กำลังใจจากคนไข้ริมหน้าต่าง

เตียงของผู้ป่วยคนนี้ตั้งอยู่ข้างหน้าต่างบานเดียวของห้องนั้น ส่วนชายที่อยู่อีกมุมหนึ่งต้องนอนจมอยู่บนเตียงตลอดเวลา เขาทั้งสองมักจะมีเรื่องราวพูดคุยแลกเปลี่ยนกันเสมอ ณะที่ผู้ฟังก็รู้สึกมีความสุขกับห้วงเวลาหนึ่งชั่วโมงดังกล่าว เพราะไม่เพียงทำให้โลกของเขากว้างขึ้น หากยังช่วยให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา กับกิจกรรมและสีสันของโลกข้างนอกนั้นอีกด้วย ครั้งหนึ่ง เขาได้ฟังการพรรณนาถึงสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ที่มีเป็ดและห่านเริงเล่นน้ำกันอยู่ในทะเลสาบ ขณะเด็กๆสนุกสนานไปกับการละเล่นบนเรือ หนุ่มสาวเดินเกี่ยวก้อยพลอดรักอยู่ ท่ามกลางมวลดอกไม้หลากสีและสายรุ้ง โดยมีต้นไม้ชราสูงใหญ่เพิ่มความสงบงามให้กับสวน อีกทั้งยังพลอยเห็นภาพทิวทัศน์ของเมือง ที่ตัดกับเส้นขอบฟ้าไกลโพ้น ในบ่ายที่อากาศสบายๆวันหนึ่ง ชายคนนั้นได้เล่าว่ามีขบวนพาเหรดกำลังเดินผ่านไป แม้ชายอีกคนจะไม่ได้ยินเสียงดนตรีจากวงดุริยางค์ก็ตาม เขาก็สามารถสัมผัสมันได้ด้วยใจ จากถ้อยบรรยายของเพื่อนร่วมห้องข้างหน้าต่างเป็นอย่างดี เวลาเคลื่อนคล้อยจากวันเป็นหลายสัปดาห์ เช้าวันหนึ่ง พยาบาลประจำเวรได้เข้ามาปฏิบัติหน้าที่ตามปกติของเธอ เพื่อดูแลทำความสะอาดร่างกายให้ชายทั้งสอง เธอได้พบว่าคนไข้ใกล้หน้าต่างได้สิ้นลมไปแล้ว เขาจากไปอย่างสงบในขณะกำลังหลับ นี่นำมาซึ่งความเศร้าโศกเสียใจแก่เธออย่างมาก จากนั้นเธอก็เรียกผู้ช่วยให้นำศพออกไปจากห้อง เมื่อเวลาผ่านไปพอสมควร ชายที่อยู่อีกมุมหนึ่งของห้องจึงขออนุญาต ย้ายไปพักเตียงใกล้หน้าต่าง พยาบาลยินดีจัดการให้ตามความประสงค์ของเขา และเมื่อทุกอย่างเรียบร้อย เธอก็ขอตัวออกไปจากห้อง ปล่อยเขาไว้เพียงลำพัง แล้วเขาก็ค่อยๆ ยันตัวเองด้วยข้อศอกข้างเดียวเพื่อจะมองดูโลกข้างนอก ด้วยสายตาของตนเองเป็นครั้งแรก แน่ละเขาควรจะมีความสุขที่มีโอกาสสัมผัสมันด้วยตนเอง