ลูกเทพ????

    #ลูกเทพพันธุ์สยอง  
                                #เมื่อพุทธศาสน์เปลี้ยสังคมก็ป่วย  
    #กามนิตผู้โง่เขลาเบาปัญญา #แม้จะอยู่แทบบาทพระศาสดาก็ไม่รู้จัก  
                                           ............................

#เรื่องที่เคยพูดมาแล้ว  
          ในโปรไฟล์เก่าที่ถูกลบแล้ว  ผมขึ้นโพสต์เรื่องนี้ในกูเกิลพลัสอธิบายไว้ละเอียดยิบว่า  เมื่อปี พ.ศ.2540 ครั้งยังเรียนอยู่ในระดับปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยรามคำแหงนั้น  ผมเคยนำเสนอบทวิเคราะห์บทหนึ่ง (Present) หน้าชั้นเรียน  เพื่อให้อาจารย์และนิสิตร่วมชั้นฟังความสรุปว่า "อนาคตอันใกล้สังคมไทยจะเดินเข้าสู่ยุคของ "กามนิต" พระธรรมต่าง ๆ ที่มีอยู่มากมายจะถูกคนในสังคมเพิกเฉย  

 

พุทธศาสนิกชนจะหันไปเคารพพระพุทธเจ้าแบบเทพ  และจะยึดเหนี่ยวพระองค์เหมือนพระผู้ช่วยให้รอดทุกข์  อุปมาเหมือนกามนิตผู้โง่เง่าที่วิ่งเร่เสาะหาพระมหาบุรุษแบบคนบ้า....โดยหมายใจเพียงว่าอยากจะฟัง "พระธรรมจากพระโอษฐ์ของพระพุทธองค์โดยตรงเท่านั้น"

 

 กาลปะเหมาะเคราะห์ดีได้เจอพระมหาศาสดาในค่ำคืนวันหนึ่ง ณ บ้านช่างปั้นหม้อ...กามนิตก็เล่าความทุกข์และความโทมนัสของตนที่ต้องพลัดพรากจากนาง (วาสิฏฐี) อันเป็นที่รักแห่งตนให้ฟัง....สมเด็จพระมหามุนีเจ้าทรงสดับแล้วก็ทรงยกธรรมขึ้นแสดงแก่กามนิตอธิบายถึงเหตุแห่งทุกข์ และวิธีเข้าถึงการดับทุกข์  

 

 กามนิตก็แย้งด้วยถ้อยคำต่างๆ นานา  พระพุทธองค์ทรงอรรถาธิบายจนกามนิตอับจนปัญญาที่จะตอบโต้ได้....ที่สุดแล้วกามนิตก็ "ตะแบง" ว่า "พระธรรมที่ท่านพูดมาทั้งหมดนั้น  ได้ยินมาจากพระโอษฐ์ของพระผู้มีพระภาคใช่หรือไม่"  ตนขอฟังพระธรรมจากพระพุทธเจ้าก่อนดีกว่าแล้วจึงจะค่อยเชื่อ....พระพุทธองค์ทรงเล็งเห็นว่ามานิตหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้าประกอบด้วยมิจฉาทิฏฐิอันแรงกล้า  ที่สุดแล้วพระองค์ก็ทรงเฉยเสีย  ไม่แสดงพระองค์ให้กามนิตทราบว่าเป็นใคร....

 

จวบจนรุ่งเช้าเมื่อกามนิตตื่นขึ้นและเดินออกมา  ชาวบ้านก็ร่ำลือกันว่าเจอพระตถาคตเสด็จออกมาบิณฑบาตโปรดสัตว์อยู่แถวละแวกนี้...อารามดีใจกามนิตก็วิ่งไปเที่ยวหาแต่ไม่เห็นว่า "โคบ้า" ตัวหนึ่งกำลังอาละวาดอยู่....ที่สุดแล้วกามนิตผู้โง่เขลาผู้นั้นก็กลายเป็นเหยื่อของโคบ้าเมื่อโดนโคตัวนั้น "ขวิดตาย"

