น้ามาบอกลา !!

สวัสดีครับวันนี้ผมมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังอีกแล้ว เรามาเริ่มกันเลยนะครับ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับตัวผมเองเลยช่วงนี้เจออะไรแบบนี้บ่อยมากครับ มีน้าคนนึงแกชื่อ น้าพง โดยผมใช้นามสมมุตินะครับ น้าแกก็เป็นช่างตัดผมในหมู่บ้านข้างๆ ตอนเด็กๆจนถึงช่วงมอต้นจะไปตัดกับแกบ่อยๆ น้าพงแกเป็นคนอัธยาศัยดี จนกระทั่งเมียแกหนีไปมีแฟนใหม่ แกก็เอาแต่กินเหล้าและกินหนักมาก เหตุการณ์ที่ผมเจอคือ วันเสาร์-วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมออกไปทำงานกับพ่อตามปกติ และเส้นทางที่ใช้ก็ต้องผ่านหน้าบ้านแกเป็นประจำอยู่แล้ว วันนั้นผมก็ขับรถผ่านหน้าบ้านน้าพง ผมก็เห็นน้าแกเปิดร้านของแกตามปกติ แต่สิ่งที่ผิดปกติก็คือ พ่อของผมครับ โดนปกติแล้วพ่อกับน้าพงรู้จักกัน เวลาขับรถผ่านหน้าบ้านเจอหน้ากันพ่อก็จะบีบแตรทักทายตลอด แต่วันนี้ไม่ พ่อผมขับรถผ่านเฉย แล้วผมก็มองไปที่น้าพง ก็ยกมือสวัสดีแก แกก็ยิ้มรับตามปกติ แต่ก็ยังเอะใจว่าทำไมพ่อไม่บีบแตรทักแกเหมือนทุกๆครั้ง แล้วก็เป็นแบบนี้อยู่ทั้งวันเสาร์-วันอาทิตย์ จนถึงเมื่อตอนเย็นผมมารู้ข่าวว่าน้าพงแกเสียแล้ว ผมก็เลยถามพ่อว่าแกเสียไปเมื่อไหร่ ? พ่อก็บอกว่า ตอนบ่ายๆ แต่แกไปนอนอยู่โรงบาล ใช่เครื่องช่วยหายใจตั้งแต่2-3อาทิตย์ก่อนแล้ว ผมสตั้นไปพักนึงเลยตอนนั้น แล้วพูดกับตัวเองในใจว่า แล้วเมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา กูยกมือไหว้ใครว่ะแล้วใครยื่นยิ้มรับไหว้กู !! เรื่องก็มีเท่านี้ล่ะครับอาจจะไม่น่ากลัวยังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ แต่ถ้าใครไม่เจอกับตัวก็คงไม่รู้หรอก ไว้มีเรื่องราวอะไรสนุกๆดีจะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับน้ามาลาน้ามาลาน้ามาลา