“หมูเถื่อน” ทำลายชาติ “ยาพิษ” ทำร้ายคนไทย และเกษตรกรผู้เลี้ยงทั่วประเทศ

ปัญหา "หมูเถื่อน" ถูกลักลอบนำเข้าประเทศไทยอย่างต่อเนื่อง แต่ในช่วง 2 - 3 อาทิตย์ที่ผ่านมา ปัญหาได้รับความสนใจ และความมุ่งมั่นของทั้งกรมปศุสัตว์ กรมศุลกากร และกองบังคับการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค (บก.ปคบ.) เร่งกวดขัน และเข้าตรวจสอบห้องเย็นในหลายพื้นที่ หลายจังหวัด 

"หมูเถื่อน" ถูกลักลอบนำเข้าจากต่างประเทศโดยไม่มีเอกสารนำเข้า และเอกสารตรวจโรค ซึ่ง ถือเป็นภัยร้ายแรงที่กำลังทำลายประเทศในการฟื้นฟูการผลิตและการเลี้ยงหมูไทย หลังจากที่ตลาดเนื้อหมูในประเทศกำลังกลับเข้าสู่ภาวะปกติ หลังจากเจอผลกระทบจากโรคระบาดอหิวาต์แอฟริกาในสุกร (African Swine Fever: ASF) ในชนิดสัตว์สุกรและหมูป่า หลังจากที่ประเทศประกาศไม่พบการระบาดของโรค ASF แล้วกว่า 50 วัน จึงต้องเร่งจัดการหมูเถื่อน เพื่อป้องกันความเสียหายจากโรคระบาดซ้ำซากอีกด้วย

แต่ในวันนี้ "ความมักง่าย" ของบุคลล หรือกลุ่มคนบางกลุ่มที่กำลัง "กอบโกย" เงินเข้ากระเป๋าตัวเองอย่างสบายๆ และกำลังโยน "ความเสี่ยง" ให้กับผู้บริโภคคนไทย

เนื่องจาก "หมูเถื่อน" หรือหมูที่ถูกลักลอบนำเข้ามานั้น โดยการแจ้งแสดงเป็นสินค้าชนิดอื่น เช่น อาหารทะเล และรอดพ้นการสุ่มตรวจสอบจากกรมศุลกากร จนออกไปสู่ท้องตลาด และถึงมือผู้บริโภคในทีสุด แต่หารู้ไม่ว่า หมูดังกล่าวนั้นไม่ผ่านการตรวจโรค และมีโอกาสปนเปื้อนด้วยสารเร่งเนื้อแดง และโรคระบาดต่างๆ 

เพราะถ้าหากปล่อยปละละเลยให้มีการลักลอบนำเข้าได้ ผู้เลี้ยงหมูคนไทยก็จะไม่กล้ากลับมาลงทุนเลี้ยงอย่างแน่นอน เพราะเกรงว่า จะขาดทุน ที่สำคัญ เนื้อหมูเถื่อนเหล่านี้อาจมีเชื้อ ASF หรือโรคระบาดอื่นๆ ปนเปื้อนมาด้วย ถือเป็นความสี่ยงกับผู้เลี้ยงหมูไทย

มักจะเกิดคำถามว่า ทำไมหมูต่างประเทศถึงราคาถูกกว่าหมูในประเทศ ???

หากมองย้อนไปมองในอุตสาหกรรมการเลี้ยงหมูทั่วโลกจากข้อมูลของสมาคมผู้เลี้ยงสุกรแห่งชาติ ปี 2564 พบว่า ผู้ผลิตหมูรายใหญ่ของโลก คือ
1. จีน มีปริมาณการผลิต 46.00 ล้านตัน
2. สหภาพยุโรป มีปริมาณการผลิต 23.68 ล้านตัน
3. สหรัฐอเมริกา มีปริมาณการผลิต 12.56 ล้านตัน
4. บราซิล มีปริมาณการผลิต 4.33 ล้านตัน

ส่วนผู้ส่งออกหมูรายใหญ่ของโลก คือ สหภาพยุโรป สหรัฐอเมริกา แคนาดา และบราซิล (สำหรับประเทศจึนเน้นผลิตไว้บริโภคภายในประเทศเป็นหลัก)

สำหรับประเทศที่การนำเข้าหมูรายใหญ่ของโลก คือ จีน ญี่ปุ่น เม็กซิโก และเกาหลีใต้

สำหรับประเทศไทย เน้นผลิตหมูเพื่อบริโภคภายในประเทศเป็นหลัก ทั้งเนื้อหมูสด และเนื้อหมูแปรรูป ส่วนการส่งออกมีปริมาณน้อยมาก

