น้ำตาตกใน ! เลิกกับแฟนได้ไม่นาน พบความจริงที่ยากจะรับได้

13 กันยายน 2558 (19:35) โพสท์โดย กิตตินันท์

ทำเอาเจ๊แซนดี้น้ำตาเลยจ้า เมื่อได้อ่านบทความกระทู้พันทิปจาก สมาชิกหมายเลข 2128678 ที่มาโพสต์ระบายว่า

มีเรื่องคาใจมานานจนทุกวันนี้ ฟังเลยนะคะ

สมัยนั้นเราเรียนมอปลายมีเพื่อนแนะนะผู้ชายให้รู้จักคนนึงชื่อ ค (ค เป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนเรา) รู้จักกันทางโทรศัพท์ คุยกันได้4-5เดือน แม่เราก็รู้ว่าคุยกะใครก็ไม่ได้ว่าไร

วันนึงนัดเจอกัน ไปเที่ยวห้างสรรพสินค้า ดูหนัง พอตอนเย็นเค้าก็จะมาส่งเรา ระหว่างทางเจอแม่พอดี เราก็ตกใจ(แม่กำลังจะไปตลาด) แม่ก็ถามใคร อะไร ยังไง เราก็บอกคนนั้นไง ที่คุยโทสับ แม่ไม่ว่าไรเลย ยิ้มๆ แบบงงๆ แบบ เดวคุยกันที่บ้านนะไรงี้

พอแยกกะเค้า เราก็เล่าว่าไปไหนกันมาว่าไป เล่ารายละเอียดนิสัยใจคอ แม่บอกรู้สึกถูกชะตา

จากวันนั้นมาเค้าบอกจะย้ายมาอยู่กะเรา แบบให้เราหางานแถวบ้านเราให้หน่อยจะได้เจอกันได้บ่อยๆ เราก็บอกแม่ให้ฝากงานให้ไรงี้ แม่ก็รู้จักกะเจ๊ร้านหนังสือ ก็ฝากงานให้ เค้าก็มาทำงานที่นั่น เพราะมีที่พักให้

พอนานวันมันก็ดี สนิทสนมกัน แม่ก็บอกพี่ชายว่าคนนี้แฟนเรา เพราะพี่เริ่มเห็นว่าเรามีโทสับใหม่ มีของใช้ใหม่ๆเค้าคงถามมั้งว่าใครให้มา แม่เลยบอกพี่ชายว่ากิ๊กเราซื้อให้ นานๆไปเราก็อยากให้เค้าเข้ามารู้จักกะคนในบ้าน แม่ก็เลยบอกกะพ่อให้ว่า ค เป็นเพื่อนของพี่ชาย เค้าจะได้เข้าบ้านมากินข้าว มานั่งเล่นได้ไรงี้ ตกเย็นหลังเลิกงาน เค้าจะมากินข้าวที่บ้านเราทุกวัน แล้วก็มาซ้อมวอลเล่กะเราที่บ้าน มันก็สนิทสนม เป็นแบบนี้มาได้ประมาณ5-6เดือน

จนวันนึงพ่อเกิดสงสัย ว่าเวลาที่พี่ชายไม่อยู่บ้าน ทำไม ค ก็มา แล้วก็ไม่เห็นคุยอะไรก็พี่ชายเรามาก ส่วนมาจะคุยกะเรากะแม่มากกว่า และพ่อก็มาเห็นจดหมายที่เราเขียนให้ ค (เราทำตกไว้ในห้องน้ำ) พ่อก็มาเห็นพอดี พ่อก็เลยรู้ว่า ค คบกะเรา ดูท่าทางพ่อจะไม่ชอบด้วย เพราะบางวันที่เราไป รร

ช่วงกลางวัน ค ก็มากินข้าว พ่อคงเห็นว่ามาสนิทกะแม่ด้วยมั้งเลยไม่ค่อยชอบ คงคิดแบบจะมาทำไม ย่าเราก็อยู่ที่บ้านด้วย ย่าเราก็ไม่ชอบ ค เหมือนกัน

