กินหมา! ความขัดแย้งระหว่าง คนรักหมา กับ คนกินหมา! ในเวียดนาม

การกินเนื่อสุนัขในเวียดนามมีตั้งแต่ระดับหมู่บ้าน เมืองจนถึงเมืองหลวง แต่เมื่อเทียบกับจำนวนประชากรทั้งประเทศแล้วคนกลุ่มนี้ก็มีจำนวนไม่มาก ซึ่งทำให้เกิดภาพที่ขั้ดแย้งกันอย่างสิ้นเชิงกับครอบครัวชาวเวียดนามทั่วไป ที่รักสุนัขและเลี้ยงสุนัขเป็นเพื่อนแท้

       การรับประทานเนื้อสุนัขเป็นวัฒธนธรรมการบริโภคที่ฝังรากแน่นอยู่ในสังคมของผู้คนในหลายประเทศย่านเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มานานแล้ว ตั้งแต่เกาะสุลาเวสี ในอินโดนีเซีย ไปจนถึงเอเชียตะวันออก คือ จีน กับเกาหลี และยังเป็นการยากเหมือนเดิม ที่จะชักชวนให้หยุดการกินที่ขัดต่อความรู้สึกของชาวโลกโดยทั่วไป ซึ่งในเวียดนามเองก็ไม่ต่างกัน

       ชาวคอมมิวนิสต์ในเวียดนาม ที่กินเนื้อหมามีตั้งแต่ในระดับหมู่บ้าน เมือง จนถึงในเมืองหลวง แต่เมื่อเทียบกับจำนวนประชากรทั้งประเทศ คนกลุ่มนี้มีจำนวนเพียงน้อยนิด ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวภาคกลาง กับภาคเหนือ และในช่วงไม่กี่ปีมานี้ สังคมตะวันตกได้เข้าไปมีอิทธิพลมากยิ่งขึ้น ชาวเวียดนามเหล่านั้นมีจำนวนไม่น้อยที่ตระหนักดีว่า สุนัขไม่เพียงแต่จะเป็นสัตว์เลี้ยงเท่านั้น หากยังเป็นเพื่อนของมนุษย์อีกด้วย จึงไม่ควรจะกลายเป็นอาหาร

       อย่างไรก็ตาม สำนึกใหม่กับเก่ายังคงขัดแย้งกันอยู่เช่นเดิม ไม่ง่ายเลยสำหรับคนบางกลุ่มที่จะเลิกบริโภคเนื้อสุนัข ถึงแม้ว่าคนส่วนใหญ่ในประเทศจะรัก และเอ็นดูสัตว์ซึ่งเป็นเพื่อนใกล้ชิดของคนมาตั้งแต่ครั้งดึกดำบรรพ์ก็ตาม

       ในกรุงฮานอย ยังมีบางย่านที่ย่างสุนัข และตัดขายเนื้อย่างอย่างเปิดเผยเป็นประจำทุกวัน แต่จำนวนน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด นับตั้งแต่ทางการเข้มงวดกวดขันเกี่ยวกับสุขอนามัย หลังจากเกิดการระบาดของอหิวาตกโรค กับโรคท้องร่วง เมื่อหลายปีก่อน ซึ่งเชื่อว่าเกิดจากการบริโภคเนื้อสุนัขที่ทำไม่สะอาด

       ตามรายงานของสื่อออนไลน์ ในหลายจังหวัดทางภาคเหนือ ยังมีร้านอาหารที่จำหน่ายเนื้อสุนัขจำนวนมากยังคงเปิดให้บริการตามปกติ ถึงแม้ว่าจะถูกสังคมชายตาแสดงความรังเกียจมากขึ้นก็ตาม แต่หลายร้านได้เลิกนำเนื้อสุนัขออกวางโชว์ในตู้หน้าร้าน เพียงแต่ติดป้ายบอกเอาไว้เท่านั้น