เเม่เหนื่อยใจ ไม่พอใจผลการเรียนลูก

ปัญหาเรื่องการเรียน สะท้อนมาถึงปัญหาในครอบครัว ซึ่งสังคมเมืองไทย เเน่นอนว่า ผู้ปกครองส่วนใหญ่ มักจะให้ความสำคัญกับผลการเรียน เกรดของลูกๆเป็นอย่างมาก จะต้องเเข่งขันให้ได้เกรดเฉลี่ยเยอะๆ เป็นตัวชี้วัดสำคัญในเรื่องการเรียนเก่งของลูกๆ ซึ่งในกรณีที่จะนำเสนอต่อไปนี้ คุณเเม่ท่านหนึ่งได้มีปัญหาทุกข์ใจ เรื่องผลการเรียนของลูกสาว ที่ได้น้อยกว่าเพื่อนๆ จนมาเเชทปรึกษาหาเเนวทาง เเละทางออก สำหรับเรื่องราวดังกล่าว ดังต่อไปนี้ จนเกิดกระเเสวิพากษ์วิจารณ์ในโลกออนไลน์ตามมาอย่างมากมาย

เหนื่อยใจค่ะ ลูกจะขึ้นม.5 เเล้ว เเต่ไม่เอาไหนเรื่องเรียนเลย ลูกคนอื่นเกรด 3.5ขึ้นกันหมด เเต่ลูกเราได้ 3.25 ได้มากกว่าเทมอเเรกนิดนึง ตอนนั้นได้ 3.00 เอง กังวลมากๆ ว่าจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ ส่งเรียนพิเศษก็เเล้ว ตามงานเค้าก็เเล้ว ยังได้เท่านี้ เลยบอกว่า ถ้าปิดเทมอนี้ ต้องอ่านหนังสือนะ ไม่งั้นจะตัดอินเทอร์เน็ต สรุปคือนางไม่สนใจคำพูดของเราเลย วันๆเอาเเต่ดูซีรีส์ การ์ตูน หนังสือไม่อ่าน เลยคิดอยู่ว่าจะตัดเน็ตจริงๆ ไปเลย อยากลองดัดนิสัยลูกสักหน่อย เเอดว่า ถ้าเราทำงี้จริง มันจะเกินเรื่องไปไหมคะ

ด้านความคิดเห็น คอมเม้นต์ของผู้คนในโลกออนไลน์เกี่ยวกับกรณีดังกล่าว ก็ได้มีอย่างมากมาย เรื่องของผลการเรียนนั้น อาจจะไม่ใช่ตัดชี้วัดที่สำคัญที่สุด ที่ลูกได้เกรดขนาดนั้น ก็ถือว่าเยอะเเล้วถ้าดูเคสนี้แล้ว ควรตัดเน็ตแม่ก่อนเลยครับ ตามด้วยดัดนิสัยแม่ด้วย ก็เป็นผลดีต่อลูก แต่ถ้าเกิดผมเป็นลูกผมจะไม่ค่อยอยากคุยกับแม่เท่าไหร่ เหมือนคุยแล้วรู้สึกว่าผู้ใหญ่ฝากความหวังความกดดันตลอดเวลา ก็ไม่อยากคุย

ลูกผมเกรด 2.1 เขาบอกโตขึ้นอยากเป็นหมอ…
ผมเลยแนะแนวว่าให้เริ่มจากการดูดวงสะเดาะเคราะห์ก่อน ค่อยเริ่มสักยันต์กับปลุกเสก พี่สาวเราเรียนเลขติด 0 ทุกปี พ่อก็พูดทุกปีบอกว่า เก่งแล้วลูก อย่างน้อยลูกก้อทำให้เพื่อนไม่ต้องสอบตก (มันสอบได้ที่โหล่ของห้อง) ทุกวันนี้สอบติดเป็นอัยการไปแล้ว เพราะบอกว่าจะทำความฝันพ่อให้เป็นจริง

หยุดเอาลูกคุณไปเปรียบกับคนอื่น เวลาคุณแก่เฒ่ามาลูกคนอื่นไม่ได้เลี้ยงคุณ เวลาตัวป่วยลูกคนอื่นก็ไม่ได้มาดูแลคุณ เวลาคุณตายลูกคนอื่นก็ไม่ได้มาเผาผีคุณ แล้วจะเอาลูกตัวไปเปรียบกับผู้อื่นทำไม คิดถึงใจลูกบ้าง ว่ามันกดดันขนาดไหน
เกรดไม่ใช่ตัวชี้วัดชีวิต พ่อแม่มีหน้าที่สนับสนุนในสิ่งที่ลูกเลือก ในสิ่งที่ลูกชอบ ในสิ่งที่ลูกเป็น ในสิ่งที่ลูกทำไม่ใช่บังคับให้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ หรืออยากเป็นซะเอง อย่าลืมว่าชีวิตลูกไม่ใช่ชีวิตคุณ

ลองตัดเน็ตไปเลยครับ
แล้วน้องจะตะบะแตกไปเอง
ออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ่อยขี้น ติดเพื่อน ไม่แน่ อาจจะกลับมาพร้อมหลานเลยก็ได้
อันนั้นคงแย่ แต่อาจจะไม่แย่เท่าน้องคิดว่าแม่ไม่รัก คิดมาก คืบคลานกลายเป็นโรคซึมเศร้า คัตเตอร์กรีดแขนตัวเอง เสียชีวิต

ตอนนั้นป. 6 จำได้ 3.80 พ่อด่า ทำไม มีเกรด 3 โผลมาได้ไง ม. 1 เกรด 3.60 ได้ที่3 ด่าแบบไม่ตั้งใจเรียน อัดเรียน พิเศษ จนถึง4ทุ่มครึ่ง
จน จบ ม. 6 เกรด 3.21 เขาไม่เคยพอใจ ในการเรียนของเราเลย

จนเรียน มหาลัย เรียนหมอให้จนจบ แต่ยังสอบใบประกอบไม่ได้ เขาก็กดดัน เหมือนครอบครัวไม่เอาเราเลย เพราะไม่สามารถเป็นหมอเต็มรูปแบบให้เขา เครียด ร้องไห้ แทบทุกครั้ง จนตอนนี้ ทำงานด้วยตัวเอง อยากได้อะไรซื้อด้วยตัวเอง อยากทำอะไรทำ เพราะครอบครัวเขาปล่อย ปล่อยในที่นี้คือ เหมือนไม่ใช่คนในครอบครัว
ปล.พ่อเสียก่อนนางสอบติดค่ะ นางทำเพื่อพ่อ