ราคาเกลือเข้าขั้นวิกฤต!! จะทำอย่างไรเมื่อชาวนาเกลือ จะเลิกทำนาเกลือ

การเกษตรกรรม นอกเสียจากการประกันราคาข้าวกับผลิต ผลทางการเกษตร ทั้งข้าว อ้อย ข้าวโพด มันสัปหลัง และพืชไร่อื่นๆนั้น เกลือ ก็ถือเป็นผลผลิตหนึ่งที่ไม่ได้มีเมล็ด ใส่ปุ๋ยหรือ รดน้ำ แต่ก็เป็นผลผลิตหนึ่งที่ต้องใช้ปัจจัยในการผลิตไม่ต่างจากพืชไร่อื่นๆเช่นกัน

.

" เกลือ" นับว่าเป็นสินค้าที่อยู่คู่กับประวัติศาสตร์โลก ในฐานะเครื่องปรุงที่ให้รสชาติ พื้นฐานของการรับรู้ลิ้นของมนุษย์ อย่างรสชาติ "เค็ม" ความเค็มจากเกลือมีประโยชน์ในหลายๆด้าน อาทิเช่นด้านการถนอมอาหาร การคงสภาพของอาหารจากของแข็งเป็นของเหลว หรือทำให้อาหารเซ็ทตัวเช่นกระบวนการการทำเต้าหู้ 

.

ในอดีต เมื่อ 2,100 ปีก่อน ในประเทศจีนเกลือประดุจดั่งทองคำที่ จักรพรรดิ์มีไว้ครอบครอง เกลือจัดเป็นสิ่งของที่มีมูลค่าประดุจทองคำ เพราะอาหารทุกอย่าง มีส่วนประกอบของเกลือทั้งหมดทั้งสิ้น จนฮ่องเต้ ต้องมีการใช้เกลือในการจ่ายภาษีควบคู่กับเงินตราต่างๆด้วย

.

ไม่ใช่แค่จีน แต่อารยธรรมโลกในอดีต เกลือถือเป็นพื้นฐานของการทำอาหารในหลายวัฒนธรรม ทั้ง อียิปโบราณ แอฟริกา และในยุโรป รวมทั้งเอเชีย เรียกได้ว่าอยู่ในวัฒนธรรมทั่วโลก 

.

เพราะเกลือในแต่ละท้องที่ ย่อมมีความแตกต่างทางกายภาพ สีและสรรพคุณ เนื่องจากแหล่งที่พบและสภาพภูมิประเทศส่งผลให้แร่ธาตุในเกลือมีเอกลักษณ์ และสีที่หลากหลาย เช่นเกลือ หิมารยัน ของปากีสถานที่ถือว่าเป็นเกลือที่ได้รับความนิยมเพราะอุดมไปด้วยแร่ธาตุที่จัดเป็นวัตถุดิบเพื่อสุขภาพ 

.

สำหรับประเทศไทย "เกลือ" จัดเป็นวัตถุดิบหลักของการทุกประเภท อย่างน้อยต้องมีส่วนผสมของเกลือในฐานะวัตถุตัดรสอาหาร กับ วัตถุถนอมอาหาร ให้อยู่ได้นาน และใช้ในการอุตสาหกรรมหลายประเภท 

.

ในส่วนของราคาเกลือ เราจะทราบกันดีว่า ราคาต่อถุง ไม่กี่สิบบาทแต่หารู้ไม่ว่าการผลิตเกลือสมุทร ไม่ใช่เรื่องที่ง่าย และเป็นเรื่องที่ซับซ้อนอีกด้วย 

.

เกลือนิยมทำในจังหวัดที่ติดทะเล เช่นจังหวัดสมุทรสงคราม แต่ที่ใหญ่ที่สุดคือจังหวัดเพชรบุรีเกลือที่ดีคือ เกลือที่ทำโดยใช้วิธีการทำแบบดั้งเดิม คือการวิดน้ำเข้านาเกลือ แล้วปล่อยให้น้ำระเหยออกตกตะกอนกลายเป็นดอกเกลือและเกลือ ที่ต้องใช้เวลาและความอดทนอีกทั้งการทำนาเกลือ

ทางด้านพรรคชาติไทยพัฒนา โดยบ้านใหญ่เมืองเพชรบุรี อย่าง ดร.ยุทธพล อังกินันท์ ได้เล็งเห็นความสำคัญของเกษตรกรนาเกลือสมุทร จึงผลักดันนโยบายประกันราคาเกลือแก่เกษตรกรนาเกลือ ที่แม้จะเป็นส่วนน้อยในประเทศ แต่เกลือสมุทรก็ถือว่าเป็นวัตถุดิบสำคัญในการป้อนสู่ในภาคอุสาหกรรมทั้ง อุสากกรรมอาหารและอุตสาหกรรมอื่นๆ 

.

ทั้งนี้การทำนาเกลือ เป็นอาชีพที่ทำมาตั้งแต่บรรพบุรุษที่ต้องมีการรักษาการทำนาเกลือแบบเดิมแบะต้องทำไปตลอดเพราะพื้นที่ดินรอบนาเกลือ จะปลูกพืชชนิดอื่นไม่ได้ เพราะเดินกลายสภาพเป็นดินเค็ม ทำให้ต้องเป็นอาชีพหลักและถ้าราคาเกลือตกเกษตรกรเหล่าก็เดือดร้อนอย่างมากเรื่องรายได้จากการทำนาเกลือ 

.

ท้ายสุดนี้เกลือ ไม่ใช่แค่วัตถุให้ความเค็ม แต่คือวัตถุที่ให้ชีวิตของชาวนาเกลือได้อยู่ดีกินดี และนโยบายประกันราคาเกลืออาจเป็นนโยบายแรกๆที่เล็งเห็นความสำคัญของเกลือที่ในอดีตนับว่าเป็นทองคำของชาวนาเกลือเมืองเพชรบุรีอีกด้วย