เผยที่มาสุดเศร้า..ที่เอาหลุมศพตั้งกลางบ้าน

              เผยที่มาสุดเศร้า..ที่เอาหลุมศพตั้งกลางบ้าน คนแถวๆ นั้นรู้กันดี บ้านหลังนี้มีหลุมศพตั้งกลางห้องรับแขก เอาไว้เพื่อใกล้ชิดคนในบ้าน แต่พอรู้เบื้องหลังมันน่าเศร้ามากกว่าน่ากลัว

              ที่บ้านหลังหนึ่ง ใน จ.เบ๊นแจ ของประเทศเวียดนาม แทบทุกคนในหมู่บ้านนี้ต่างก็รู้จักบ้านหลังใหญ่ ที่มีหลุมศพอยู่กลางห้องรับแขก แทนที่จะเป็นโต๊ะและเก้าอี้ ซึ่งเรื่องราวความเป็นมานี้มันน่าเศร้ามากกว่าน่ากลัว ทั้งนี้จากด้านนอก ก็จะเห็นว่าหลุมศพนี้ถูกปูด้วยหินอ่อน มีการจารึกชื่อ และอายุของผู้ตายบนหลุมศพ และที่สำคัญ คือ มีบทกลอน 4 บรรทัดที่พรรณนาถึงผู้ตายด้วย

               สำหรับเจ้าของบ้านหลังนี้ คือ นายตรัน วัน ตวน ซึ่งเป็นน้องชายของผู้ที่นอนอยู่ในหลุมศพดังกล่าว และเมื่อโดนถามถึงเรื่องหลุมศพ นายตวนก็ได้กล่าวว่า “ครอบครัวของเราทำตามความประสงค์ของเธอ เราจึงฝังเธอเอาไว้ตรงนั้น” โดยร่างไร้วิญญาณที่นอนอยู่ในหลุมนี้ก็คือ นางตรัน ถิ คิม เหลียน (เกิดปี 1960) พี่สาวของนายตวน ซึ่งในอดีตที่ผ่านมา เธอมีชีวิตที่ยากลำบากมาก ต้องหาเลี้ยงชีพด้วยการแบกปลารับจ้าง เมื่ออายุได้ 18 ปี เธอก็ได้ตกหลุมรัก และแต่งงานกับคนงานเรือบรรทุกปลา

               ทั้งนี้ในปี 1981 เธอกับสามีได้ย้ายไปอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา โดยทำมาหากินด้วยการทำเล็บ และขายของตกแต่งภายในบ้าน แม้ธุรกิจจะประสบความสำเร็จ แต่เธอก็กลับมาบ้านเกิดเพื่อช่วยแม่สร้างบ้าน

              อย่างไรก็ดี หลังจากบ้านหลังนี้สร้างเสร็จได้ไม่นาน นางเหลียนก็ได้พบว่าตัวเองเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย นายตวนได้เล่าว่านางเหลียนอาศัยอยู่ที่นี่มาประมาณ 3 เดือน ก่อนที่จะบินกลับไปสหรัฐอเมริกา และในเดือนพฤษภาคมปี 2007 นางเหลียนก็ได้เสียชีวิต ทางครอบครัวจึงตัดสินใจนำเอาศพของเธอมาจากสหรัฐอเมริกา เพื่อกลับมาฝังที่เวียดนาม ประเทศบ้านเกิด

               ทางด้านพี่สะใภ้ของนางเหลียน เผยว่า นี่คือบ้านของเธอและเงินที่ใช้สร้างก็เป็นของเธอ ดังนั้นทางครอบครัวจึงได้ทำตามความประสงค์ของเธอ เพื่อให้เธอนั้นมีความสุขในชีวิตหลังความตาย ทั้งนี้ก็มีคนถามฉันว่ากลัวไหม ฉันบอกเลยว่าไม่กลัว แต่รู้สึกใกล้ชิดเหมือนเธอกำลังนอนหลับอยู่ และก็ได้พูดเสริมด้วยว่า “ตอนนั้นบ้านของเรามีแขกมาเยอะมาก ตอนแรกๆ ทางครอบครัวของเราก็ต้อนรับพวกเขาเป็นอย่างดี แต่ต่อมาก็มีคนบางคนพูดเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับหลุมศพของพี่สาวฉัน ครอบครัวของเราจึงไม่ค่อยเต็มใจ ให้คนแปลกหน้าเข้ามาเยี่ยมอีกเลย”