ผีขี้เล่น !

ผีขี้เล่น

"ขวัญอ่อน" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากศูนย์การค้าย่านปทุมวัน

ดิฉันมีแผงขายของอยู่ในห้างแถวปทุมวันนี่เอง สินค้าก็เป็นพวกบูติก เครื่องประดับเล็กๆ น้อยๆ สำหรับผู้หญิง แผงที่ติดๆ กับดิฉันมักขายสินค้าอย่างเดียว จึงเป็นชุมทางของพวกวัยรุ่นผู้หญิงค่ะ

ลูกค้ามักจะคับคั่งแทบทั้งวัน โดยเฉพาะตอนเย็นๆ มีทั้งนักเรียนนักศึกษามาเดินดูของกันขวักไขว่ ทั้งมาเป็นกลุ่มและมาคนเดียว หลายๆ คนไม่ได้แต่งชุดเรียนแต่วิ่งตามแฟชั่นเกาหลีและญี่ปุ่น คนไหนร่างเล็กบางผิวขาวก็แต่งขึ้นจนแทบดูไม่ออกก็มี

จะมีข้อเสียก็คือเด็กวัยรุ่นพวกหลังนี่ชอบแต่งตัวน่าหวาดเสียว โชว์อกโชว์ขา บางคนใจถึงกล้าโชว์สะดือก็มีค่ะ ได้ยินเขาแซวกันว่า "จูบู้ๆ" โชคดีที่ตัวเองไม่มีลูกสาว...แต่ลูกชายวัยรุ่นสมัยนี้ก็น่าเป็นห่วงเอาการเหมือนกัน!

คบเพื่อนเกเรจนไม่เป็นอันร่ำอันเรียน ริอ่านสูบบุหรี่ ดื่มเหล้า ติดยา บางคนเล่าว่าเพื่อนยุให้ลอง ตอนแรกก็นึกว่าไม่เป็นไร จะเลิกเมื่อไหร่ก็ได้...กว่าจะรู้ตัวก็อาการหนัก เสียผู้เสียคนไปอย่างน่าเสียดาย

เด็กหลายคนอ้างว่าข้างนอกอากาศร้อน เลยหลบมารับไอเย็นในห้าง แต่เห็นเสื้อผ้ากับของประดับสวยๆ ก็อดซื้อไม่ได้...พ่อแม่ร่ำรวยก็แล้วไป แต่ลูกคนจนที่ตามแห่ไปกับเพื่อนนี่ช่างไม่นึกเห็นใจพ่อแม่เสียเลยที่ต้องทำงานงกๆ กว่าจะหาเงินมาได้แต่ละบาทน่ะ

เด็กหลายคนก็คิดสั้น หาเงินทางลัดค่ะ!

พูดตรงๆ ก็คือขายตัวเพื่อหาเงินมาเที่ยวเตร่ เสพยา ซื้อรองเท้า กระเป๋าถือกับเครื่องสำอางแพงๆ ตามอย่างเพื่อนฝูงที่เขาขอเงินพ่อแม่บ้าง ชักชวนกันขายตัวบ้าง

เด็กสาวนี้มักขาวสวย รูปร่างดี หน้าตาใสปิ๊ง เห็นแล้วก็ใจหาย...แทบเชื่อไม่ลงว่า เธอจะกล้าทอดกายให้กับชายแปลกหน้า ด้วยค่าตัวตั้งแต่ 1,500-3,000 บาท

มีทั้งไปอ่อยเหยื่อตามห้างและสถานบันเทิง เช่น ย่านอาร์ซีเอกับแถวถนนรัชดาฯ ถ้าเป็นตามห้างก็คือทำเป็นนั่งพักคอยเพื่อน หรือไม่ก็เข้าร้านไอศกรีมแล้วนั่งแช่นานๆ จนกว่าจะมีคนที่รู้แกวหรือเคยเที่ยวเข้ามาทาบ ตกลงกันได้ก็เกี่ยวก้อยออกไปโรงแรม

