ลูกเทพหลบไป รีบอร์นดอลล์ มาแล้ว เหมือนคนจนแยกไม่ออก

การผลิต รีบอร์นดอลล์ เริ่มครั้งแรกที่สหรัฐราวปี 1999 หรือ 17 ปีที่แล้ว และมีการพัฒนาให้มีความเหมือนจริงมากขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มได้รับความนิยมในอินเทอร์เน็ต เกิดการรวมตัวของศิลปินผู้ผลิตตุ๊กตาและนักสะสม สร้างเพจพูดคุยเรื่อง รีบอร์นดอลล์ โดยเฉพาะกระทั่งมีการวางขายครั้งแรกในเว็บไซต์อีเบย์เมื่อปี 2002 และเริ่มแพร่ขยายไปยังอังกฤษ ออสเตรเลีย แคนาดา ยุโรป แอฟริกา และละตินอเมริกาในเวลาต่อมา โดยมีราคาเริ่มตั้งแต่หลักร้อยเหรียญสหรัฐเป็นต้นไป ขึ้นอยู่กับวัสดุที่ใช้และขนาดของตุ๊กตา

ขั้นตอนการผลิตตุ๊กตามีขั้นตอนและรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ มากมาย เริ่มจากการนำตุ๊กตาไวนิลมาแยกชิ้นส่วน และกำจัดสีที่ฉีดพ่นมาจากโรงงานออกเสียก่อน จากนั้นนำมาลงสีใหม่ให้ใกล้เคียงกับผิวหนังของคน เติมสีของเส้นเลือดและจุดกระ ไฝตามตัว ขั้นตอนนี้ต้องใช้การลงสีราว 15-30 ชั้น ตามด้วยการเปลี่ยนลูกตาเพื่อให้ตุ๊กตาลืมตาหลับตาได้ รวมทั้งการทำเล็บและรูจมูก

ต่อมาคือการใส่เส้นผม ซึ่งอาจทำจากผมมนุษย์จริงๆ หรือผมสังเคราะห์จากขนแกะ โดยการใช้เข็มค่อยๆ ปักลงไปบนไวนิลทีละช่อๆ ใช้เวลาต่ำกว่า 30 ชม.ต่อ 1 หัว เสร็จจากการใส่ผมแล้ว ก็ต้องนำตุ๊กตามาเพิ่มน้ำหนักให้เหมือนอุ้มเด็กทารกจริงๆ โดยการใส่วัสดุก้อนกลมเล็กๆ นุ่มๆ ให้เต็มตัว หรืออาจเพิ่มเติมวัสดุอย่างอื่นเพื่อให้ตุ๊กตาดูมีชีวิตมากที่สุด รวมถึงเพิ่มอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เลียนแบบการเต้นของหัวใจ กล่องเสียง และแผ่นความร้อนเพื่อให้ความรู้สึกอบอุ่นขณะสัมผัส

ความแตกต่างของ รีบอร์นดอลล์ กับ ตุ๊กตาลูกเทพ

ที่แตกต่างจากตุ๊กตาลูกเทพของไทยคือ รีบอร์นดอลล์ ไม่ได้ผ่านการปลุกเสกและไม่เกี่ยวกับเรื่องโชคลาง แต่นำมาใช้เป็นตัวช่วยในเรื่องการเยียวยาจิตใจสำหรับผู้ที่สูญเสียลูก ที่คล้ายกันคือ พ่อแม่จะพูดคุยและเล่นด้วยเสมือนตุ๊กตาทั้งสองชนิดนี้เป็นเด็กทารกจริงๆ มีการแต่งตัว สระผม หรือพาออกไปเดินเล่น เดินซื้อของในที่สาธารณะด้วย

ความรักที่ผู้ซื้อมีต่อตุ๊กตาถึงขั้นอุ้มไปไหนมาไหนด้วยนี้ ราช เปอร์ซาอูด นักจิตวิทยา อธิบายว่า ระหว่างที่เจ้าของเอาใจใส่ดูแลตุ๊กตา ร่างกายจะปล่อยฮอร์โมนออกซิโทซิน หรือฮอร์โมนแห่งความรักออกมา ส่งผลให้เจ้าของรู้สึกผูกพันกับตุ๊กตายิ่งขึ้น ทว่า ด้วยความที่ตุ๊กตารีบอร์นดอลล์คล้ายกับเด็กทารกมากจนบางครั้งนำไปสู่ความเข้าใจผิด อาทิ ตำรวจในรัฐควีนส์แลนด์ของออสเตรเลียและสหรัฐ ที่พังกระจกรถเข้าไปช่วยเด็กทารกที่ติดอยู่ในรถ แต่ปรากฏว่าเด็กทารกที่ช่วยออกมากลับเป็น รีบอร์นดอลล์

รีบอร์นดอลล์ เป็นช่องทางหากินของมิจฉาชีพ

กรณีต้มตุ๋นเมื่อ 7 ปีที่แล้วเมื่อปี 2008 บล็อกเกอร์รายหนึ่งโพสต์ขอความช่วยเหลือทางการเงินให้ลูกของเธอซึ่งกำลังป่วยหนัก แต่กลับกลายเป็นเรื่องโอละพ่อ เมื่อศิลปินผู้ผลิต ตุ๊กตารีบอร์นดอลล์ จับสังเกตได้ว่า รูปภาพของเด็กทารกจริงๆ แล้วคือตุ๊กตา หรือปฏิกิริยาจากผู้คนในสังคมที่มองว่าการอุ้ม รีบอร์นดอลล์ ในที่สาธารณะเป็นเรื่องแปลกหรือน่ากลัว อย่างในรายของ คริสตินา คอตโกรฟ ชาวอังกฤษวัย 68 ปี ที่พารีบอร์นดอลล์ไปเที่ยวสวนสนุกบังเอิญมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาเล่นกับลูกตุ๊กตาของเธอ แต่หลังจากผู้หญิงคนดังกล่าวบอกว่าเด็กที่กำลังเล่นด้วยไม่ใช่คน ผู้หญิงคนนั้นก็กรีดร้องด้วยความหวาดผวาแล้ววิ่งหนีไปในทันที

ภาพจาก reborndollmart