หนุ่มโรงงาน โพสต์เศร้า คืนสุดท้ายที่จะใช้ชีวิตลูกจ้าง
เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวของหนุ่มโรงงานที่ผู้คนต่างให้ความสนใจอย่างมาก โดยเมื่อวันที่ 7 มกราคม เพจหนุ่มสาวโรงงานได้โพสต์ข้อความระบุว่า “คืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่ผมจะใช้ชีวิตในโรงงานแห่งนี้ เหนื่อยมากครับกับการหาเส้นทางชีวิตของตัวเองมาหลายปี
อดทนกับแรงกดดันต่างๆนาๆมาหลายปี ลองผิดลองถูกมาก็เยอะ เก็บเงินลงทุนกับอะไรหลายๆอย่างมาก็เยอะแต่ล้มเหลวหมด กว่าจะลุกขึ้นมาลงทุนได้แต่ละทีก็ต้องใช้เวลานานเหมือนกัน
จนบางครั้งต้องก้มหน้าก้มตาทำงานไปร้องให้ไปเพราะสงสารตัวเองแต่ชีวิตคนเรา ยิ่งล้มมากเท่าไหร่ ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น ยิ่งลองผิดลองถูกมามากเท่าไหร่ ยิ่งเห็นพรสวรรค์ตัวเองมากขึ้นเท่านั้น
ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตลูกจ้าง ขอบคุณเพื่อนร่วมงาน ขอบคุณหัวหน้างานทุกคน ในวันที่ผมไม่เหลือใคร พวกคุณยังคอยช่วยกันพยายามดึงสติผมกลับมาได้ทุกครั้ง ขอบคุณความจริงใจที่ทุกคนคอยดูแลผมเสมอมา
ผมตัวคนเดียวมาตั้งแต่เกิด กว่าจะเข้าโรงงานนี้ได้ต้องไปรับจ้างล้างจานในร้านหมูกระทะ เพื่อหาเงินส่งตัวเองเรียนให้จบ กศน. ม.3 เพราะครอบครัวผมจนมาก เลยไม่มีใครส่งเรียนให้จบ ป.6 แต่กว่าจะเข้าโรงงานนี้ได้มันไม่ได้ง่ายเหมือนที่ผมคิดไว้เลย จบทหารมาเอาใบผ่านศึกกับวุฒ กศน.ไปสมัคร

ครั้งแรก เพื่อนที่ไปสมัครด้วยกันถูกเรียกไปหมด ยกเว้นผมคนเดียวที่ไม่ถูกเรียก
เดือนที่ 2 ผมกลับไปสมัครใหม่ เขาก็ไม่เรียก
เดือนที่ 3 ผมไปสมัครอีก เขาก็ไม่เรียก ผมถึงได้รู้ว่าวุฒ กศน. เขาเอาไว้ท้ายๆ
เดือนที่ 4 ผมไปสมัครอีก เขาก็ไม่เรียกเหมือนเดิม
เดือนที่ 5 ผมไปอีก ผมไปจนเขายอมรับผมเข้าทำงาน เหตุผลไม่มีอะไรมาก เพราะชีวิตผมเคยยอมแพ้อะไรมาทั้งชีวิตแล้ว เลยบอกตัวเองว่าจะไม่ยอมแพ้อีกต่อไปแล้ว
ชีวิตหลังจากนี้ เพื่อนๆพี่ๆไม่ต้องกลัวว่าผมจะออกไปเตะฝุ่นนะครับ เพราะผมพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วว่าผมสร้างเส้นทางของผมได้แล้ว หลายปีที่ผ่านมาต้องทนอดหลับอดนอน ได้นอนแค่วันละ 5 ชั่วโมง ต้องตื่นตี 4 ทอดหมูนึ่งข้าวเหนียว ส่งหมูก่อนเข้างานเลิกงานมาต้องส่งหมูต่อ
จนบางวันถึงขั้นหน้ามืดเข้าโรงบาล สู้ชีวิตจนมีลูกน้อง สู้ชีวิตจนมีร้านเป็นของตัวเอง สู้ชีวิตจนมีแบรนด์เป็นของตัวเอง สู้ชีวิตจนทำให้คนที่ผมรักเข้าใจแล้วว่านี่คือสิ่งที่ผมหาเลี้ยงพวกเขาได้
ความฝันของผมไม่ได้มีอะไรมากมาย ขอแค่ออกมาทำงานเก็บเงินแล้วสร้างกิจการเป็นของตัวเอง เพื่อกลับไปดูแลคนที่ผมรัก ครอบครัวที่ผมรัก ชีวิตหลังจากนี้ต่อให้ผิดพลาดล้มเหลวผมก็ไม่สนใจมันแล้ว เพราะที่ผ่านมาผมก็ชินกับมันแล้วครับ
ขอบคุณโตโยต้าเกตุเวย์ ที่ยอมรับผมเข้าทำงาน ขอบคุณหัวหน้างานทุกท่านที่คอยเตือนสติผม ขอบคุณทีมงาน SM GBL ที่คอยให้กำลังใจผมเสมอมา และสุดท้ายขอบคุณผู้มีพระคุณทุกคนที่อยู่ในอำเภอแปลงยาว ที่เคยให้ข้าวให้น้ำ ให้ที่พักอาศัย

ให้กำลังใจผมมาโดยตลอด บุญคุณนี้ผมจะไม่มีวันลืม เมื่อถึงวันที่ผมเป็นใหญ่เป็นโตเมื่อไหร่ ผมจะกลับมาดึงทุกคนขึ้นไปยืนอยู่ข้างผมทุกคน โดดเดี่ยวมานานแล้วชีวิตนี้ ขอเป็นผู้นำคนบ้าง นำทางคนที่ศรัทธาในเส้นทางของเรา…. กราบขอบพระคุณทุกท่านครับ ลาก่อนชีวิตลูกจ้าง”












