ปริปากป้าเดินเร่ขอเงินตาม BTS !! ทุกคนให้เพราะความเสน่ห์หาไม่ได้หลอกลวง
เหตุการณ์เกิดประมาณเกือบๆ2ทุ่มของวันที่17/09/2558 ณ สถานีบีทีเอสพร้อมพงษ์ เราเลิกงานกำลังจะกลับบ้าน เจอเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานมาก็ดีใจ แต่เพื่อนที่เจอกำลังคุยกับเจ้าหน้าที่บีทีเอสอยู่พร้อมๆกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ด้วยความที่เราไม่ได้เจอกันนานก็เลยอยู่ทักทายก่อน
หลังจากที่เพื่อนคุยกับจนท.บีทีเอสเสร็จก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง จับใจความได้ว่า มีป้าคนหนึ่งบอกเพื่อนเราว่าถูกล้วงกระเป๋าที่สยาม กระเป๋าตังหายไม่มีเงินกลับบ้าน ขอเงินยืมเงินเพื่อกลับบ้าน เพื่อนเราชวนไปแจ้งความก็ไม่ยอมไปหรือแจ้งจนท.บีทีเอสก็ยังดีแต่ก็ไม่ยอม จะกลับบ้านอย่างเดียว ดูจากภายนอกและคิดว่าเขาคงเดือดร้อนจริงๆ เพื่อนเราจึงให้เงินป้าคนนั้นไป100บาท หลังจากนั้นก็มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาบอกว่าเขาก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ป้าคนนี้เคยมาขอเงินเหมือนกัน น้องโดนหลอกแล้วแหละ!
เพื่อนเราและพี่ผู้หญิงคนนั้นจึงไปแจ้งจนท.บีทีเอสเกี่ยวกับพฤติกรรมของป้าว่าน่าจะเป็นนักต้มตุ๋น และจากการบอกรูปพรรณสัณฐานของป้าแก่จนท.บีทีเอสไป ทางบีทีเอสก็ประสานกันหาจนเจอป้าคนนี้กำลังรอบีทีเอสฝั่งไปหมอชิต และเชิญป้าลงมาจนสำเร็จ ทั้งวิ่งทั้งลุ้นกันจนเหนื่อย ป้าแกก็โวยวายว่าเรียกแกมาทำไม แกจะกลับบ้าน ไม่ยอมนั่นโน่นนี่ เพื่อนเราก็เล่าว่าเกิดอะไรขึ้นให้หัวหน้าจนท.ฟัง ให้เข้าใจเหตุผลว่าทำไมจนท.ต้องเชิญป้าไว้ แต่พี่ผู้หญิงคนที่เจอเหมือนกันได้แยกกลับไปแล้ว เพราะไม่คิดจนท.ว่าจะตามเจอป้า ป้าแกก็โวยวายว่าไม่มีพยาน อารมณ์ว่าเราปรักปรำป้า เลยแนะนำป้าให้ไปแจ้งความเรื่องโดนล้วงกระเป๋าก่อน เดี๋ยวจะไปเป็นเพื่อนป้า เพราะมีคนเจอเหตุการณ์เหมือนกันก็ต้องสงสัยไว้ก่อนและดูแล้วป้าคงไม่ยอมรับหรอก อย่างน้อยก็เพื่อความบริสุทธิ์ใจ แกไม่ยอมเอะอะจะกลับบ้านอย่างเดียว เกลี้ยกล่อมอยู่พักหนึ่งป้าแกก็ยอมไปหาตำรวจที่ป้อมหน้าเอ็มควอเทีย
เมื่อลงมาที่ป้อมตำรวจก็มีพี่จนท.บีทีเอสอีกคนมาบอกว่าป้าคนนี้ทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้วแต่ไม่มีคนมาแจ้งแบบนี้ มีแต่คนปล่อยผ่านไปและเขาก็อยู่เปนพยานอีกคน ฝั่งป้านั้นก็ยังเล่นใหญ่ไม่เลิก โวยวายจะรีบกลับบ้าน จะแจ้งความข้อหากักขังป้าไว้บ้าง จะไปแจ้งความเรื่องของหายเองบ้าง จนพี่ตำรวจที่ป้อมต้องประสานทางตำรวจที่สน.ทองหล่อมาเคลียร์ถึงที่ ระหว่างรอตำรวจมานั้น ป้าก็โวยวายไปตามเรื่อง ต่อว่าจนท.บีทีเอสว่าไม่มีอะไรทำกันหรอ มาทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ อธิบายพูดดีๆป้าแกก็ดูไม่ฟังไม่เข้าใจ เบ่งว่าไม่กลัวหรอกตำรวจไปเรื่อย เราก็ทำได้แค่บอกว่าใจเย็นๆถ้าบริสุทธิ์ใจก็ไม่ผิด บ้านไว้กลับบ้านพร้อมกัน แต่ในการโวยวายของป้าก็มีพิรุทเบาๆ ดูรนรานแปลกๆ จนสังเกตุได้ ก็ได้แต่เกลี้ยกล่อมป้าไว้ไม่ให้ไปไหน เพราะป้าพยายามทำทุกทางให้เราและพี่จนท.บีทีเอสปล่อยนางไป ถึงขนาดให้เราถ่ายรูปและจดเบอร์นางไว้มีอะไรค่อยคุยทีหลังนางจะกลับบ้าน เมื่อตำรวจมาถึงก็ไถ่ถามและด้วยความที่ป้าแกรั้นจึงต้องไปคุยต่อที่โรงพัก
ขอบคุณเรื่องราวจากประสบการณ์จริงของคุณ น้ำปลาของแท้ สมชิคเว็ปไซต์ pantip.com