พ่อเลยบอกแม่ว่าให้ ค ไม่ต้องมาแล้ว

(ช่วงนั้นเค้าเริ่มทำตัวไม่ดี นัดไม่เป็นนัด แล้วเรามาจับได้ว่าเค้าติดยาด้วย เราเลยเริ่มออกห่าง และอีกอย่างตอนนั้นมีหนุ่มๆเข้ามาชอบเราด้วยมั้ง ก็เลยเริ่มห่างกัน)

จากที่พ่อบอกไม่ต้องให้มาแล้ว แม่เราก็สงสาร เพราะ ค ไม่มีใครเลย ที่นี่รู้จักเพียงแค่เรากะแม่เท่านั้น แม่ก็เลยทำกับข้าว แล้วชวนเราเดินเอาไปให้เค้าเป็นเพื่อน ใจเราก็คิดว่าอะไรกันวะนี่ ต้องทำขนาดนี้เลยหรอ อีกอย่างแม่เราเป็นดีมากด้วยมั้ง คือแม่เราเป็นคนที่แบบใจดีมาก มีแต่ให้ เพราะเรารู้นิสัยแม่เราอยู่แล้ว เราเลยไม่คิดไร

พอเป็นแบบนี้ไปสักระยะ พ่อก็มาจับได้ว่าเอาข้าวไปให้ทำไม แม่เราบอกสงสาร( เรามองสถานการณ์ดูแล้วเหมือนพ่อจะคิดว่าแม่ชอบ ค รึป่าว แต่เราลึกๆเราก็คิดเหมือนกันนะ ) แม่เราก็อธิบายเหตุผลไป แล้วเรื่องก็จบลงด้วยดี เค้าก็มากินข้าวได้ตามเดิม

ช่วงนี้เราเข้ามหาวิทยาลัยแล้วนะคะ มันผ่านเหตุการณ์เล็กๆน้อย เยอะมาก เราขอเล่าแบบย่อๆละกันนะคะ ตอนนั้นเราเรียนมหาวิทยาลัย ถ้าถามถึงความสัมพันธ์ เราก็ยังมีนะคะ นึกถึงบ้าง แต่ที่เค้าทำกับเรา ใจร้ายกับเรา ไปเอาคนอื่นด้วย มันก็เลยทำให้เราตัดใจง่าย บวกกับเรามีสังคมใหม่ๆเลยไม่ได้อะไรกันอีกค่ะ เวลาเรากลับไปบ้านวันศุกร์ ก็จะเจอเค้าตอนเย็น แต่ไม่ได้คุยกันนะคะ เค้ามาหาแม่ เหมือนแม่เป็นแม่ของเค้าอีกคน มีไรก็มาคุยให้ฟัง

จนมาวันนึง เป็นวันศุกร์ เรากะลังนั่งรถกลับบ้าน ประมาน3-4ทุ่มได้

แม่ก็โทรมาแบบแปลกๆ เราจำคำพูดไม่ได้ว่าไร แต่ดูเหมือนกลัวๆกังวล พอมาถึงย่าบอกว่าเห็นแม่กอดกับ ค เราก็งงฮะ พ่อก็บอกไม่ต้องมายุ่งอีก แล้วย่าก็พูดเหมือนจะไล่แม่ออกจากบ้าน ทะเลาะกันเรื่องนี้แทบทุกวันเลยแม่กะพ่อ จนมาวันนึงพ่อมาขอหย่า(พ่อเหมือนประชด) แม่ก็ประชดเหมือนกัน หย่าก็หย่าแม่บอก เรื่องราวมันกระท่อนกระแท่นมาสักระยะ จนมาวันนึงย่าบอกพรุ่งนี้ให้ออกไปจากบ้าน แม่ก็มาเล่าให้เราฟังว่าย่าพูดไรแบบนี้ ชวนให้เราไปหาบ้านอื่น เราก็มาเจอบ้านหลังนึง ไม่ใกล้ไม่ไกลบ้านเดิม อยู่ดีๆแม่ก็ย้ายเลย เหมือนพ่อก็มาง้อนะคะ แต่พ่อว่าแม่ไว้เยอะด้วยมั้ง แม่ก็เลยไม่คืนดี เราก็รักแม่มากกว่าพ่อ ก็แบบย้ายก็ย้ายมาอยู่บ้านใหม่

