(เตือนภัย)อย่าคิดแค่ว่ายอมยืนบนรถโดยสารที่เบียดๆแน่นๆเพียงเพื่อที่จะได้กลับถึงบ้านเร็วๆจนมองข้ามความปลอดภัยของตัวเอง

เคยแต่อ่านตามข่าวตามกระทู้ ไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งจะเจอกับตัวเอง เราจึงเขียนกระทู้นี้เพื่อเตือนภัยผู้หญิงทุกคนนะคะ เรื่องเกิดขึ้นกับเราเมื่อช่วงเย็นของวันนี้เลยค่ะ

เหตุเกิดบนรถเมล์สายหนึ่งที่วิ่งรับ-ส่งเส้นทางจากในเมืองถึงจังหวัดในแถบปริมณฑล ช่วงเย็นช่วงเวลาเลิกงานใครที่โดยสารรถประจำทางจะทราบดีว่าคนบนรถจะเยอะมาก รถเมล์สายประจำเราก็เช่นกันคนจะแน่นมากๆชนิดที่ว่ายืนบันไดขั้นสุดท้ายเลยก็มี เราไม่เคยรอคันอื่นด้วยคิดว่าอยากให้ถึงบ้านเร็วๆ และไม่รู้ว่าคันต่อไปจะต้องรออีกนานหรือไม่ และคนอาจจะเยอะเหมือนคันนี้ก็ได้ ดังนั้นถ้าพอมีที่ขึ้นไปได้เราก็จะรีบขึ้นทันที เราได้ขึ้นไปยืนบนบันไดขั้นที่2 และจำได้ว่ามีคนขึ้นตามหลังเรามาอีกประมาณ3-4คนซึ่งมีทั้งคนแก่และผู้ชาย

เรื่องมันเกิดขึ้นจากตรงนี้เลยค่ะ รถวิ่งมาได้สักพัก มีคนลงป้ายเพราะฉะนั้นเท่ากับว่าเราจะได้ขยับขึ้นไปยืนข้างบนตามปกติ มีผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเราจำได้ว่าขึ้นจากป้ายรถเมล์เดียวกับเรา(ผู้ชายคนนี้ใส่แว่นดำ หมวกสีดำกลับข้าง อายุน่าจะราวๆ40-55ปี) ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ ก็ยืนตามปกติ(แต่คนยังแน่นเหมือนเดิมเพราะมีคนขึ้นมาเพิ่มใหม่) เรายืนหันหน้าเข้าเก้าอี้คนนั่งฝั่งทางคนขับ สักพักนึงเหมือนมีอะไรมาดันบริเวณก้น เราก็นึกว่าเป็นกระเป๋า เราก็พยายามหลบเพื่อที่จะได้ยืนสะดวกๆแต่มันก็มาโดนเราอีกอยู่ดี

ครั้งนี้ความรู้สึกมันเหมือนคนข้างหลังตั้งใจมากกว่าเพราะมันเบียดมามากกว่าเดิม เราก็เลยหันไปดู จากที่เราคิดว่าเป็นกระเป๋ามันไม่ใช่เลย เป็นเป้าของผู้ชายที่ขยับเดินตามเรามา

ซึ่งมันตุงมากเหมือนคนกำลังมีอารมณ์ทางเพศ(ขออภัยถ้าหากใช้คำไม่สุภาพ) ตอนนั้นเราตกใจจนทำอะไรไม่ถูก มือไม้สั่นไปหมด ความรู้สึกมันทั้งกลัวทั้งขยะแขยงมากๆ คือเราไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้คิดอะไรอยู่ ไม่รู้ว่ามีอาวุธอะไรหรือมั้ย แต่มั่นใจว่าจิตต้องวิปริตแน่ๆ เราพยายามขอความช่วยเหลือด้วยการสะกิดแล้วพยายามมองคนข้างๆ แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นหรือรับรู้สิ่งที่เราพยายามจะสื่อเลย ระหว่างนี้เราพยายามเบี่ยงตัวออกมาให้ได้มากที่สุดแต่ด้วยความที่คนแน่นมากจึงขยับตัวแทบไม่ได้เลย ตอนนั้นเรายืนกระสับกระส่ายมาก

