เด็กหญิงเรียนดีคนหนึ่งต้องกลายมาเป็นเด็กไม่เอาไหน เพราะการกระทำของครูในวันนั้น

หลายๆคนคงทราบกันมาแล้วว่าคำว่า "ครู" มาจาก ครุ แปลว่าหนัก แปลอีกทีก็คือผู้ที่ต้องทำหน้าที่อย่างหนักในการอบนมสั่งสอนศิษย์ หากไม่มีความหนักแน่นพอ ก็อาจจะกลายเป็นการทำร้ายศิษย์แทนได้ ดังเช่นเรื่องนี้ ที่การกระทำของครูคนหนึ่งได้เปลี่ยนชีวิตของเด็กหญิงไปตลอดกาล

ตอนนั้นเรียนอยู่ประถม แดนจำได้ว่ามีเพื่อนร่วมห้องคนนึง เป็นเด็กผู้หญิง ชีเป็นเด็กเรียนมากๆและเป็นคนน่ารักมากคนนึงสำหรับแดน เป็นเพื่อนที่น่ารัก เป็นนักเรียนที่น่ารัก

ทีนี้มันก็มีจุดเปลี่ยนขึ้นมา

วันนั้นเรียนกับอาจารย์ประจำชั้น วิชาภาษาอังกฤษหรือคณิตศาสตร์นี่แหละ แล้วอาจารย์ให้เอาหนังสือเล่มแบบฝึกหัดขึ้นมา และจู่ๆอาจารย์ก็เดินตรงไปที่เพื่อนคนนั้น

.....อาจารย์หยิบหนังสือแบบฝึกหัดของเพื่อนคนนั้นขึ้นมา

........แล้วฟาดเด็กผู้หญิงที่อายุไม่ถึงสิบขวบแบบไม่ยั้งมือ
.
"ใคร! สั่ง! ให้! แก! ทำ! มา! ก่อน! - ฉัน! ไม่! ได้! สั่ง! ก็! ไม่! ต้อง! ทำ! อย่า! สะ! เหนอ! หน้า!"

อาจารย์แกทุบเพื่อนคนนั้นตามทุกๆพยางค์ที่แกพูด
.
.
เหตุผลคืออะไรรู้มั้ย?
.
.
เหตุผลคือแค่นางทำแบบฝึกหัดมาก่อนว่ะ...

ภาพที่อาจารย์หยิบหนังสือเรียนขึ้นมาแล้วฟาดเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆแบบไม่ยั้งมือมันเป็นอะไรที่ติดตาแดนมาก เพราะเพื่อนคนนั้นไม่สมควรโดนกระทำแบบนี้เพียงเพราะทำแบบฝึกหัดมาก่อนอะ
.
.
แล้วหลังจากวันนั้น ก็จริงอยู่ที่นางไม่ทำแบบฝึกหัดมาก่อนอีกเลย....

......แต่ก็หลังจากวันนั้นด้วยเช่นกันที่นางเปลี่ยนเป็นอีกคนไป นางไม่ตั้งใจเรียน นางไม่ใช่เพื่อนคนเก่าที่แดนรู้จัก

.
นางเกลียดการเรียนไปเลย
.
.
.
ไม่กี่ปีต่อมาแดนก็ได้ย้ายห้องและไปเรียนต่อ ไม่รู้ข่าวคราวเลย จนกระทั่งได้ยินข่าวคราวจากเขาอีกทีคือตอนม.2 ที่โดนไล่ออกจากโรงเรียน มีเรื่องมีราวต่างๆจนเป็นที่โจษจันไปทั่วจังหวัด

คือมันอาจจะใช้เวลานานแสนนาน ที่จะสร้างความมั่นใจให้กับเด็กคนนึงในการเรียนและกล้าแสดงออก

แต่มันใช้เวลาแค่เสี้ยววินาที ในการทำลายความกล้าแสดงออกนั้น ที่ไม่รู้จะสร้างภาพจำที่จะมีผลในอนาคตอะไรกับเด็กมั้ยก็ไม่รู้

เด็กไม่เหมือนกัน ใช่อยู่ แต่มันจะไม่ดีกว่าเหรอถ้าเราจะเมตตาเด็กๆ ใช้เหตุผลกับพวกเขาแทนที่จะใช้อารมณ์ และทำให้เขารู้สึกว่าเขาปลอดภัยในห้องเรียนของตัวเอง
.
.
เพราะตอนเด็ก เราก็ต้องการแบบนี้ไม่ใช่เหรอ
.
.
รัก
แดน