ที่สำคัญ "หมูเถื่อน" เป็นอันตรายมิใช่กับเกษตรกรผู้เลี้ยงเท่านั้น แต่ยังเป็นอันตรายต่อผู้บริโภคด้วย เนื่องจาก ชิ้นส่วนหมูที่ถูกลักลอบนำเข้ามานั้น มีโอกาสที่จะปนเปื้อนด้วยสารเร่งเนื้อแดง เพราะหมูเถื่อนเหล่านี้ มักจะเป็นชิ้นส่วนหมูที่คนอเมริกา และคนยุโรปไม่กินกัน เช่น ขา หัว และเครื่องใน ทำให้การลักลอบนำเข้ามาขายในประเทศไทยจึงเป็นการสร้างโอกาส และมูลค่าให้กับขยะเหลือทิ้งของประเทศต้นทาง ที่ต้องการระบายออกชิ้นส่วนหมูที่คนในประเทศต้นทางไม่กินกัน ทำให้ชิ้นส่วนหมูเหล่านี้จึงอาจจะมี "สารแรคโตพามีน" หรือ "สารเร่งเนื้อแดง" ที่เป็นสารอันตรายที่กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ประกาศ “ห้ามใช้สารเร่งเนื้อแดงในการเลี้ยงหมูอย่างเด็ดขาด” ผู้ใดลักลอบใช้ถือว่าผิดกฎหมายมีโทษหนักทั้งจำทั้งปรับ ซึ่งเป็นไปตามประกาศกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ พ.ศ. 2545 จนกระทั่งมีการปรับปรุงประกาศฯ เมื่อ พ.ศ. 2559 เรื่องกำหนดวัตถุดิบที่ห้ามใช้เป็นส่วนผสมในอาหารสัตว์ รวมถึงประกาศกระทรวงสาธารณสุข พ.ศ. 2546 ด้วย หากนําเข้า ส่งออก หรือนําผ่านราชอาณาจักรไทย หากไม่ปฏิบัติตามมีโทษจำคุกไม่เกิน 2 ปี ปรับไม่เกิน 200,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ 

ในปัจจุบัน "หมูเถื่อน" ถือได้ว่าเป็นภัยใกล้ต้วคนไทยมากๆ เนื่องจากเป็นอันตรายทั้งต่อผู้บริโภค ผู้เลี้ยง และอุตสาหกรรมโดยรวม ซึ่งผู้บริโภคที่ซื้อเนื้อหมู หรือชิ้นส่วนหมูที่มีสารเร่งเนื้อแดงตกค้างไปรับประทาน อาจก่อให้เกิดอันตราย อาทิ อาการหัวใจเต้นผิดปกติ คลื่นไส้ อาเจียน และจะแสดงอาการอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะกับกลุ่มสตรีมีครรภ์ ผู้ป่วยโรคหัวใจ โรคความดันโลหิตสูง โรคเบาหวาน โรคไฮเปอร์ไทรอยด์ และโอกาสเสี่ยงเป็นโรคมะเร็งอีกด้วย

ซึ่งในสถานการณ์เงินเฟ้อสูง และสภาพเศรษฐกิจของประเทศ ผู้บริโภคส่วนใหญ่จึงมักจะเลือกซื้อของถูก เพื่อประหยัดรายจ่าย แต่กลับกลายเป็นช่องทางแสวงหาโอกาสทำกำไรของพวกกลุ่มมิจฉาชีพแอบนำเข้า "หมูเถื่อน" ที่มีต้นทุนในการผลิตต่ำ ราคาถูก และไม่ผ่านการตรวจสอบนำเข้าและตรวจโรคเข้ามาแอบขายผ่านทางช่องทางออนไลน์ต่างๆ

แต่หารู้ไม่ว่า "หมูเถื่อน" ราคาถูก กลับกำลังสร้างปัญหาใหญ่ให้กับทั้งเกษตรกรผู้เลี้ยงหมูในประเทศ และอุตสาหกรรมเลี้ยงหมูไทยที่ต้องเสี่ยงกับโรค ASF อีกครั้ง และยังรวมไปถึงผู้บริโภคคนไทย ที่ต้องเสี่ยงกับสารเร่งเนื้อแดง ซึ่งเป็นสารก่อมะเร็งชั้นดีอีกด้วย

"ราคาถูก" แต่อาจไม่คุ้มค่ากับความเสี่ยงที่จะได้รับโรคสะสมในอนาคต

ดังนั้น การพยายามผลักดันในการนำเข้าเนื้อหมูจากต่างประเทศให้ถูกกฏหมาย (ที่มีสารเร่งเนื้อแดง) มาหลายปี เริ่มถูกนำกลับมาพูดถึงกันอีกครั้งว่า ประเทศไทยถึงเวลาแล้วหรือยังที่ควรจะนำเข้าเนื้อหมูเหล่านั้นหรือไม่ เพื่อลดปัญหาราคาเนื้อหมูราคาสูงในประเทศ แต่การนำเข้าก็อาจจะต้องแลกมาด้วยอุตสาหกรรมการเลี้ยงหมูในประเทศ และผู้บริโภคที่จะต้องมารับผลกรรมในครั้งนี้ ก็เป็นได้ ?

ขอเป็นกำลังใจให้กรมปศุสัตว์ กรมศุลกากร และผู้ที่เกี่ยวข้องทุกกรมกอง เร่งตรวจสอบ และจับกุมผู้กระทำความผิดอย่างจริงจัง เพราะทุกวันนี้ การซื้อ-ขายหมูกล่องผ่านช่องทางออนไลน์ และสื่อโซเซียลมีเดียต่างๆ แบบไม่เกรงกลัวกฎหมาย เพื่อขยายผลไปถึงตัวผู้นำเข้าที่เป็นต้นตอปัญหา "หมูเถื่อน" ของประเทศไทย และดำเนินการกวาดล้างหมูเถื่อนให้สิ้นซาก เพื่อที่จะให้ผู้บริโภคคนไทยได้กินหมูที่ปลอดภัย ปลอดโรค 

และในฐานะ “พลเมืองดีของประเทศ” ผมขอฝากคนไทยทุกคนให้ช่วยกันเป็นหูเป็นตา เพื่อปกป้องคนไทยด้วยกัน โดยสามารถแจ้งเบาะแส หรือข้อมูลเพิ่มเติม เพื่อทำลายแหล่งนำเข้าหมูเถื่อน ได้ที่แอปพลิเคชัน DLD 4.0 หรือ สายด่วนกรมปศุสัตว์ 063-225 -6888 ได้ตลอดเวลา 24 ชั่วโมง