ทำไมอินเดียถึงไม่ปกป้องคนทำงานบ้าน? ทั้งๆ ที่โดนทารุณมาหลายสิบปี!

ทำไมอินเดียถึงไม่ปกป้องคนทำงานบ้าน? ทั้งๆ ที่โดนทารุณมาหลายสิบปี! 

 

แก... วันนี้มีข่าวจากอินเดียมาเล่า คือเรื่องมันเศร้ามาก เกี่ยวกับ "คนทำงานบ้าน" ที่นู่น (ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง) ที่โดนเอาเปรียบ โดนทำร้ายมาตลอด แต่ไม่มีกฎหมายอะไรมาคุ้มครองเลย!

 

เรื่องมันเป็นยังไง?

 

ไม่มีกฎหมายคุ้มครอง:คือที่อินเดียเนี่ย ไม่มีกฎหมายเฉพาะสำหรับคนทำงานบ้านเลยนะ ทั้งๆ ที่มีคนทำงานนี้เยอะมาก (ILO บอกว่าอาจจะมากถึง 80 ล้านคน!)

โดนเอาเปรียบสารพัด:ไม่มีกฎหมาย ก็เลยต้องพึ่งพาความเมตตาของนายจ้างเอาเอง! เรื่องเงินเดือน วันหยุด หรือแม้แต่การปฏิบัติด้วยอย่างให้เกียรติ... ก็แล้วแต่นายจ้างจะให้ (ซึ่งส่วนใหญ่ก็... นะ)

เคยพยายามออกกฎหมาย แต่ก็ล้มเหลว: ที่ผ่านมาก็เคยมีความพยายามจะออกกฎหมายนะ ทั้งปี 2008, 2016 แต่ก็ไม่ผ่าน! เคยมีนโยบายปี 2019 ที่จะเอาคนทำงานบ้านไปรวมกับกฎหมายแรงงานที่มีอยู่แล้ว... ก็ไม่ทำ! (อะไรวะ?)

"โซเนีย จอร์จ" (Sewa):คนที่เคยร่วมร่างนโยบาย บอกว่า... นโยบายปี 2019 เนี่ย ดีมากๆ เลยนะ ครอบคลุมทุกอย่าง แต่รัฐบาลต่อๆ มาก็ไม่ยอมเอาไปใช้! (น่าโมโห!)

 

ทำไมถึงไม่มีกฎหมาย?

 

มองว่าเป็น "คนรับใช้" ไม่ใช่ "แรงงาน": คนอินเดีย (ส่วนใหญ่) มองคนทำงานบ้านเป็นเหมือน "คนรับใช้" มากกว่า "คนทำงาน" ที่ควรได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายแรงงาน (อันนี้เป็นปัญหาเรื่องทัศนคติเลย)

บ้าน... ไม่ใช่ "ที่ทำงาน":ที่อินเดีย "บ้าน" ไม่ถือว่าเป็น "ที่ทำงาน" ตามกฎหมาย คนทำงานบ้านเลยไม่ได้รับการคุ้มครองเหมือนคนทำงานออฟฟิศ หรือโรงงาน

รัฐ (บางรัฐ) มีกฎหมาย แต่...: มี 14 รัฐในอินเดีย ที่มีกฎหมายกำหนดค่าแรงขั้นต่ำสำหรับคนทำงานบ้าน แล้วก็มีกฎหมายบางอย่าง (เช่น กฎหมายต่อต้านการล่วงละเมิดทางเพศ, กฎหมายแรงงานเด็ก) ที่คุ้มครองคนทำงานบ้านด้วย... แต่! คนทำงานบ้านส่วนใหญ่ไม่รู้ว่ามีกฎหมายพวกนี้!

