ตายโหง !!

สวัสดีครับวันนี้ผมมีเรื่องเล่าจะมาเล่าให้ฟังอีกหนึ่งเรื่อง เริ่มเล่าเลยแล้วกันครับ

ป่าช้าแห่งหนึ่ง​ ถูกปล่อยให้รกร้างมานาน บรรยากาศโดยรอบก็มีต้นไม้สูงใหญ่​ ปกคลุมทึบหนาแน่นไปหมด สองข้างของป่าช้าติดกับป่าข้าวของชาวบ้านในละแวกนั้น ด้านหน้าทางเข้า จะมีศาลไม้ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่มาก​ ซึ่งถูกสร้างไว้เพื่อให้เป็นที่สิงสถิตให้กับสัมภเวสีในที่นั้น แต่ที่หลอนกว่านั้นคือ​ ที่นี่มักจะมีคนมาผูกคอตาย​ หรือไม่ก็ประสบอุบัติเหตุตรงนี้อยู่ทุกปี​ ซึ่งเป็นที่มาของความหลอน​ของที่แห่งนี้

ผมได้ยินเขาเล่ากันว่าในค่ำคืนวันพระ​ มักจะมีสัมภเวสีออกมาปรากฎให้ผู้คนที่ผ่านป่าช้าได้พบเห็นอยู่บ่อยๆ​ ในหลากหลายรูปแบบ​ บ้างก็ได้กลิ่นธูปชัดเจน​เหมือนมีใครมาจุดอยู่ข้างๆ บางคนก็เห็นเป็นหญิงชรา​เดินถือตะกร้าอยู่ริมถนนในเวลาประมาณตีสาม หรือแม้กระทั่งเห็นร่างของชายหนุ่ม​ ใส่เสื้อลายสก็อตแขนยาว​ นุ่งกางเกงยีนส์​ ไม่ใส่รองเท้า​ ยืนทะมึนร่างใหญ่อยู่ริมถนน​ แต่ที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือ​ ชายผู้นั้นไม่มีหัว​ มีเพียงเลือดที่ไหลลงมาเปื้อนเปรอะเสื้อผ้า แต่ที่ผมได้พบเจอนี่แหละติดตาและติดใจมาจนถึงทุกวันนี้

เรื่องเกิดขึ้นในคืนที่ผมเลิกงานประมาณตี​ 2 จะตี 3 แล้ว และแน่นอนว่า ขากลับผม จะต้องผ่านป่าช้านี้อยู่เป็นประจำ​ แต่ก็ไม่เคยมีอะไร แต่ในคืนนั้นเอง​ ขณะที่ขี่รถมอเตอร์ไซค์กลับมา​ บรรยากาศสองข้างทางเงียบสงัด​ ไม่มีแม้กระทั่งเสียงลมพัดแม้แต่น้อย​ และเต็มไปด้วยเสียงร้องของจิ้งหรีดดังไปทั่ว บนถนนมีเพียงผมคนเดียวที่ผ่านมาแน่นอน ตอนนั้นมันเป็นเวลาประมาณตีสามกว่าเห็นจะได้

ขณะที่ขี่รถผ่านป่าช้า​ สายตาก็เหลือบไปเห็นบางอย่างซึ่งอยู่ทางด้านขวามือ​ ปรากฏเห็นเป็นร่างของหญิงสาว​ ผิวคล้ำ​ ผมยาว​ รูปร่างผอม​ สวมเสื้อแขนสั้นสีขาว​ กางเกงขาสั้น​ ยืนโบกมือเรียกอย่างช้าๆ ตอนนั้นเอง ผมรู้สึกได้เลยว่าขนลุกชัน​ และเสียวสันหลังวาบขึ้นมาในทันที​ ใจหนึ่งก็คิดจะจอดรับ​ แต่อีกใจหนึ่งนี่สิ​ ความกลัวมันมากกว่า​ จึงตัดสินใจขี่รถเลยไป​ แต่พอขับไปได้สักพักหนึ่ง​ ซึ่งเป็นจุดตรงศาลที่อยู่หน้าป่าช้าพอดี​ ก็ปรากฏร่างหญิงสาวคนเดิม​ ยืนโบกมืออย่างช้าๆ ขึ้นอีกครั้ง

ทีนี้แหละครับผมจึงแน่ใจแล้วว่ากูโดนเข้าให้แล้ว​ แต่ด้วยระยะที่อยู่ไม่ไกลกันมากเลย​ ทำให้ผมเหลือบไปเห็นรูปพรรณสันฐานเธอผู้นี้ได้อย่างชัดเจนมาก​ เธอเป็นหญิงสาวที่มีหน้าตาคมเข้ม​ ตาโตโตจนเห็นว่าเธอผู้นี้ไม่มีตาดำเลย​ เนื้อตัวและเสื้อผ้าของเธอนั้นเต็มไปด้วยเลือดไหลลงมาตั้งแต่หัวจนจรดเท้า และเธอก็ยังคงยืนโบกมืออย่างช้าๆอยู่อย่างนั้น เท่านั้นแหละสติผมนั้นกระเจิดกระเจิง พร้อมเร่งความเร็วรถ​ และสวดมนต์ไปในใจ​ สวดผิดสวดถูก​ไปตลอดทางจนถึงบ้าน​ ทิ้งรถแล้วรีบวิ่งเข้าบ้านนอนคลุมโปงอย่างรวดเร็ว จนรุ่งเช้าผมจึงได้เล่าให้คนที่บ้านได้ฟังถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้​ ในขณะที่เล่าเห็นได้ชัดเลยว่าคนที่บ้านหน้าซีด ตกใจมาก​ ผมจึงถามไปว่าเป็นอะไร​ มันน่ากลัวมากใช่มั้ย เขาจึงตอบกลับมาเสียงสั่นๆว่า เมื่อเช้ามีคนพบศพผู้หญิงคนที่ผมพูดถึงที่ป่าช้า​ รูปร่างหน้าตารวมถึงเสื้อผ้าที่สวมใส่เหมือนที่ผมเล่าเป๊ะเลย เธอนั้นถูกฆ่าขข่มขืนแล้วนำศพมาทิ้งไว้ที่ป่าช้านั้นแหละ หลังจากได้รับรู้เรื่องราวของเธอแล้ว​ ผมรู้สึกเสียใจมาก​ แล้วก็ได้แวะไปทำบุญ​ ไปให้เธอตายโหงตายโหงตายโหง