อยากจะร้องไห้ออกมาแต่ก็กลัวว่าจะยิ่งเข้าทางไอ้โรคจิตคนนี้ จนพี่ผู้หญิงข้างๆเราคงสังเกตเห็นความผิดปกติหรือรู้อะไรบางอย่างจึงช่วยเราโดยการขยับที่และดึงเราไปอยู่ใกล้ๆ ตอนนั้นเราตัวสั่นมากและยังตกใจอยู่ ผู้ชายคนนั้นหันมาทางเราตลอดและพยายามตีเนียนขยับมาใกล้ๆ แต่ทำไม่ได้เพราะคนเยอะมาก พี่ผู้หญิงก็เตือนเราว่าตอนลงรถให้ดูดีๆระวังมันจะตามจนถึงบ้าน เรายอมรับเลยว่าตอนนั้นขวัญเสียมากๆคิดไปต่างๆนานา แต่ก็ถือว่าโชคดีที่มันไม่ได้ตามเราลงมา

มาถึงบ้านได้เราร้องไห้ออกมาเลย จนถึงตอนนี้เรารู้สึกไม่อยากอยู่ใกล้ๆหรือกลัวการถูกเนื้อต้องตัวจากเพศตรงข้ามมาก(เราไม่ได้เบี่ยงเบนอะไรนะคะ มันแค่รู้สึกกลัวและจิตตกไม่อยากเข้าใกล้)  เราจึงอยากฝากเตือนผู้หญิงด้วยกันหรือแม้กระทั่งเพศอื่นๆให้ระมัดระวังเรื่องการเดินทาง

ตัวเราเองคงไม่กล้าขึ้นรถเมล์ที่คนแน่นๆแบบนี้อีกแล้วล่ะค่ะ ยิ่งคนเบียดเสียดยิ่งอันตราย คนประเภทนี้แฝงตัวอยู่ทุกที่เพียงแต่ว่าวันนี้คุณโชคดีหรือไม่แค่นั้นเอง จริงๆไม่ใช่แค่เรื่องการลวนลามบนรถโดยสารแล้ว การเบียดเสียดแออัดกันมากๆอย่างเช่นบนรถเมล์ก็ทำให้เกิดอันตรายจากทางอื่นได้เหมือนกัน ตามข่าวที่เราเห็นกันอยู่บ่อยๆ  

นอกเหนือจากนี้เราอยากสอบถามว่า ตอนนี้เรามีอาการจิตตก รู้สึกกลัวและไม่กล้าอยู่ใกล้เพศตรงข้าม อาการเหล่านี้จะหายไปมั้ยคะ มีวิธีรักษายังไง เพราะเรากลัวว่ามันจะกระทบกับการทำงานที่ต้องประสานกับคนอื่นๆรวมถึงการใช้ชีวิตประจำวันด้วย และอีกหนึ่งคำถามนะคะ(อันนี้ไม่ได้ตั้งใจจะเรียกความสนใจหรืออะไรแต่อย่างใด อาจจะดูตลกแต่ที่เราถามเพราะเราไม่รู้จริงๆ) คือเราเป็นคนรักนวลสงวนตัว ไม่เคยต้องส่วนนั้นหรือส่วนที่ไม่เหมาะสมของใคร

เราตั้งใจว่าเราจะแตะต้องเฉพาะคนที่เป็นสามีเพียงคนเดียว เราอยากทราบว่าการที่ถูกลวนลาม ก้นไปสัมผัสตรงนั้น ผู้ชายเขาจะถืออะไรมั้ยคะ ประมาณว่าถึงไม่ได้ขนาดเสียพรหมจรรย์แต่เราไปแตะต้องตรงนั้นของผู้ชายจะกลายเป็นว่าเรามีมลทินมั้ยคะ(ไม่รู้ใช้ศัพท์ถูกมั้ย ถ้าผิดขออภัยนะคะ) มีผู้ชายที่มีความคิดประมาณนี้อยู่มั้ยคะ ส่วนตัวเราเรารู้สึกแย่มาก  ที่ถามเพราะเราแอบชอบคนๆหนึ่งอยู่ก็เลยอยากรู้ว่าในฐานะผู้ชายเขาจะมองเราไม่ดีมั้ย จะถือมั้ยน่ะค่ะ

สุดท้ายนี้ เราอยากขอบคุณพี่ผู้หญิงคนนั้นที่ช่วยเราไว้และคอยระวังให้จนถึงป้ายที่เราลง ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ถ้าพี่ผู้หญิงคนนั้นได้เห็นกระทู้นี้ อยากจะบอกว่ายังจำหน้าพี่ได้และถ้ามีโอกาสได้เจอกันอีกครั้งอยากจะขอเลี้ยงข้าวเพื่อเป็นการตอบแทนค่ะ