ทางกลับบ้าน !!

สวัสดีครับวันนี้ผมมีเรื่องราวจะมาเล่าให้ฟังครับ เริ่มเล่าเลยนะครับ เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เองครับ ตอนนั้น ผมกำลังขับรถจะกลับบ้านและตอนนั้น น้ำมันรถผมก็มาหมดพอดีครับเซงเลยเลยครับหมดได้ไง อีกประมาณโลเดียวเองจะถึงบ้าน คือทางเข้าบ้านผม มันโล่งมากครับถนนก็เป็นถนนดินแดงหรือถนนลูกลังนั้นแหละครับ อ.บ.ต เขายังไม่ได้มาทำทางให้เพราะเป็นบ้านนอกเขาเลยไม่ค่อยสนใจพวกเราเท่าไหร่ ผมก็จูงรถเดินไปและเดินผ่านวัดแห่งหนึ่ง ซึ่งวัดนั้นเป็นวัดร้างที่ไม่มีพระอยู่มานานแล้วครับ เพราะเกิดเรื่องขึ้นพวกนักเลงมันเมาและก็ฆ่ากันตายในวัด ปาระเบิดใส่กัน มีดแทงกันจนตาย วัดนี้น่าจะมีอายุไม่ต่ำกว่า 50 ปีนะครับตากับยายเล่าให้ฟังเมื่อตอนผม เด็กๆว่าตอนนั้น เวลาประมาณ 1 ทุ่ม ผมก็กำลังจะเดิน ผ่านหน้าวัดที่ว่านั้นพอดีอยู่ดี ๆ ผมก็ดันมองไปทางกำแพงวัดเห็น เปรตครับ ตัวสูงมากครับ ผมเห็นเช่นนั้นจึงพยายาม วิ่งจูงรถให้เร็วที่สุด หลับตาแล้ววิ่ง แต่พอเปิดตาออกมาผมกลับมาอยู่หน้าในวัดซะงั้นแหละครับทั้งๆ ที่ผม ไม่ได้วิ่งเข้าวัดแท้ๆ พอวิ่งไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าวัดแบบไม่อยากจะมาแต่ดูเหมือน จะมีอะไรบางอย่างทำให้ผมมาทางนี้ และในตอนนั้นเอง ฝนก็ดันตกลงมาตกหนักมากครับจึงทำให้ผมไม่มีที่หลบฝน จะเข้าไปในวัดก็กลัว จึงนั่งอยู่ที่ ศาลาหน้าวัดครับแล้วอยู่ ๆ ก็มีลมพัดมาเย็น เหมือนมีคนมาเป่าลมออกจาดปากมาใส่ แต่มันเย็น เหมือนไอจากตู้เย็นมากกว่าครับ มาโดนที่คอ ผมจึงหันไปทางไอเย็นนั้น แต่ไม่มีอะไรเลยครับ เวลาผ่านไปสักพัก ฝนก็เริ่มเบาลงแล้ว ผมก็กะว่าจะรีบวิ่งกลับบ้านทันทีเพราะผม กลัวมาตั้งแต่ขา มันวิ่งมาที่วัดร้างแบบไม่ตั้งใจแล้วพอจะกลับ กลับมีเสียจากในวัดบอกว่า อย่ายิงๆเสียมัน เหมือนจะฆ่ากันตายในวัดเลยครับ น่ากลัวมาก และพอออกจะศาลาผมก็ดันไปเห็น สิ่งที่ไม่คาดคิดมาก่อน มีคนแต่ไม่ใช่คนผมรู้ได้เลยเพราะ สิ่งที่ตาผมเห็น คือคนหัวไม่มีครับ บางคนไส้ทะลักออกมาจากท้องก็มี ขยะแขยงมากครับตอนนั้นผมจะรีบวิ่งแต่ดูเหมือน ขาผมจะไม่ขยับกลัวมากตอนนั้นฉี่ผมแทบลาดเลยครับเพราะตอนนั้นผมกลัวมาก แล้วตอนนั้น พวกวิญญาณที่ผมเห็นมันหันมาทางผมด้วย มันเหมือนอยากจะมาฆ่าผมเลยครับจากนั้นมา ผมก็หลับตาลง สวดมนต์แล้วบอกว่าช่วยผมด้วยยย ตอนนั้น เหมือนมีอะไรสักอย่าง มาทุบหัวผมแรงมาก ตอนนั้นเหมือนผมจะ สลบไปครับไม่รู้อะไรเลยแล้วพอตื่นมาอีกทีผมก็อยู่ที่อนามัยแล้วครับ ตื่นมาก็เห็น พ่อแม่แล้วก็หมอแล้วก็อีกคน ใครไม่รู้ครับเป็นเงาดำๆ ลอยอยู่ข้างหลัง พ่อกับแม่ แล้วจากนั้น ผมก็บอกพ่อแม่ว่าพ่อแม่มีใครอยู่ข้างหลังหลังก็ไม่รู้แต่พ่อแม่บอกว่า เย็นไว้ลูกใจเย็นหัวลูกแตกนะ ลูกไปโดนใครปาหินใส่หรือป่าว ผมบอกแม่ว่าไปถูก ใครไม่รู้พาไปที่วัดร้างแม่พ่อ ผมตกใจเลยครับ พ่อเลยบอกว่า สงสัยลูกคงโดนผีที่วัดร้างมันจะเอาชีวิตแล้วละ แต่เพราะไม่รู้อะไร ลูกถึงรอดมาได้ ผมก็บอกว่าคงเป็นเพราะบทสวดที่ผมสวดละมั่ง พอออกจากอนามัยผมก็ได้ทำบุญให้พวกเขา ที่คิดจะเอาชีวิตผม ไว้มีเรื่องราวอะไรสนุกๆดีจะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับทางกลับบ้านทางกลับบ้านทางกลับบ้าน