เหมียวหง่าว บูตซี่ ทูตประจำชุมชน ในออสเตรเลีย

     เรื่องราวน่าประทับใจของเจ้าเหมียวหง่าวนี้ ได้เริ่มต้นขึ้นที่ชุมชนแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่บนถนนทางฝั่งตะวันตกของซิดนีย์ ออสเตรเลีย เมื่อ ไมค์ โฮห์เนน (Mike Hohnen) กับแมวของเขา คือเจ้าบูตซี (Bootsy) เป็นผู้อาศัยที่ย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ในชุมชนสันโดษแห่งนี้ และนั่นคือจุดประสงค์ของไมค์ เขาย้ายออกมาอยู่แถบชานเมืองเพราะต้องการใช้ชีวิตอย่างสันโดษ 

แต่ดูเหมือนว่าเจ้าบูตซีจะไม่ได้คิดอย่างนั้น เพราะแมวเป็นสัตว์ที่มีความเป็นอิสระสูงและมักทำอะไรตามใจตัวเอง มันไม่ได้ต้องการนอนเฉยๆ อยู่แต่ในบ้าน บูตซีจึงเลือกที่จะออกไปพบปะเพื่อนบ้านใหม่ๆ แทนไมค์ จึงทำให้เขารู้สึกลำบากใจไม่น้อยเมื่อเจ้าเหมียวเพื่อนรักไม่เชื่อฟัง แล้ววันหนึ่งเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นซึ่งเป็นเบอร์เพื่อนบ้านของไมค์ เขาคิดว่าแมวของเขาได้ก่อปัญหาเข้าให้แล้ว ทว่าปลายสายเพียงโทรมาบอกเขาว่า เจ้าบูตซีกำลังหลับอยู่บนเก้าอี้ที่ระเบียงด้านหลังบ้านเธอ ไมค์ไม่จำเป็นต้องห่วงและเธอยินดีให้มันอยู่ต่อเท่าที่มันต้องการ ได้ยินอย่างนั้นไมค์จึงโล่งใจ

และเหตุการณ์นี้เองที่เป็นจุดเริ่มต้นการเป็นแนวนักการทูตของเจ้าบูตซี มันทำให้ชีวิตของ เอนิด มอร์ริสัน (Enid Morrison) หญิงชราวัย 87 ปี ที่สุขภาพไม่ค่อยดีนักซึ่งปกติแล้วเธอมักเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน และไม่ค่อยสุงสิงกับใคร กลายเป็นเพื่อนบ้านคนแรกของไมค์ มิตรภาพอันสวยงามนี้สร้างความสนิทสนมให้พวกเขาถึงขั้นที่เอนิดให้กุญแจบ้านของเธอไว้กับไมค์ เพื่อเขาจะเข้ามารับเจ้าบูตซีได้หลังเลิกงาน หากมันเผลอหลับที่บ้านเธอยันค่ำ หลังจากนั้นเป็นต้นมาเอนิดก็เริ่มเปิดใจเข้าสังคมมากขึ้น ไมค์เล่าว่าตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เมื่อออกไปเดินเล่นนอกบ้านกับเจ้าบูตซีเขาตัดสินใจทิ้งหูฟังไว้ที่บ้านเพื่อใช้เวลาทักทายเพื่อนบ้านคนอื่นๆ แทน เพราะไม่ได้มีเพียงเอนิดเท่านั้นที่โดนตกให้กลายเป็นทาสเจ้าบูตซี แต่เพื่อนบ้านหลายๆ คนที่พบเห็นมันจำต้องหยุดทักทายพวกเขาก่อนเสมอ เรียกได้ว่า การมีอยู่ของเจ้าบูตซีเป็นเสมือนตัวกลางที่เชื่อมโยงผู้คนที่มีความคิดอยากใช้ชีวิตอย่างสันโดษ ให้กลายมาเป็นเพื่อนบ้านที่เต็มใจช่วยเหลือซึ่งกันและกันแทนนั่นเอง