          เพื่อนนิสิตยกมือถามผมว่าบท Present นี้ต้องการ "สื่อ" ถึงอะไร?  ผมตอบว่า *นั่นคือสังคมไทยในยุคปัจจุบัน  ผู้คนนับแต่วันนี้และจะอีกนานไกลในอนาคตเบื้องหน้าจะมีสภาพไม่ต่างไปจากกามนิต  ธรรมะของพระพุทธองค์ซึ่งมีอยู่ดาษดื่นในสื่อต่าง ๆ จะถูกเพิกเฉย  ผู้คนในสังคมไทยยุคใหม่จะนับถือพระพุทธศาสนาแบบกามนิต  นั่นคือคืดว่้าถ้าได้เซ่นสรวงบูชาอ้อนวอนพระพุทธเจ้าแล้วตนจะพ้นไปจากบาปเคราะห์ทั้งปวง....พระพุทธศาสนาจะถูกดึงลงต่ำมาเท่ากับเทพเจ้าหรือภูติผีปิศาจ  การศึกษาของชาติจะต้องสู้กับสิ่งเหล่านี้  นี่คือภาระอันสำคัญของผู้บริหารสถานศึกษาในอนาคต*....สิ้นคำอธิบายก็ได้รับเสียงปรบมืออย่างกึกก้อง!

          ถามเพื่อนเก่า ๆ ในกูเกิลพลัสได้ครับ...ว่าเรื่องนี้ผมเคยโพสต์มาแล้วยาวเหยียด  อรรถาธิบายเสียครบทุกประเด็นและถ้ามีใครแชร์บทความนั้นเอาไว้  ขณะนี้ภาพประกอบโพสต์จะหายไป  จะเหลือแต่บทความเท่านั้น (ถ้ายังไม่ลบโพสต์ที่แชร์)

#เพราะวิเคราะห์ขาดจึงเอาตัวรอดได้  
          ผมออกจากบ้านมาเมื่อปี พ.ศ.2531 กับเงินที่ติดกระเป๋ามาไม่ถึง 5,000 บาท....เมื่อบรรจุราชการครั้งแรกที่ อ.เกาะยาว จ.พังงา  ก็อาศัยเงินนั้นซื้อเสื้อผ้า หม้อชามรามไหและเครื่องใช้จำเป็นสำหรับการยังชีพ (แบบชักหน้าไม่ถึงหลัง) พอย้ายออกจากพังงาก็ขึ้นมารับตำแหน่งที่ จ.สมุทรสาครในปี พ.ศ.2534 ก็มาแต่ตัวอีกเช่นเก่า...ค่าใช้จ่ายในเมืองใหญ่มันมากมายเกินกว่าอัตราเงินเดือน ขรก.ชั้นผู้น้อยอย่างผมในขณะนั้นนัก (3,450 บาทต่อเดือน) ถ้าไม่มีอาชีพเสริมผมต้องแย่แน่  ไหนจะเรียน ป.ตรี ที่ยังไม่จบ  ไหนจะค่าเช่าบ้าน  ไหนจะค่าเดินทางไปทำงาน  ไหนจะค่าเสื้อผ้า ฯลฯ......

 

ผมเห็นว่าสังคมมันจะเป็นอย่างนี้ในอนาคต  ก็เลยกระโจนเข้าสู่วงการพระเครื่องนับตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา และทุกสิ่งก็เป็นไปดังคาดหมายสังคมพระเครื่องเติบโตขึ้นมาเรื่อย ๆ และผมก็ทำ "กำไร" จากการเช่ามาแล้วปล่อยต่อในอัตราที่สูงกว่าเงินเดือน 3-4 เท่าตัว....ความเป็นอยู่เริ่มดีขึ้นและผมก็ไม่ง้อเงินเดือนจากทางราชการอีกต่อไป  จนที่สุดผมเรียนจบปริญญาโท  มีการงานและฐานะทางบ้านมั่นคงได้ในท้ายที่สุดจนถึงปัจจุบัน....

 

ถ้าจะถามว่าผมก็เป็นคนหนึ่งที่ "ซ้ำเติม" สังคมแบบนี้ด้วยใช่ไหม?  ก็คงต้องค้อมศรีษะ "ยอมรับผิดโดยดุษฎี" ครับ....แต่ถึงผมจะหยุดไม่ทำเสียอีกสักคน  สังคมมันก็ไม่ได้ดีมากกว่าที่เป็นอยู่หรอกครับ  ผมแค่ฟันเฟืองเล็กกระจิดริดอันหนึ่งเท่านั้น  และผมก็ต้องทำตัวให้หมุนตามไปกับเขาเหล่านั้น....อย่าลืมสิว่าผมยังไม่ใช่นายกรัฐมนตรี  คนตัวเล็ก ๆ อย่างผมจะเปลี่ยนแปลงสังคมอะไรได้  มิใช่หรือ?

