ラーメン ) คือราเม็งน้ำซุปที่เคี่ยวจากกระดูกหมู โดยมากจะเป็นน้ำซุปสีขาวข้นและค่อนข้างมัน เป็นของดังของจังหวัด Fukuoka โดยมากมักจะใช้เส้นตรงและเล็ก แต่หลายๆ ร้านก็คิดค้นสูตรใหม่โดยใช้เส้นอ้วนเช่นกัน ทั้งนี้ในร้านทงคตสึราเม็งมักจะมีออพชั่นคาเอดามะ (替え玉) หรือเส้นเปล่าๆ ที่สั่งเพิ่มเพื่อเอามาเติมใส่ในน้ำซุปได้ด้วย

สึเก (つけ) ในที่นี้แปลว่าจุ่ม หรือจิ้ม สึเกเม็ง (つけ麺) จึงหมายถึงบะหมี่ที่ต้องจิ้ม เป็นลักษณะราเม็งที่แยกซุปและเส้นกับเครื่องออกจากกัน โดยเวลากินก็จะเอาเส้นจุ่มลงในน้ำซุปกันเอง โดยมากจะมีปริมาณเส้นมากกว่าราเม็งทั่วๆ ไป และซุปมักจะมีติดรสเปรี้ยวเล็กๆ สึเกเม็งฮิตเปรี้ยงปร้างขึ้นมามากๆ ในช่วงไม่กี่ปีนี้เอง

ชิโอะ (塩) แปลว่าเกลือ ชิโอะราเม็ง (塩ラーメン) จึงเป็นราเม็งที่มีน้ำซุปเกลือ น้ำซุปจะมีลักษณะใสกว่าน้ำซุปประเภทอื่นๆ แน่นอนว่ามีส่วนผสมของเกลือมากกว่าน้ำซุปโชยุ แต่ก็มีรสชาติไม่ข้นเกินไป และกินง่ายไม่เลี่ยน

มิโสะ (味噌 ) ก็คือมิโสะหรือเต้าเจี้ยวญี่ปุ่นนั่นเอง มิโสะราเม็ง (味噌ラーメン) จึงเป็นราเม็งที่มีน้ำซุปสูตรที่ผสมเต้าเจี้ยวญี่ปุ่น เป็นราเม็งยอดฮิตที่มีในแทบจะทุกท้องถิ่นของญี่ปุ่นเลยทีเดียว โดยเฉพาะใน Sapporo ที่ขึ้นชื่อเรื่องรสชาติและกลิ่นหอมเป็นพิเศษของมิโสะ นอกจากนี้ยังสามารถแบ่งประเภทเป็น อากะมิโสะ (赤みそ) หรือมิโสะแดง และ ชิโรมิโละ (白みそ) หรือมิโสะขาวได้อีกด้วย