สหภาพแรงงานในอินโดนีเซียประณามการเลิกจ้างพนักงานภาคการผลิต

     สหภาพแรงงานได้ส่งสัญญาณเตือน การเลิกจ้างในอุตสาหกรรมต่างๆมากมาย ในภาคการผลิต โดยโทษว่า "เป็นผลมาจากอำนาจซื้อที่ลดลง ปัญหาห่วงโซ่อุปทาน และ การขาดความสามารถ ในการแข่งขันทางธุรกิจ"

     ข้อมูลที่รวบรวมโดยสมาพันธ์สหภาพแรงงานอินโดนีเซียและเปิดเผย ซึ่งเผยให้เห็นว่าพนักงานประมาณ 60,000 คนในบริษัทที่เข้าร่วมสหภาพ 50 แห่ง สูญเสียงานในช่วง 2 เดือนแรกของปี โดยอิงจากรายงานจากสาขาภูมิภาคของสหภาพ

     "ซาอิด อิคบัล" ประธานบริษัท "คาสปี้. เคซ เอ" กล่าวว่า "การเลิกจ้างดังกล่าวเป็นผลมาจากการล้มละลาย การลดขนาด หรือ การย้ายสำนักงาน" และ "ตัวเลขดังกล่าวอาจสูงถึง 150,000 ตำแหน่งในเดือน กรกฎาคม 2025"

     โดยผู้นำสหภาพแรงงาน กล่าวถึงปัจจัยนโยบายของรัฐบาล ภาษีสรรพสามิตและต้นทุนด้านโลจิสติกส์ที่สูง ซึ่งควบคู่ไปกับภาษีที่บางครั้งไม่แน่นอน ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญบางประการเบื้องหลังการเลิกจ้าง ก่อนที่จะกล่าวเสริมว่า "อย่าโทษแต่คนงานเท่านั้น"

     การเลิกจ้างพนักงานราว 60,000 ราย ในช่วง 2 เดือนแรกนั้น ถือเป็นจำนวนที่มากทีเดียว  หากเทียบกับจำนวนการเลิกจ้าง ตลอดทั้งปีที่ผ่านมา โดยเขาอ้างข้อมูลของกระทรวงกำลังคน

     ตัวเลขที่กระทรวงฯ เห็นโดยโพสต์แสดงให้เห็นว่ามีการเลิกจ้าง 77,965 คน ในปี 2024 ทั้งหมด ซึ่งเพิ่มขึ้นจาก 64,855 คนในปี 2023 และ 25,114 คนในปี 2022

     จากบริษัททั้งหมด 50 แห่ง บริษัทผู้ผลิตสิ่งทอ 2 แห่งคือ "พีที กายามิตร บูดิเซนโตซ่า" และ "พีที ศรีเร เจกิ อิสมาน" หรือ ที่รู้จักกันดีในชื่อ "ศรีเท็กซ์" ซึ่งการล้มละลายของบริษัทดังกล่าว ได้กลายเป็นปัญหาระดับชาติเมื่อเร็วๆนี้ ต่างมีส่วนรับผิดชอบต่อการเลิกจ้างพนักงาน ประมาณ 10,000 รายต่อบริษัท

     รายชื่อดังกล่าวยังรวมถึง "พีที เอดิส ไดเมนชั่น ฟุ๊ตแวร์" และ "พีทื วิกตอรี ชิงลูห์ อินโดนีเซีย" ซึ่งเป็นผู้ผลิตในท้องถิ่น 2 ราย สำหรับ "ไนกี้" และ แบรนด์รองเท้าระดับโลกอื่นๆ โดยผู้ผลิตทั้ง 2 ราย ซึ่งมีฐานอยู่ในเมืองตังเกอรัง จังหวัดบันเตน มีการลดขนาดพนักงานรวมกัน 3,500 ราย

     อุตสาหกรรมสิ่งทอประสบปัญหาขาดทุน มาตั้งแต่กลางปี 2023 เป็นอย่างน้อย เนื่องจากไม่สามารถแข่งขันกับผู้ผลิตต่างชาติได้ ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นเพราะเครื่องจักรที่ล้าสมัย อย่างไรก็ตาม "ซาอิด อิคบัล" ชี้ให้เห็นว่า "รายชื่อดังกล่าวไม่ได้มีเพียงผู้ผลิตสิ่งทอและรองเท้าเท่านั้น แต่ยังมีผู้ผลิตที่ใช้เงินทุนจำนวนมาก เช่น โรงงานผลิตเปียโนของบริษัทยามาฮ่า 2 แห่งในเขตมหานครจาการ์ตา ที่กำลังจะปิดตัวลง เนื่องจากความต้องการของตลาดที่ลดลง"