ลูกค้าดิฉันก็มีอยู่ 2-3 คนที่คุ้นหน้ากันดี และรู้ว่าเธอชอบหาลำไพ่ด้วยวิธีนี้

อ๋อ...ไม่ต้องมีใครบอกหรอกค่ะ ดูจากภายนอกก็รู้แล้ว เพราะเธอจะแต่งตัวโป๊มากๆ โชว์อกโชว์ขาอ่อนและโชว์สะดือ ทำหน้าตาท่าทางแอ๊บแบ๊ว เพื่อล่อตาล่อใจพวกหัวงูให้รู้สึกเกิดความต้องการทางเพศขึ้นมา

สิ่งที่บอกยี่ห้ออีกอย่างก็คือ พวกเธอจะสะพายกระเป๋ามีรูปลิงที่เรียกว่า "คีปลิ้ง" ติดกระเป๋า 2 ตัว ขณะที่เด็กสาวทั่วๆ ไปจะติดเพียงตัวเดียวเท่านั้น!

"ตูน" คือลูกค้าคนหนึ่งที่โชว์คีปลิ้งคู่เป็นประจำ

ที่ดิฉันรู้ชื่อเพราะเธอชอบเรียกตัวเองว่าตูนยังงั้น ตูนยังงี้...หน้าตาใสซื่อยังดูมีเลือดฝาด เปล่งปลั่งเหมือนกุหลาบแรกแย้มหรือสาวบริสุทธิ์...ทนไม่ไหวต้องเปรยกับเพื่อนข้างๆ แผงในทำนองว่าไม่อยากเชื่อ! แต่เพื่อนหัวเราะบอกว่า...วันก่อนฉันยังเห็นแม่การ์ตูนนี่คล้องแขนไปกับป๋าแก่ยิ่งกว่าพ่อซะอีกแน่ะ!

ตูนเป็นเด็กน่ารัก ขี้เล่น บางทีดิฉันนั่งเพลินๆ ก็แอบมาจ๊ะเอ๋ บางทีกำลังคุยกันดีๆ เผลอแป๊บเดียวก็หายไปแล้ว พอมองหาก็โผล่มาร้องแว่! จนใจคอหายหมดเลยค่ะ

วันเกิดเหตุ เด็กนักเรียนสาวๆ กลุ่มใหญ่เข้ามามุงดูเครื่องประดับหน้าแผง ส่งเสียงกิ๊วก๊าวไปหมด...ดิฉันเหลือบไปเห็นตูนเดินมาแวะอยู่หลังกลุ่มนั้น พอยิ้มให้เธอก็ยกมือบ๊ายบาย แล้วเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เด็กกลุ่มนั้นซื้อของคนละชิ้นสองชิ้น ดิฉันรับเงินมาใส่กระเป๋าคาดเอวแล้วนั่งพัก จู่ๆ ก็เห็นตูนยืนอยู่หน้าแผง...รวดเร็วเหมือนฟ้าแลบจนดิฉันใจหาย มองดูหน้าแล้วต้องอ้าปากค้าง...ใบหน้าที่เคยเปล่งปลั่งสดใสกลับขาวซีด ดูเศร้าสลดหมดราศีเป็นคนละคน

คุณพระช่วย! ที่ชายผมด้านขมับขวามีเลือดสดๆ ซึมออกมาเห็นชัด ตูนยิ้มนิดๆ ยกมือบอบบางขึ้นแตะขมับตรงนั้นแล้วทำห่อปาก นิ่วหน้า...ยกมือบ๊ายบาย ก่อนจะเดินหายลับไปโดยไม่พูดไม่จาแม้แต่คำเดียว!

ดิฉันนั่งขนลุกซ่า หน้าชาเห่อ เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวบอกไม่ถูก แผ่นหลังเย็นวาบๆ เหมือนถูกนาบด้วยก้อนน้ำแข็ง...ไม่ช้าก็มีเสียงเล่าต่อๆ กันมาว่าเด็กผู้หญิงข้ามถนนมาที่ห้าง โดนรถชนตายเพราะไม่ใช้สะพานลอย

ตูนนั่นเอง! ตายแล้ววิญญาณยังมาล้อหลอนเหมือนตอนเป็นๆ หรือเธอจะมากล่าวคำอำลาก็ไม่ทราบ แต่ที่แน่ๆ คือขนหัวลุกค่ะ!