วันนึงเราจะไปมหาลัยตอนเช้า แม่จะมาส่งขึ้นวิน เจอ ค ขี่มอไซผ่านมาพอดี เราเลยบอกไปส่งหน่อย เราก็กำลังจะขึ้นมอไซจะบอกแม่ไปแล้วนะ หันมาอีกที แม่รีบเดินไปเลย ซึ่งปกติแม่จะยืนบ๊ายบ่ายเราทุกครั้ง เราก็คิดว่าแม่ไม่พอใจหรอ รึยังไง

อีกเหตุการณ์นึง เราเข้าไปบ้านพ่อ จะไปเก็บของเก่าๆ เราเห็น จดหมายอยู่หลังตู้ แม่เหมือนเขียนระบายอารมณ์ สรุปประมาณว่านี่เราแบบคิดอะไรที่เป็นไปไม่ได้ ไปชอบเด็ก เราจำคร่าวๆได้แค่นี้ เราก็ไม่ถามแม่นะ ไม่เคยถามเลย เรื่องนี้ อยากจะถามแต่กลัวแม่จะอึ้กอั้กตอนตอบเรา เพราะเราคิดว่าเราน่าจะรู้คำตอบเอง จากอะไรหลายๆอย่าง เราคิดว่าไม่ถามดีกว่า

อีกเหตุการณ์นะคะ แม่เราบอกว่าจะไปหาเพื่อน ซึ่งวันนั้นเราก็จะออกไปหาเพื่อนพอดี เราก็รู้นะคะว่าบ้านเค้าอยู่เลยบ้ายเราไปนิดนึง เราก็เลยเดินออกมาพร้อมแม่ แม่แบบจะส่งเราขึ้นวินก่อนให้ได้เลย แต่เราบอกแม่จะเข้า 7-11ก่อน เราก็ซื้อนู่นนี่นั่น แม่เราซื้อขนม2ห่อใหญ่ เราถามแม่ซื้ออันนี้ไปฝากเค้าเนี่ยหรอ เพราะเพื่อนแม่คนนี้เป็นพวกรักสุขภาพ แม่บอกซื้อไปฝากลูกเค้า และแล้วเราก็ขึ้นวินมา จากนั้นเราก็ไปหาเพื่อนแปปเดียว เราก็กลับบ้านมาก่อนแม่ เราก็โทรหาถามว่ายุไหน กลับยัง แม่บอกนั่งดูลูกของเพื่อนนั่งเล่นแบตกันอยู่ ซึ่งน้ำเสียงมันไม่ใช่เลย เหมือนโกหกเราอ่า เราก็ไม่ได้ถามมาก ก็วางสายไป เราก็นั่งรอแม่อยู่หน้าบ้าน แม่กลับมาตัวป่าวนะคะ พอตกดึกเราตื่นมาเห็นขนมวางอยู่ เห็น ค มันมานั่งน่าบ้าน เราขึ้นมาถามแม่ว่าขนมที่ซื้อไปเค้าไม่เอาหรอ แม่บอกเค้าไม่กินเลยเอาคืนมาไว้ให้เรากิน คือเข้าใจป้ะ ตอนที่แม่เข้าบ้านมา แม่ไม่ได้ถือขนมมาด้วยนะ คือเราเสียใจนะ บอกตรงเลย ทำไมแม่ทำแบบนี้ในหัวตลอดๆๆๆๆ

จากนั้น ค ก็มาบ้านใหม่แม่บ่อย มา เช้า กลางวัน เย็น มาช่วยซื้อของตอนเช้า มาช่วยเปิดร้านขายของ มากินข้าว เราก็คิดนะว่าเวลาเราไม่อยู่เค้าจะมานอนมั้ยยย ในใจก็ได้แต่คิด บางทีนะเราคุยกะแม่ ทะเลาะกะแม่ ค ก็สาระแนมาบอกแม่ปล่อยวางๆ เราก็บอกให้แม่บอกมันไม่ต้องมาบ้านอีก แม่บอกไล่แล้วไม่ไป ให้เราไล่มันไปสิ เรานี่แบบท้อเลยอ่าเชื่อมั้ยย