     "พีทื ซังเคน อินโดนีเซีย" ซึ่งเป็นบริษัทในเครือของ "ซังเคน อิเล็กทรอนิกส์ จำกัด" ผู้ผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์จากประเทศญี่ปุ่น ได้ประกาศการตัดสินใจปิดโรงงาน ในเมืองจิการัง จังหวัดชวาตะวันตก เมื่อไม่นานมานี้

     "ซาอิด อิคบัล" กล่าวว่า "ซังเคนกำลังย้ายสถานที่ เนื่องจากประสิทธิภาพการผลิตลดลง  อันเนื่องมาจากเครื่องจักรที่ล้าสมัย" และ "ผู้ผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์สัญชาติญี่ปุ่น อีก 2 ราย ซึ่งมีฐานอยู่ในเมืองเบกาซี ชวาตะวันตก ได้ตัดสินใจย้ายไปต่างประเทศ"

     โฆษกกระทรวงอุตสาหกรรม "เฟบรี เฮนดรี อันโตนี อารีเอฟ" กล่าวว่า "อินโดนีเซียได้สร้างงานประมาณ 1.1 ล้านตำแหน่ง ในปี 2024 ซึ่งสูงกว่าตัวเลขการเลิกจ้างในปีนั้นมาก" และ "บริษัทต่างๆไม่ได้แค่ปิดการดำเนินงานเท่านั้น แต่อุตสาหกรรมในประเทศหลายแห่ง ยังได้เปิดโรงงานใหม่ ซึ่งแน่นอนว่าจะรองรับคนงานได้มากขึ้น"

     ประธานสมาคมนายจ้างแห่งอินโดนีเซีย "ชินตา กัมดานี" กล่าวว่า "องค์กรของฉัน กำลังติดตามการเลิกจ้าง เมื่อเร็วๆนี้อย่างใกล้ชิด" และ "หากเราพิจารณาภาพรวมของเรื่องนี้ จะเห็นว่าความท้าทายที่อุตสาหกรรม ที่ใช้แรงงานเข้มข้นต้องเผชิญในปัจจุบัน มีความซับซ้อนและมีโครงสร้างค่อนข้างมาก คลื่นความกดดันนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เกิดโรคระบาด และ ยังคงดำเนินต่อไป เนื่องจากปัจจัยหลายประการ ทั้งในด้านอุปทานและอุปสงค์"

     "ชินตา กัมดานี" กล่าวอีกว่า "ในด้านการจัดหา ธุรกิจต่างๆ ต้องเผชิญกับต้นทุนการผลิตที่สูงขึ้น เนื่องจากการขึ้นค่าจ้างขั้นต่ำ ต้นทุนการขนส่งที่สูงขึ้น ราคาของวัตถุดิบที่สูงขึ้น ต้นทุนการจัดหาเงินทุนและใบอนุญาตที่สูงขึ้น ซึ่งรวมถึงการรีดไถ ที่ทำให้เกิดค่าใช้จ่ายที่ไม่คาดคิด เมื่อพิจารณาจากด้านความต้องการ อำนาจซื้อของผู้บริโภคที่ลดลง ส่งผลกระทบต่อยอดขายในประเทศ  ในขณะที่ความไม่แน่นอนของเศรษฐกิจโลก ยังคงส่งผลให้คำสั่งซื้อส่งออกลดน้อยลง" นอกจากนี้ "อุตสาหกรรมการผลิต ยังต้องเผชิญกับการแข่งขัน จากสินค้าสำเร็จรูป และ การนำเข้าที่ผิดกฎหมายจากจีน ซึ่งทำให้การซื้อผลิตภัณฑ์ในประเทศลดลง"

     "ชินตา กัมดานี" กล่าวเสริมว่า "รัฐบาลควรยกเลิกการควบคุมอุตสาหกรรม จัดให้มีความแน่นอนทางกฎหมาย สำหรับการลงทุนที่ใช้แรงงาน เพื่อให้แน่ใจว่าค่าจ้างขั้นต่ำ จะสอดคล้องกับสภาพเศรษฐกิจจริง และ ใช้แรงจูงใจเพิ่มเติม"

     นักเศรษฐศาสตร์ "วิจายันโต ซามิริน" จากมหาวิทยาลัยปารามาดินา กล่าวว่า "สภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่อ่อนแอลง เกิดจากการรีดไถที่ควบคุมไม่ได้ การลักลอบนำเข้าจากจีน และ นโยบายภาครัฐที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เป็นปัจจัยสำคัญเบื้องหลังการเลิกจ้างจำนวนมาก" และ "รัฐบาลควรให้ความสำคัญ กับภาคการผลิตและการค้าปลีกมากขึ้น ซึ่งเป็นภาคที่จ้างคนงานจำนวนมาก และ เป็นผู้เสียภาษีที่สำคัญ"