          นี่คือข้อคิดเพื่อให้ท่านได้พิจารณาหาลู่ทางเอาตัวเองให้รอดจากกระแสสังคมอันเชี่ยวกรากในยุคปัจจุบันครับ...ท่านต้องมองการณ์ไกลให้เห็น  วางแผนงานในอนาคตถึงสิ่งที่จะทำ  เพื่อนำพาชีวิตและครอบครัวของท่านไปสู่สิ่งที่ดีกว่า...คำโบราณกล่าวไว้คำหนึ่งครับว่า "จงเอาเยี่ยงกา  แต่อย่าเอาอย่างกา"  ผมแปลงความหมายให้ว่า "ถ้าเขาจะเห่ออะไรก็จงสนองศรัทธาเขา  แต่เราจะไม่เป็นอย่างเขา"....เข้าใจที่ผมพูดนะครับ! 

          #คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อคนฉลาดเสมอ  และเพจผมไม่ได้สอนให้คุณเป็นคนโง่กว่าใคร...โอเคนะ  ตีความกันเอาเอง

#ตุุ๊กตาลูกเทพ  
#สังคมป่วย   #ศาสนาเปลี้ย  
        *ตราบใดที่มนุษย์ยังหลงยึดติดอยู่กับวัตถุ  ตราบนั้นคุณจะไม่มีวันสิ้นทางทำมาหากินเพราะว่าสิ่งประดิษฐ์ของมนุษย์มันเกิดใหม่อยู่ตลอดเวลา*....เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณสามารถ "จับกระแสสังคมได้"  ตราบนั้นโอกาสร่ำรวยของคุณก็ใกล้เข้ามาแล้ว....กระแส "ตุ๊กตาลูกเทพ" อีกไม่นานจะกลายเป็น "ตุ๊กตาลูกเทพพันธุ์สยอง"  เหมือนกระแสของจตุคามรามเทพก่อนหน้านี้  *จงอย่าหลงเข้าไปในวังวนของ #คนโง่  อย่างเด็ดขาด...แต่จงเป็นคนฉลาดที่หากินกับความโง่ของคน* นี่คือบทสรุปที่พี่อ้นอยากจะบอก

          ทักษิณคือคนฉลาดที่หากินกับความโง่อันนั้นครับ...เขารู้ว่าคนไทยมีนิสัย "บ้าเห่อ" และ "ชอบอวด"  ดังนั้นเมื่อเขาได้รับสัมปทานคลื่นความถี่โทรศัพท์มือถือเป็นเจ้าแรกในประเทศ...เขาจึงทั้งโก่งราคา  ขูดและรีดเงินจากกระเป๋าคนไทยจนรวยพุงปลิ้นภายในเวลาไม่ช้าไม่นาน....เสร็จแล้วก็ผายผันตัวเองเข้าสู่วงจรของอำนาจรัฐ  ถ้าเขาระมัดระวังตัวเสียหน่อย  ไม่โอหังเหิมเกริมจนเกินไป  รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่  รู้ว่าอะไรควรหรือไม่ควร  ป่านนี้เขาคงไม่ต้องระเห็จออกไปอยู่ต่างแดนหรอกครับ....เขาฉลาดก็จริง  แต่ก็ขาดความเฉลียวใจ  ขาดความรอบคอบ  ไม่มีการอวยประโยชน์ให้แก่ฝ่ายตรงข้าม  แถมยังเห่อเหิมใจกล้าแก้กฎหมายเพื่ออำนวยประโยชน์ให้แก่ธุรกิจตน...ภาษาชาวบ้านเขาเรียกว่า (ขอโทษ) #แม้แต่ขี้ก็ไม่ให้หมาแดก  บั้นปลายชีวิตจึงเป็นเช่นนี้  

 

*จงเอาเยี่ยงกา  แต่อย่างเอาอย่างกา* อย่างที่ผมยกมาให้ฟังตั้งแต่ต้น ทุกคนต้องมองให้ออกว่าผมต้องการจะบอกอะไรกับคุณ...ก็ขอให้โชคดีครับ  สวัสดีและขอบคุณ

                                                   พี่อ้น
                                       (ธนพัฒน์  สุขเกษม)
                  ศศ.บ (รัฐศาสตร์) ศษ.ม (การบริหารการศึกษา)
                                             ม.รามคำแหง
                                           27/มกราคม/59
                                                 18.00 น.