นานๆไป แม่บอกเค้าตกงาน ไม่มีเงินจ่ายค่าห้อง(นี้คือเค้าทำงานที่ใหม่แล้วนะคะ แม่เราก็เป็นคนพาเค้าไปหาห้องอีกด้วย เห้อออออ ) เค้าก็มานอนหน้าบ้านนะคะ นอนเตียงพับ เหมือนเฝ้าบ้านให้ เราถามแม่เค้าจะอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน แม่บอกเห็น ค บอกว่า เดือนหน้าไรงี้ แล้วมันก็ผ่านมาเป็น เดิอน เป็นปี ตอนนี้เค้าก็ยังอยู่นะคะ ใจเราคิดนะคะ ว่าเวลาที่เราไม่อยู่เค้าต้องขึ้นมานอนกะแม่แน่เลย ใจก็ไม่อยากคิดแบบนั้นเลยจริงๆ

ช่วงนั้นปิดเทอมเราก็มาอยู่บ้าน เราไปเที่ยวกับเพื่อนบ่อยๆช่วงนั้น วันนั้นกลับมาตี2เกือบตี3ได้

มันไม่นอนอยู่น่าบ้าน ใจเราคิดและ มันต้องนอนข้างบนแน่เลย เราเลยย่องๆเปิดประตูเบาๆ เตรียมใจไว้ละ ก็เดินขึ้นมา เห็นแม่นอนกะ ค แต่นอนไม่ได้กอดกัน นอนด้วยกันเฉยๆ เราก็เรียกแม่เสียงดัง ในใจเสียใจมากเลยนะ มันบอกไม่ถูก แม่เราก็งัวเงียๆ ค มันก็ตื่นมา ทำงัวเงียเดินลงบันไดไป เราก็นั่งร้องไห้นะ แม่เราก็หลับต่อ ในใจถามตัวเองนะ คือไรๆ ก็ได้แต่ถามตัวเองไป

จากนั้นมา ค โดนตำรวจจับเรื่องเล่นยา แม่เราไปเยี่ยม ค ที่โรงพักทุกวันเอาข้าวไปให้ตอนเช้า แบบเวลาเยี่ยมอ้ะค่ะ จากนั้นขึ้นศาล โดนส่งตัวไปเรือนจำ แม่เรานั่งรถไปหา ค ทุกวัน หลังจากปิดร้าน พอกลับมาที่บ้านก็จะบ่นว่านั่งรถเวียนหัว เราก็ถามแม่จะไปทำไม แม่บอกสงสารเค้า ไม่มีอะไรกิน ไม่มีใคร พอไปเห็นตาละห้อยแบบคอยว่าจะมีคนมาเยี่ยมมั้ย แม่เล่าแนวนั้น เห้อออออ รู้สึกปลงเนอะ เราก็เริ่ใทำใจได้บ้างแล้วแหละ

แม่เราช่วย ค ทุกอย่าง จน ค ออกมาได้ ค บอกจะเป็นคนใหม่ ไม่ยุ่งกะยาเสพติดอีก และเค้าก็มาอยู่ที่บ้านเหมือนเดิม ช่วยงานแม่ทุกอย่าง ซักผ้า ล้างจาน เปิดร้าน ทำเหมือนให้เราเห็นความดีรึป่าวมั้ง

จากนั้นเราก็นั้งเล่นอยู่ข้างล่างเห็นกระเป๋าแขวนตรงบันได ข้างในมีถุงใส่สมุดเล่มนึงอยู่ เราก็เอามาอ่าน จับใจความได้ว่า แม่เขียนถึง ค ทุกวัน ตอนที่เค้าไปอยู่เรือนจำ จำประโยคนึงได้ว่า เห็นเสื้อผ้าเทอแล้วคิดถึงกลิ่นเทอ เห้อออออออออ ตามนั่นค่ะ

