พบซากฟอสซิล “ปลาปิรันยา” ยุคไดโนเสาร์

พบซากฟอสซิลช่วงปลายยุคจูราสสิกอายุราว 152 ล้านปีของปลาชนิดหนึ่งในเประเทศยอรมันนี เป็นปลากระดูแข็งในอันดับ Pycnodontiformes ซึ่งปลาในอันดับ (order) นี้ได้สูญพันธุ์ไปหมดแล้ว ชื่อของมันคือ “ปิรันยาเมโซดอน” ปินนาโตมัส”  (Piranhamesodon pinnatomus) ฟังชื่อแล้วคุ้นๆหูไหม ใช่แล้ว มันคือปลาปิรันยา ในยุคโบราณ

เจ้าปิรันยาเมโซดอนนี้ เรียกได้ว่าเป็นปลาที่มีฟันน่ากลัวไม่แตกต่างจากปลาปิรันยายุคปัจจุบันแม้ไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลยตามลับดับวิวัฒนาการ มันมีฟันยาวคมเหมือนใบมีดในส่วนหน้าของปากที่แม้หุบปากก็ยังคงมองเห็นฟันชุดนี้ และมีฟันคมกริบรูปสามเหลี่ยมจำนวนมากอยู่ในช่องปากที่สามารถตัดเอาชิ้นส่วนไม่ว่าจะเป็นครีบหรือชิ้นเนื้อออกจากร่างกายเหยื่อได้อย่างไม่ยากเย็น

แม้ปลาฉลามที่เกิดในยุคก่อนหน้านี้จะมีฟันคมไม่ต่างกันแต่ปลาฉลามเป็นปลากระดูกอ่อน ส่วนเจ้าปลาปิรันยาเมโซดอนเป็นปลาประดูกแข็งชนิดเดียวในปลายยุคจูราสสิกที่มีฟันคมกริบในลักษณะนี้ ปลากระดูกแข็งอื่นๆจะมีฟันที่ใช้งานในการขบกัดกระดองของสัตว์เปลือกแข็งมากกว่าใช้ในการตัด ทำให้ปลากระดูกแข็งอื่นๆในยุคนั้นต้องกินเหยื่อโดยฮุบเข้าไปทั้งตัวไม่สามารถตัดเหยื่อออกเป็นชิ้นๆแล้วกินเฉพาะส่วนที่ต้องการเหมือนเจ้าปลาปิรันยาเมโซดอนนี้ได้

ทั้งนี้โดยปรากฎหลักฐานเป็นซากของปลาอื่นที่มีชิ้นส่วนครีบขาดหายเว้าแหว่งในจุดเดียวกันที่ขุดพบฟอลซิลของปิรันยาเมโซดอน สันนิษฐานว่าเป็นเหยือของมัน

เอกสาร การค้นพบนี้ ตีพิมพ์เผยแพร่ลงในวารสาร The journal Current Biology.

เรียบเรียงโดย @MrVop