กระจัดกระจาย หายตัว:คนทำงานบ้านส่วนใหญ่ไม่ได้เซ็นสัญญาจ้างงาน ไม่มีใครมาลงทะเบียนว่าเป็นคนทำงานบ้าน เลยทำให้ยากที่จะติดตาม ดูแล

นายจ้างก็ "หายตัว": นายจ้างก็ไม่มีใครมาลงทะเบียนเหมือนกัน เลยทำให้ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร

เรื่อง "วรรณะ": ระบบวรรณะในอินเดียก็มีส่วนนะ คนวรรณะต่ำๆ บางทีก็ต้องยอมทำงานที่คนวรรณะสูงกว่าไม่ทำ (เช่น ล้างส้วม)

มองว่า "งานบ้าน" ไม่ต้องมีฝีมือ:อันนี้ก็ไม่จริง! ใครจะเลี้ยงเด็ก ดูแลคนป่วย ทำกับข้าวได้ ถ้าไม่มีฝีมือ?

 

อินเดียไม่ทำตาม ILO!

ILO (องค์การแรงงานระหว่างประเทศ) มีข้อตกลง (Convention 189) ที่บอกว่าคนทำงานบ้านต้องได้รับสิทธิและความคุ้มครองเหมือนคนทำงานอื่นๆ อินเดียโหวตเห็นด้วยกับข้อตกลงนี้ในปี 2011 นะ... แต่! จนถึงวันนี้ก็ยังไม่ทำตาม! (อะไรของมันวะ?)

 

"โซเนีย จอร์จ" บอกว่า:

 

* อินเดียมี "หน้าที่ทางศีลธรรม" ที่ต้องทำตามข้อตกลงของ ILO

* มีกฎหมายจะช่วยป้องกันการค้ามนุษย์ได้ด้วย (คนทำงานบ้านที่ไปทำงานต่างประเทศ มักจะโดนเอาเปรียบ)

 

ทำไมนานๆ ไปก็ยังไม่มีกฎหมาย?

 

"โซเนีย จอร์จ" บอกว่า... คนที่มีอำนาจตัดสินใจเรื่องกฎหมาย... ก็เป็นนายจ้างของคนทำงานบ้านเหมือนกัน! แล้วก็ได้ประโยชน์จากการที่ไม่มีกฎหมาย! (โอ้โห... อันนี้แรง!)

 

เรื่องเล่าจาก "สมิตา" (นามสมมติ):

 

"สมิตา" เป็นคนทำงานบ้านในเดลี มา 28 ปี โดนนายจ้างตบกลางที่สาธารณะ เพราะถูกกล่าวหาว่าขโมยต่างหู! แล้วก็ไม่ยอมจ่ายค่าจ้าง! สุดท้ายได้เงินมาแค่ 1,000 รูปี (ประมาณ 400 กว่าบาท) สำหรับการทำงาน 1 เดือน! แถมโดนห้ามเข้าหมู่บ้านนั้นอีก! ไม่กล้าแจ้งความ เพราะคิดว่าตำรวจไม่ช่วย!

 

ศาลสูงสุดอินเดียเริ่มห่วง!

 

เมื่อเดือนที่แล้ว ศาลสูงสุดอินเดียแสดงความกังวลเรื่องการเอาเปรียบคนทำงานบ้าน แล้วก็บอกให้รัฐบาลไปหาวิธีออกกฎหมายมาคุ้มครอง

 

สรุป 

 

คนทำงานบ้านในอินเดียโดนเอาเปรียบมานาน เพราะไม่มีกฎหมายคุ้มครอง! รัฐบาลก็ไม่ยอมออกกฎหมายสักที! เพราะคนมีอำนาจก็เป็นนายจ้าง! (น่าเศร้า!) หวังว่าศาลสูงสุดจะช่วยอะไรได้บ้างนะ!

 

เพื่อนๆ คิดว่าไง? เรื่องนี้มันสะท้อนอะไรบ้าง? แล้วเรา (ในฐานะคนไทย) ควรทำยังไงกับเรื่องคนทำงานบ้านในบ้านเรา? มาคุยกัน!