และแล้วเหตุการณ์เมื่อไม่นานมานี้เอง เราไปเที่ยวกับเพื่อนกลับมาตี2 เห็น ค ไม่อยู่หน้าบ้าน ก็เลยลองย่องอีกครั้ง ขึ้นไปเห็น ค นอนดูหนังอยู่ แม่นอนหลับ นอนกอด ค พอ ค เห็นเราก็ตกใจนิดๆ เรียกแม่เรา แม่เราก็งัวเงีย บอกเรากลับมาแล้วหรอลูก

เรื่องราวคร่าวๆมันก็มีเท่านี้นะคะ ในใจเรามีแต่คำถามนะคะว่าทำไมแม่ทำแบบนี้ๆๆๆ ไม่นึกถึงใจเราบ้างหรอว่าเราจะคิดยังไง นี่มันแฟนเก่าเรานะแม่ อยากจะถามมากๆเลยนะคะ แต่ก็ได้แต่เก็บไว้ในใจ คิดว่าคนเราทุกคนมันก็ต้องมีเหตุผลส่วนตัวกันทั้งนั้น อาจเป็นเพราะว่าพ่อเราไม่ทำงาน ไม่ช่วยแม่ค้าขาย อยู่บ้านเฉยๆด้วย พอแม่มาเจอ ค แม่ก็เลยชอบ เพราะ ค ขยัน มั้งคะ หรือเค้าเป็นเนื้อคู่กันมาก่อน หรือคงเป็นเวรกรรมที่ทำร่วมกันมา เราก็ต้องคิดแบบนี้ ถ้าไม่คิดแบบนี้มันก็จะมีแต่ความโกรธเคือง เสียใจ น้อยใจ เพราะทุกวันนี้ก็ยังคงเจอหน้ากันทุกวัน อยู่บ้านเดียวกัน เวลากินข้าวแม่ก็จะถาม ค ว่ากินข้าวยัง เห้ออออ ทามมายชีวิตเราเป็นแบบนี้น้าา แต่ ค ก็ดี ช่วยแม่ทุกอย่างถ้าเปรียบเทียบกับพ่อพ่อไม่เคยเลยให้แม่ทำคนเดียวตลอด

ทุกวันนี้เราพยายามเข้าใจ เข้าใจอย่างเดียวเลย แต่ก็มีปากเสียงกันบ้างนะคะ แต่ความเข้าใจทำให้เราดำเนินชีวิตต่อไปได้ค่ะ เราแค่อยากจะระบาย อยากจะเล่าเรื่องราวชีวิตของเราให้ฟัง เพราะเรื่องนี้เราไม่สามารถบอกใครได้ ได้แต่ทำดีกับแม่มากๆ หวังว่าสักวันเราคงจะหลุดพ้นจากกรรมนี้ เราคิดเสมอคะว่านี่เป็นเพียงด้านมืดของแม่ เราพยายามจะไม่มองและจะพยายามลืมมันไปค่ะ ขอมองด้านสว่างของแม่เพราะสิ่งดีๆที่แม่มีให้เรามันเทียบไม่ได้เลย

เราไม่มีเหตุผลไรมากมายที่มาเล่าให้ฟังนะคะ แค่อยากระบายเท่านั้น เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ สู้ต่อไปค่ะ

เป็นยังไงกันบ้างคะ สำหรับเรื่องแฟนเก่าเราที่ต้องกลายไปเป็นแฟนใหม่แม่ อ่านไปกดดันไปเลยใช่ไหมล่ะ ถ้าเพื่อนๆต้องเจอกันเหตุการณ์แบบนี้จะทำอย่างไรคะ?

ขอบคุณเรื่องราวจาก คุณ สมาชิกหมายเลข 2128678 สมาชิกเว็บไซต์ pantip.com

ที่มา: http://variety.teenee.com/foodforbrain/71931.html

⚠ แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสม