ที่ญี่ปุ่นเค้าดูแลดีครับ ไม่ต้องห่วง แต่คนไทยถ้าไปญี่ปุ่นก็แวะไปเยี่ยมฮานาโกะกันบ้าง เพราะฮานาโกะยังจำภาษาไทยได้นะ
อย่าดิ้นตามฝรั่งเอาฮานาโกะกลับเมืองไทยเลยนะครับ ป้าฮานาโกะเป็นขวัญใจของคนญี่ปุ่นมาถึงสามชั่วรุ่นคน รัฐบาลไทยมอบฮานาโกะตั้งแต่ยังเป็นลูกช้างให้ญี่ปุ่นช่วงหลังสงครามโลกไม่กี่ปี เวลานี้ป้าฮานาโกะอายุ 68 แล้ว เหลือฟันซี่เดียว กินอะไรแข็งๆไม่ได้ ทางสวนสัตว์ก็ดูแลอย่างดีด้วยสัตวแพทย์ 2 คน กล้วยก็ปอกเปลือกให้กิน แคร็อทและผักผลไม้ก็ต้มก่อน คำนวนแคลอรี่แล้วอาหารช้างวันหนึ่งต้องทำแบบนี้หลายสิบกิโลกรัม แต่ทางสวนสัตว์ก็ทำแบบนี้ทุกวัน ค่าอาหารคิดเป็นเงินไทยคงวันละหลายพันบาท
การที่ฮานาโกะต้องอยู่ในห้องเลี้ยงที่พวก NGO เรียกว่าคุกคอนกรีตนั้น เพราะในบางเดือนก็เพราะสภาพอากาศหนาว โตเกียวหิมะตกทุกปีนะครับ และหนาวระดับเปิดฮีตเตอร์นอนปีละหลายเดือน ช้างทนหนาวจัดไม่ได้ เอากลับมาเมืองไทยอยู่ปางช้างจะมีใครดูแลได้ดีแบบนี้ และช้างที่อายุมากอย่างฮานาโกะจะทนสภาพต้องล่ามโซ่ทั้งวันได้หรือ ถ้าเอาช้างแก่อายุมากที่มีคนเลี้ยงมาตลอดชีวิตไปปล่อยในป่าใช้ชีวิตธรรมชาติจะรอดชีวิตได้อีกสักกี่วัน อย่างไปดิ้นตามฝรั่งเลยครับ เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับญี่ปุ่นและไทย ฝรั่งไม่เกี่ยว
พวก NGO ทั้งไทยและฝรั่งไปเล่นเรื่องช้างขอทานที่ พัทยา ภูเก็ต และเมืองท่องเที่ยวอื่นๆ น่าจะดีกว่า มันทรมานลูกช้างจนน้ำตาไหล สับขอให้คายของกินออกมาเพื่อเวียนไปขายใหม่ พาเดินบนถนนร้อนๆ ขาดน้ำขอทานทั้งวันจนช้างตายก็มี ป้าฮานาโกะมีคนดูแลที่ดีกว่าบ้านเราอยู่แล้ว กลับมาก็ต้องล่ามโซ่ที่ขาให้กินแต่หญ้า แล้วป้าแกคงตายเร็วแน่นอน