สุดยอดคุณพ่อ เป็นดาวน์ซินโดรม แต่สามารถเลี้ยงลูก ส่งเรียนจนได้เป็นหมอ

"โรคดาวน์ซินโดรม" เป็นกลุ่มอาการผิดปกติที่ทำให้ผู้ป่วยมีเชาวน์ปัญญาต่ำ พูดช้า มีปัญหาในการใช้กล้ามเนื้อ และมีลักษณะภายนอกที่สังเกตได้อย่างชัดเจน กลุ่มอาการผิดปกติที่ทำให้ผู้ป่วยมีเชาวน์ปัญญาต่ำ พูดช้า มีปัญหาในการใช้กล้ามเนื้อ และมีลักษณะภายนอกที่สังเกตได้อย่างชัดเจน

แล้วถ้าพ่อหรือแม่ของเป็นโรคนี้ล่ะ เราจะได้รับการเลี้ยงดูและเติบโตขึ้นมาเป็นอย่างไร? 

หลายคนคงเคยพบเห็นเด็กๆ ที่มีอาการดาวน์ซินโดรมแต่ก็สามารถเติบโตขึ้นมาเป็นเด็กดีและได้รับความรักจากพ่อแม่และครอบครัวอย่างเต็มที่ ไม่แตกต่างจากเด็กคนอื่น แต่ในขณะเดียวกันพ่อแม่ที่เป็นดาวน์ซินโดรมนั้นพบเห็นได้ยาก แต่พวกเขาก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักไม่น้อยไปกว่าคนอื่นอย่างแน่นอน

สำหรับ Sadar Issa หนุ่มชาวซีเรียวัย 21 ปีคนนี้ เขาคือคนที่ได้รับประสบการณ์นั้นมาตั้งแต่ลืมตาดูโลก นั่นก็เพราะว่า Jad Issa พ่อแท้ๆ ของเขานั้นป่วยเป็นโรคดังกล่าวนั่นเอง

ทว่าชายหนุ่มก็ได้นำประสบการณ์ของตัวเองมาเล่าให้ทุกคนได้ฟัง เพื่อให้เข้าใจตรงกันว่าการที่มีพ่อป่วยเป็นโรคนี้นั้น มันไม่ได้เลวร้ายอะไรเลยจริงๆ

Sadar เล่าว่าพ่อของเขานั้น พยายามทุกวิถีทางเพื่อทำให้ลูกชายเติบโตขึ้นมาเหมือนกับเด็กทั่วๆ ไป ซึ่งนั่นหมายความว่า เขาจะต้องพยายามมากกว่าคุณพ่อคนอื่นๆ ในหลายๆ เรื่อง

และความพยายามของผู้เป็นพ่อ ก็ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งครอบครัวเป็นไปได้ด้วยดี เขาและลูกชายไม่เคยรู้สึกห่างเหินกันเลยแม้แต่น้อย

ตลอดระยะเวลากว่า 20 ปีที่ผ่านมา ผมได้รับทั้งความรัก ความสนุกสนาน ได้รู้จักความเรียบง่าย การถ่อมตัว และสามารถจัดการกับความรู้สึกในตอนที่เกิดความขัดแย้ง

Sadar รู้สึกมาตลอดว่าการที่พ่อป่วยเป็นดาวน์ซินโดรมนั้น มันทำให้เขาแสดงออกมาอย่างใสซื่อมากกว่าคนอื่นๆ และการแสดงออกเหล่านั้นเองที่ทำให้เขาในวัยเด็กสัมผัสได้ถึงความรักอันแสนอ่อนโยน

เขาไม่เคยรู้สึกว่าเขานั้นขาดความรัก ความอบอุ่น หรือไม่ได้รับการดูแล เพราะพ่อของเขานั้นทำทุกอย่างเพื่อให้เขามีความสุขไม่แตกต่างจากคุณพ่อคนอื่นเลย

ชายหนุ่มเล่าว่าผู้เป็นพ่อนั้นทำงานในโรงสีตั้งแต่เขาจำความได้ ซึ่งเป็นสถานที่ที่ตั้งอยู่ใกล้บ้าน และเขาก็มักจะคอยตามไปช่วยงานพ่ออยู่บ่อยๆ เขาพูดได้อย่างเต็มปากว่า นอกจากคุณพ่อของเขาจะเป็นคุณพ่อที่ทุ่มเท เสียสละ และรักเขามากแล้ว คุณพ่อยังเป็นที่รักของเพื่อน ครอบครัว และคนในชุมชนด้วยเช่นกัน

เมื่อไหร่ที่ไปช่วยงาน พ่อก็มักจะอวดลูกต่อหน้าคนอื่นๆ ว่า “นี่คือลูกชายของฉันเอง” ในขณะที่เพื่อนร่วมงานของเขาทุกคนก็ให้ความเคารพและปฏิบัติกับเขาไม่ต่างกับคนอื่นๆ

"เมื่อไหร่ที่ผมเห็นพ่อ ผมจะรู้สึกภูมิใจในตัวเขามากๆ เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมา เขาจะคอยสนับสนุนผมทุกครั้งที่ผมต้องการ"

คุณพ่อยังมักจะบอกคนอื่นด้วยความภูมิใจว่าลูกชายของเขากำลังจะได้เป็นหมอในไม่ช้า

ปัจจุบัน Sadar คือนักศึกษาชั้นปีที่ 3 คณะทันตแพทยศาสตร์ ซึ่งนั่นก็ทำให้ผู้เป็นพ่อมักจะบอกกับคนอื่นๆ อยู่ตลอดว่า “ลูกชายของผมเป็นหมอนะ” ด้วยสีหน้าแห่งความภาคภูมิใจ และในสายตาของลูกชาย สีหน้าของผู้เป็นพ่อ ณ เวลานั้นมันก็เหมือนจะสื่อออกมาเป็นคำพูดประมาณว่า…

"อย่างที่ทุกคนเห็น ผมเป็นดาวน์ซินโดรม แต่ผมก็สามารถเลี้ยงลูกชายคนนี้ด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมมี ทำให้เขาสามารถกลายเป็นหมอที่ช่วยเหลือผู้อื่น"

ความใสซื่อและความรักที่พ่อของเขาแสดงออกมาให้เห็นอยู่ตลอด ทำให้ Sadar ไม่เคยน้อยใจเลยที่ได้เกิดมาเป็นลูกของเขา เผลอๆ มันกลับยิ่งทำให้เขารู้สึกมีความสุขเสียด้วยซ้ำไป

"สำหรับผมแล้ว ถ้าผมเลือกได้ว่าจะเกิดเป็นลูกใคร ผมก็จะยังคงเลือกเกิดมาเป็นลูกของพ่อ และรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเขาพอๆ กับที่พ่อรู้สึกภูมิใจในตัวผมเลย"

Cr : SaraDee.