ผีครู !!

สวัสดีครับวันนี้ผมมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง ย้อนกลับไปในตอนนั้นเมื่อประมาณ 3 ปีก่อน ผมอยู่ชั้น ม.6 ตอนนั้นผมเป็นนักดนตรีของโรงเรียนรวมวงเล่นดนตรีกับเพื่อนๆครับ ก็มีมือกลอง มีเบส มีกีตาร์ แหละครับและก็ผมเป็นคนร้องเพลงตอนนั้น ก่อนวันลอยกระทงวันหนึ่ง พวกผมมาซ้อมดนตรีที่โรงเรียนครับเพราะพรุ่งนี้จะไปเล่นดนตรีงานลอยกระทงที่โรงเรียนซ้อมตั้งแต่เลิกเรียนสักประมาณห้าโมงเย็นครับก็เริ่มซ้อมดนตรีกัน ตอนแรกพวกผมก็ซ้อมกันไปดีๆซ้อมกันจนดึกอ่ะครับ ตอนนั้นสักสองถึงสามทุ่มได้พวกผมและก็เพื่อนๆ ในวงก็ซ้อมกันอยู่ดีๆตอนนั้นก็มีเสียงคนพูดมายังไม่เลิกกันอีกบอกจะนอน แต่ก็ไม่มีใครผมถามเพื่อนในวงก็บอกไม่ได้ยินน่ะผมก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไรตอนนั้น ก็เลยเล่นกันต่อครับ ข้างห้องดนตรีที่ซ้อมมันเปิดห้อง นาฏศิลป์ครับคือพอดีวันนั้นที่ซ้อมพวก นาฏศิลป์เขาไปรำกันที่จังหวัดครับเพราะงั้น ห้องนาฏศิลป์ ก็เลยเปิดทิ้งไว้ไม่มีใครอยู่ในห้อง ผมก็เลยเดินเข้าไป ห้องนาฏศลิป์เขาจะมีกระจกใหญ่ๆครับเอาไว้ส่องเวลารำกันนั้นแหละ ผมก็เขาไปจะไปส่องกระจกสักหน่อยแล้วจากนั้น มือกลองผมก็เดินตามมาพอผมไปส่องกระจกในห้องนาฏศลิป์ เขาเปิดไฟแค่ดวงเดียวเองครับข้างหลังก็ปิดไฟแต่ตรงที่มืดๆ นั้นแหละครับผมเห็นเงาสีดำๆ มันลอยผ่านทะลุ กำแพงออกไป 

ผมก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไรแล้ว มือกลองผมก็ออกห้องซ้อมมามันเห็นผม เดินออกจากห้องนาฏศิลป์มาทั้งๆ ที่ผมยังอยู่ในห้องนาฏศิลป์ครับตอนนั้น แล้วมันเห็นผมเดินไปทางห้องน้ำ พอมือกลองผมเรียกผม ผมก็ไม่ได้ตอบ ข้างห้องนาฏศิลป์มันเป็น ห้องน้ำครับมันเห็นผมเดินไปทางห้องน้ำ ข้างห้องนาฏศิลป์ แต่ตอนนั้นผม ยังส่องกระจกอยู่ในห้องนาฏศิลป์นะครับ พอมือกลองผมเดินตามผมไปเข้าห้องน้ำ แต่พอผมเลี้ยวไปทางห้องน้ำเท่านั้นแหละ ผมหายไปเลยครับมือกลองผมมันบอกว่าตกใจเลยครับ พอมันเดินกลับมาผมก็ออกห้องนาฏศิลป์มาพอดี มันก็ตกใจทำหน้าเหวอๆ555ตอนนั้นมันก็พูดว่า อ้าวมึงยังอยู่ในห้องนาฏศิลป์หรอ เมื่อกี้กูเห็นมึงเดินไปห้องน้ำนะ

ผมก็บอกมือกลองผมว่า กูยังไม่ได้ออกไปไหนเลยนะกูอยู่ในห้องนาฏศิลป์ตลอด ไม่ได้ไปไหนเลย แล้วมันก็พูดมาอีกว่าอ้าวเมื่อกี้ กูเห็นมึงเดินไปเข้าห้องน้ำก็นึกว่ามึงไปห้องน้ำชักจะไม่ดีละว่ะ ตั้งแต่ที่ได้ยินเสียงว่าจะนอนละ เบาเบาลงหน่อยดีกว่า พอผ่านไปตอนนั้นสักสี่ทุ่มจะห้าทุ่มได้ พวกผมก็เล่นกันดังขึ้นๆ จากที่เบาลงจากนั้นข้างหลังห้องดนตรีผมมันเป็นห้องดนตรีไทยครับ ละก็ถ้าจะเข้าห้องดนตรีไทยมันจะต้องผ่านห้อง ดนตรีสากลของผมเขาก่อนซึ้งข้างหลังห้องดนตรีก็ปิดหมด ยังไม่พอยังมีเหล็กกั้นอีกครับ เพราะงั้นไม่น่าจะมีใครได้ เหมือนห้องปิดตายอ่ะครับจากนั้นมา ก็ได้ยินเสียง คนตีระนาดครับ ได้ยินตีกันดังมากครับรู้หมดเลยทั้งวงครับจากนั้น ผมก็บอกคนในวงว่าเลิกเหอะว่ะไม่ดีละว่าจากนั้นพวกผมก็รีบเก็บข้าวของ อย่างเร็วเลยครับปิดไฟปิดประตูกลับบ้านเลย

พอเช้ามาผมก็มาถามครูว่า ผมได้ยินเสียง คนตีระนาดดังออกมาจากในห้องดนตรีไทยครับครูเมื่อคืน ครูเลยบอกว่าพวกเธอเล่นดึกไปใช่ไหมล่ะพวกเขาคงรำคาญอ่ะที่ดึกละยังเล่นกันอยู่พวกของมีครูไง เขาอยู่ในห้องนาฏศิลป์กับห้องดนตรีไทย เพราะจำไว้อย่าไปเล่นดนตรีใกล้ ๆ ห้องดนตรีไทยกับนาฏศิลป์เวลาดึกๆเพราะงั้นพวกเขาจะมาแกล้งแบบนี้แหละ ผมได้ฟังแบบนั้นก็ขนลุกเลยครับผมคงคิดว่าคงจะไม่ซ้อมกันจนถึงดึกอีกแล้วนี้ก็เป็นเรื่องราวตอนผมอยู่ ม.6ครับ ไว้มีเรื่องราวอะไรสนุกๆดีจะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับผีครูผีครูผีครู